Take a photo of a barcode or cover
limemil 's review for:
Mijn vriend Dahmer
by Derf Backderf
aan de ene kant vond ik dit oprecht een indrukwekkend boek, en kan ik me bijna niet voorstellen hoe ingewikkeld het moet zijn geweest om dit onder woorden (of beelden) te brengen ook voor jezelf als persoon want het is duidelijk dat deze schrijver er erg mee heeft geworsteld. en dat snap ik, want ondanks het feit dat hij zegt dat het allemaal de schuld van de volwassenen is geweest (en daar heeft hij uiteraard deels een punt, want volwassenen zouden moeten letten op kinderen en zeker ouders) heeft hij duidelijk ook schuldgevoelens erover. het deel dat me dus lichtelijk irriteert is dat hij dit zo wegschuift en zichzelf probeert wijs te maken dat hij er niets aan had kunnen doen, want dat klopt niet. LIKE ik ga niet nu zitten beweren dat het zijn schuld is of dat hij iets had kunnen veranderen of some bullshit want dat is misplaatst maar het irriteert me dat het boek er niet op ingaat dat het wel had GEKUND want wat als hij en z'n groep vrienden wel naar volwassenen waren gestapt of weet ik veel wat? ik vind het een beetje voelen als een manier waarop de schrijver probeert zijn handen te wassen van het hele gebeuren, en idk natuurlijk heb ik eigenlijk geen enkel recht van spreken maar dat maakte het wel intens lastig om sympathie te voelen voor zijn rol in het verhaal. anyway dit is veel te lang en ik heb niets gezegd het spijt me maar goed ik vind het sowieso nog steeds ongemakkelijk om dit soort boeken te lezen het voelt moreel onverantwoord.