Scan barcode
A review by somuchreading
Whistle in the Dark by Emma Healey
4.0
Τούτο δω το βιβλίο έπεσε θύμα αυτού που θα αναφέρω από δω και στο εξής σαν Το Μεγάλο Reader's Block του 2016. Ναι, αυτό το βιβλίο μου πήρε κάτι μήνες να το ολοκληρώσω γιατί, εχμ, απλά σταμάτησα να διαβάζω, αλλά κοιτάξτε: Ήταν καλό.
Η Χάρτινη Μνήμη είναι ουσιαστικά ένα αστυνομικό μυθιστόρημα. Υπάρχει το μυστήριο δυο εξαφανίσεων, σε αρκετή χρονική απόσταση του ενός με του άλλου, υπάρχει ένας [αναξιόπιστος] αφηγητής, υπάρχει και η παράλληλη πορεία των 2 αφηγήσεων παρελθόντος και παρόντος.
Από κει και πέρα όμως η Emma Healey διαφοροποιείται αρκετά σε σχέση με τα συνηθισμένα. Η ηλικιωμένη Μοντ πάσχει από Αλτσχάιμερ και η εξαφανισμένη φίλη της Ελίζαμπεθ γίνεται ένα με την εξαφανισμένη, εδώ και πολλές δεκαετίας, αδερφή της Σούκι, όλα μπερδεύονται, σκέψεις, πράξεις, λόγια, πρόσωπα ανακατεύονται στο μυαλό της Μοντ και η συγγραφέας κάνει εξαιρετική δουλειά στο να μας δώσει να καταλάβουμε την κατάσταση ενός ανθρώπου με την αρρώστια της πρωταγωνίστριας της.
Το βιβλίο είναι δύσκολο, είναι αρκετά μαύρο, συγκινεί με φυσικό τρόπο και όχι με υστερίες και, τελικά, αυτό που φέρνει μια κάποια ισορροπία στην ιστορία και δεν κατέληξα με κατάθλιψη αφού το ολοκλήρωσα [πράγμα που, να το τονίσω, δε θεωρώ αρνητικό για το βιβλίο, το ακριβώς αντίθετο μάλιστα, μερικοί το παρεξηγούν αυτό] είναι το χιούμορ που έχει διασπείρει η Healey σε όλη του τη διάρκεια.
Τι δε μου άρεσε; Οι περιφερειακοί χαρακτήρες δεν είναι ιδιαίτερα καλογραμμένοι και υποτάσσονται στην πλοκή συχνότερα από όσο θα ήθελα, μοιάζουν αρκετά flat για ένα τόσο grounded μυθιστόρημα όπως αυτό. Από την άλλη, ο "χαλασμένος" κόσμος της Μοντ είναι ένα εξαιρετικό επίτευγμα για ντεμπούτο και σίγουρα χάρηκα που τον εξερεύνησα.
Με ετούτο το βιβλίο εγκαινιάζω επίσημα και τη χρήση μισών αστεριών στο Goodreads μου, αφού δεν τα δίνουν αυτοί θα τα βάλω μόνος μου. Χάρτινη Μνήμη: ★★★½
Η Χάρτινη Μνήμη είναι ουσιαστικά ένα αστυνομικό μυθιστόρημα. Υπάρχει το μυστήριο δυο εξαφανίσεων, σε αρκετή χρονική απόσταση του ενός με του άλλου, υπάρχει ένας [αναξιόπιστος] αφηγητής, υπάρχει και η παράλληλη πορεία των 2 αφηγήσεων παρελθόντος και παρόντος.
Από κει και πέρα όμως η Emma Healey διαφοροποιείται αρκετά σε σχέση με τα συνηθισμένα. Η ηλικιωμένη Μοντ πάσχει από Αλτσχάιμερ και η εξαφανισμένη φίλη της Ελίζαμπεθ γίνεται ένα με την εξαφανισμένη, εδώ και πολλές δεκαετίας, αδερφή της Σούκι, όλα μπερδεύονται, σκέψεις, πράξεις, λόγια, πρόσωπα ανακατεύονται στο μυαλό της Μοντ και η συγγραφέας κάνει εξαιρετική δουλειά στο να μας δώσει να καταλάβουμε την κατάσταση ενός ανθρώπου με την αρρώστια της πρωταγωνίστριας της.
Το βιβλίο είναι δύσκολο, είναι αρκετά μαύρο, συγκινεί με φυσικό τρόπο και όχι με υστερίες και, τελικά, αυτό που φέρνει μια κάποια ισορροπία στην ιστορία και δεν κατέληξα με κατάθλιψη αφού το ολοκλήρωσα [πράγμα που, να το τονίσω, δε θεωρώ αρνητικό για το βιβλίο, το ακριβώς αντίθετο μάλιστα, μερικοί το παρεξηγούν αυτό] είναι το χιούμορ που έχει διασπείρει η Healey σε όλη του τη διάρκεια.
Τι δε μου άρεσε; Οι περιφερειακοί χαρακτήρες δεν είναι ιδιαίτερα καλογραμμένοι και υποτάσσονται στην πλοκή συχνότερα από όσο θα ήθελα, μοιάζουν αρκετά flat για ένα τόσο grounded μυθιστόρημα όπως αυτό. Από την άλλη, ο "χαλασμένος" κόσμος της Μοντ είναι ένα εξαιρετικό επίτευγμα για ντεμπούτο και σίγουρα χάρηκα που τον εξερεύνησα.
Με ετούτο το βιβλίο εγκαινιάζω επίσημα και τη χρήση μισών αστεριών στο Goodreads μου, αφού δεν τα δίνουν αυτοί θα τα βάλω μόνος μου. Χάρτινη Μνήμη: ★★★½