Scan barcode
A review by michael_k
Το κλειδωμένο δωμάτιο by Σάρα Μπενβενίστε, Paul Auster
3.0
Αυτά που γράφω εδώ ισχύουν και για τα δύο προηγούμενα της Τριλογίας της Νέα Υόρκης του [a:Paul Auster|296961|Paul Auster|https://d.gr-assets.com/authors/1455603276p2/296961.jpg], δηλαδή το [b:Γυάλινη πόλη|18277137|Γυάλινη πόλη|Paul Auster|https://d.gr-assets.com/books/1375456738s/18277137.jpg|2434710] και το [b:Φαντάσματα|18275683|Φαντάσματα|Paul Auster|https://d.gr-assets.com/books/1375395111s/18275683.jpg|121654].
Σίγουρα η γραφή του συγγραφέα ξεφεύγει από τα συνηθισμένα και ο χαρακτηρισμός αστυνομικό που έχω δει μερικές φορές πιστεύω ότι δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Στην αρχή ξεκινούν ως κλασσικά αστυνομικά και ως ένα σημείο η πλοκή γίνεται ενδιαφέρουσα. Όσο προχωρά όμως ο αναγνώστης σε καθένα από τα τρία βιβλία τόσο οι κεντρικοί χαρακτήρες ξεφεύγουν από την πεπατημένη και σταδιακά χάνουν το σκοπό και το στόχο τους. Καταλήγουν να χάνονται στις σκέψεις και στις αναζητήσεις τους, κυρίως τις εσωτερικές (που προσωπικά δεν είναι και το αγαπημένο μου είδος αναγνώσματος).
Τελικά κλίνω προς τα 2,5 αστεράκια καθώς προσωπικά δεν αποκόμισα κάτι καινούριο σε επίπεδο σκέψης ή θεώρησης των πραγμάτων (λυπάμαι αλλά πρόλαβαν άλλοι συγγραφείς να με προβληματίσουν σε τέτοια θέματα) και ούτε τελικά σαν αστυνομικό με ικανοποίησε. Βέβαια όποιος δεν έχει υποβάλει ακόμη τον εαυτό του στη βάσανο της γνωριμίας με τον εαυτό του και της επίδρασης των εξωτερικών παραγόντων σε αυτόν, η τριλογία της Νέας Υόρκης είναι μια πολύ καλή αρχή!
Σίγουρα η γραφή του συγγραφέα ξεφεύγει από τα συνηθισμένα και ο χαρακτηρισμός αστυνομικό που έχω δει μερικές φορές πιστεύω ότι δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Στην αρχή ξεκινούν ως κλασσικά αστυνομικά και ως ένα σημείο η πλοκή γίνεται ενδιαφέρουσα. Όσο προχωρά όμως ο αναγνώστης σε καθένα από τα τρία βιβλία τόσο οι κεντρικοί χαρακτήρες ξεφεύγουν από την πεπατημένη και σταδιακά χάνουν το σκοπό και το στόχο τους. Καταλήγουν να χάνονται στις σκέψεις και στις αναζητήσεις τους, κυρίως τις εσωτερικές (που προσωπικά δεν είναι και το αγαπημένο μου είδος αναγνώσματος).
Τελικά κλίνω προς τα 2,5 αστεράκια καθώς προσωπικά δεν αποκόμισα κάτι καινούριο σε επίπεδο σκέψης ή θεώρησης των πραγμάτων (λυπάμαι αλλά πρόλαβαν άλλοι συγγραφείς να με προβληματίσουν σε τέτοια θέματα) και ούτε τελικά σαν αστυνομικό με ικανοποίησε. Βέβαια όποιος δεν έχει υποβάλει ακόμη τον εαυτό του στη βάσανο της γνωριμίας με τον εαυτό του και της επίδρασης των εξωτερικών παραγόντων σε αυτόν, η τριλογία της Νέας Υόρκης είναι μια πολύ καλή αρχή!