An absolute gem of a children's book, I wish I knew about it before. Ende's writing style is so descriptive and doesn't talk down to its audience at all. The setting and plot are extremely creative (pretty sure the men in grey are in some way the predecessors of the agents in the matrix) and well developed. Love the whole message of how rushing and 'saving time' ruins genuine interaction, but it's not as cliche as I make it sound. I guess the only thing I don't really like about this book is how Guido is pretty creepy but it's framed as a good thing. In many ways, this book resembles the style of The Neverending Story, but it's a bit more contained and focused which is also nice.
Ik ben echt enthousiast over dit boek! Het is supermooi getekend, en dan met name de kleuren zijn prachtig. Het verhaal is echt een unieke kijk in de tijd van de dust bowl en het is een interessante behandeling van fotografie als medium. Ik vind de manier waarop emoties zijn weergegeven door het gebruik van panels goed gedaan en ook de afwisseling van paginagrote illustraties met elkaar snel opvolgende beelden.
Mijn favoriet als kind, en het is daadwerkelijk nog steeds goed om als volwassene te lezen! De worldbuilding is echt amazing, de plaatsen en karakters zijn zo creatief en beeldend geschreven. Een paar hoofdstukken kon ik me nog heel goed herinneren omdat ik nog precies wist hoe alles eruit zag en nu ik het boek opnieuw geledezen heb snap ik ook weer goed waarom het me zo bijgebleven is. Ik zie veel reviews waarin mensen zeggen dat ze de tweede helft niet leuk vinden omdat de hoofdpersoon daar iemand anders is, maar ik vind het juist goed werken om een flawed main character te hebben in dit verhaal. Sowieso is de ontwikkeling van de hoofdpersoon belangrijk, maar daarnaast werkt het ook gewoon heel goed met de mechanics van de wereld. Terecht een klassieker wat mij betreft!
Damn, de spanningsboog in dit boek zit echt zo goed in elkaar. De hoofdstukken vanuit verschillende personages wisselen elkaar vrij snel af, waardoor je het boek moeilijk weg kan leggen. Soms heb je bij zo'n structuur het gevaar dat één van de personages de 'saaie' POV heeft, maar dat is hier totaal niet het geval. Wek vond ik dat de personages die geen eigen POV hadden een beetje matig uit waren gewerkt, en meer in dienst van het plot/de ontwikkeling van de hoofdpersonen leken te staan dan echt een eigen persoonlijkheid te hebben.
De schrijfstijl van dit boek is vrij neutraal: geen prachtig proza maar over het algemeen ook niet storend. Alleen af en toe sluipen er wel wat heel lelijke Anglicismen in ("bespaar me je sermoen"), dus bereid je voor als je daar niet tegen kan. Überhaupt worden er wel veel Engelse woorden gebruikt, maar persoonlijk vind ik dat niet storend. Ook zitten er genoeg humoristische momenten in (Grim is een man van sass) om de spanning wat te doorsnijden. Het enige moment waarop de schrijfstijl me tegen ging staan was in het derde intermezzo, wat in een soort namaak-vroegmodern Nederlands is geschreven. Ik kreeg het gevoel dat het daarmee authentieker moest lijken, maar het kwam heel gemaakt over en haalde voor mij het tempo ook behoorlijk uit het verhaal.
All in all zou ik dit boek hartstikke aanraden aan mensen die iets horror- of thrillerachtigs willen lezen wat niet te heftig is. HEX vond ik persoonlijk wel eng, maar dit boek is vooral spannend en mysterieus (wel met redelijk wat gore). Oprecht kan ik me niet herinneren wanneer ik voor het laatst zo snel een boek heb uitgelezen, maar ik gok meer dan 8 jaar geleden. Dus ondanks de dingen die ik minder vond: Olde Heuvelt doet iets heel erg goed want het was verslavend.
I really enjoyed this book! Although the writing style is at times a bit awkward, the information density was perfect for a casual read. I learned so much about trees, and I especially liked how the book discussed the differences between trees in a natural forest, a plantation and an urban environment. The chapters are relatively short so there is not a lot of in depth information on each topic, but I liked learning a bit about many different topics, so for this book I think that is a pro.
One of the worst books I've ever read: writing style is awkward and the characters are awful. I guess the plot is kind of interesting in how it combines different mythologies, religions and stories but I cared so little about the characters that I couldn't get into it.
Honestly, this wasn't nearly as bad as I thought it would be. Edward does keep calling Bella fragile and helpless, which is questionable, and there is a lot of repetition in how much he hates himself etc. On the other hand, it's a very nostalgic read if you've read Twilight back in the day and I had a good laugh about how dramatic everything is. Not a great book, but I would recommend it if you like reading things for the cringe.
The writing style didn't speak to me, the main character for all of the stories was very similar and after the King in Yellow related stories, the stories themselves weren't very interesting to me anymore.