Scan barcode
A review by shiprim
Uykuyayatanlar by Dorothee Elmiger
5.0
Elmiger'in ikinci romanı. İlkinden daha güzel romanı.
İlk romanında yine karanlık, depresif bir hikâye anlatıyordu. İki kız kardeş, geçmişlerini arıyordu.
Burada ise yine karanlık ama daha etraflı bir öykü var: Çağımızın en büyük sorunlarından, yersizlik, aidiyetsizlik.
Kitapta kurgu yok, akış yok; yalnızca ikili, üçlü ve çoklu konuşmalar var. Yaratılan yedi-sekiz civarı karakterin durmaksızın tartışması var. Tartışmaların içi bazen dolu, bazen boş; bazen tarihi örnekler, bazense edebi eserler. Fakat tamamı, bugün yaşadıklarımıza, hissettiklerimize dair.
Arkakapak yazısında iyi yazmışım şunu: Herkesin bir şekilde birbirini tanıdığı ve yabancılaştığı bir dünyada, "öteki" olmamak ne kadar mümkün?
İlk romanında yine karanlık, depresif bir hikâye anlatıyordu. İki kız kardeş, geçmişlerini arıyordu.
Burada ise yine karanlık ama daha etraflı bir öykü var: Çağımızın en büyük sorunlarından, yersizlik, aidiyetsizlik.
Kitapta kurgu yok, akış yok; yalnızca ikili, üçlü ve çoklu konuşmalar var. Yaratılan yedi-sekiz civarı karakterin durmaksızın tartışması var. Tartışmaların içi bazen dolu, bazen boş; bazen tarihi örnekler, bazense edebi eserler. Fakat tamamı, bugün yaşadıklarımıza, hissettiklerimize dair.
Arkakapak yazısında iyi yazmışım şunu: Herkesin bir şekilde birbirini tanıdığı ve yabancılaştığı bir dünyada, "öteki" olmamak ne kadar mümkün?