Take a photo of a barcode or cover
sahrathebookworm 's review for:
نازنین
by Fyodor Dostoevsky
dark
fast-paced
Plot or Character Driven:
Character
Loveable characters:
Yes
بازخوانی دوم
مرگ خود خواسته، تا ابد برای تویی که شاید نزدیکترین فرد به اون شخص بودی هم میتونه توی هالهی ابهام خودش باقی بمونه. این بار، موقع خوندنش به چیزهای متفاوتی فکر کردم. حس کردم که چقدر " ما " تنیده شده توی تار و پود این قصه. قصهای که هر بخش از اون، ذات برتر پنداری و بودن در موضع قدرت رو به خوبی به تصویر کشیده بود، کما پیچیده در زرورق عشق که حتا اون هم، ظاهرسازی بیش نبود. انسان قاضی، انسان گمانه زن، انسان خودخواه، انسان مرموز، انسان مسکوت و مرگ زیبای زن که تنها با لختی خون که دهانش جاری شده بود و مجاز از حرفهای ناگفته و نازیستهاش بود، مهر تاییدی زد بر وجود پیچیدهی آدم بودن.
به جان، به عمق عمق جان، دوسش داشتم. و قول میدم که باز هم بهش برگردم.
*
هرچقدر که سر خوندن شش درنای سرخ بهم سخت گذشت، سر این یکی واقعا بهم خوش گذشت*-*
کلی نقل قول جذاب ازش دارم که دلم میخواد همه رو به اینجا ضمیمه کنم. و خدایا، ترجمهی مناسب و خوب چقدر توی علاقهی آدم به یه نویسنده نقش داره. گمونم با پیش رفتن با داستانهای کوتاه و کتابهای کم حجم داستایفسکی، بهترین تصمیم ممکن برای منه. خوندنش جوری بهم چسبید که همین الآن دلم میخواد شیرجه بزنم توی کتاب بعدیش(قلب ضعیف و بوبوک).
و راجع به نازنین، چی میتونم بگم جز اینکه چطور انسان نازیبا رو چنین زیبا به تصویر کشیدی آقای نویسنده؟
هزاران کلمهی جور و واجور توی ذهنم صف کشیدهان ولی امان از الکن بودن. منم به سکوت زشتم ادامه میدم و امیدوارم که عاقبتش تپانچه و لختههای خون نباشه.