vertellerpaul's reviews
223 reviews

Zelf schrijver worden by Gerard Reve

Go to review page

4.0

Reviaans, soms vilein, altijd erudiet en interessant. Meer een kijkje in de werkwijze van de meester dan een praktische handleiding. Niettemin zowel een poetica als een narratologie zonder moeilijke woorden.
The Way of the Storyteller: A Great Storyteller Shares Her Rich Experience and Joy in Her Art and Tells Eleven of Her Best-Loved Stories by Ruth Sawyer

Go to review page

4.0

Very accessible read. As a professional storyteller this is one of the seminal works about our craft. Old, but not outdated.
De Sprookjessprokkelaar by Paul van Loon

Go to review page

1.0

Slecht boek. De taal is matig en Paul van Loon onwaardig. Het verhaal zit vol gaten: waarom maakt oom niet bekend dat hij de Sprookjessprokkelaar is? Waarom al die moeilijke kamers in het kasteel? Waarom is het kasteel in de eerste plaats gesloten? De voorspelbaarheid is groot en het sentimentele einde zie je op de helft al aankomen.
De kwaliteit van de uitgave, illustraties en dergelijke is overigens fantastisch, jammer dat het zo'n slecht verhaal is.
On the Origin of Stories: Evolution, Cognition, and Fiction by Brian Boyd

Go to review page

5.0

I've rarely read a book during which I was continually nodding in agreement. In this broad, sweeping and all encompassing study Boyd answers the question asked by Jonathan Gottschall in The Storytelling Animal (another highly recommended work on the subject): why do we like stories so much? Why do we see a story in almost everything? Why do we live and think stories?
Boyd starts by explaining evolution and proves that art and specifically storytelling are evolutionary adaptations that contributed to our success as a species. He then expands his theory horizontally and vertically by showing how stories contribute to evolution, how they themselves and their writers are part of an evolutionary process and how important evolutionary values become condensed into stories. Art is primarily entertainment, it is highly personal and original but also lives in a space of shared attention. It evolves from play and always retains that playful, creative part.
Boyd implements his theory by analyzing two famous stories that are completely different: Homer's Odyssey and Dr. Seuss' Horton hears a Who. In both cases he clearly establishes an evolutionary perspective that contributes to a better understanding of the stories, the art, the universal, local, particular and individual problems they solve and values they discuss.
For a reader who is unfamiliar with American children's literature the final chapters contain many references to unknown works, but this doesn't make the points made any less clear or any less valid.
The book is highly recommended for storytellers, linguists and readers.
Storytelling in 12 stappen by Mieke Bouma

Go to review page

3.0

Campbell light. Dit boek is prima geschikt voor wie snel en eenvoudig kennis wil maken met het gedachtegoed van Joseph Campbell. Als je meer wil weten over de reis van de held als middel om verhalen te analyseren of te maken zonder Campbells mooie, maar ingewikkelde boek te lezen, vind je in dit boek wat je weten wil. Als je Campbell al kent, geeft dit boek je een praktische uitwerking van zijn theorie met veel voorbeelden en ideeën.
Het idee van De Reis van de Held is voor van alles gebruikt en daarmee zijn we uit het oog verloren waarvoor Campbell zijn theorie bedoelde: mythische heldenverhalen. Zijn theorie is niet ontworpen om álle verhalen te verklaren en niet als blauwdruk voor psychische veranderingsprocessen. Bouma vertilt zich aan de materie als ze probeert de theorie op al die dingen tegelijk toe te passen. Ze maakt niet overal helemaal helder wat bepaalde fasen, zeker tegen het einde van de tweede akte, betekenen en hoe ze van elkaar verschillen. Bovendien legt ze erg de nadruk op de psychologische ontwikkeling van het karakter, maar verliest daarmee soms het verhaalverloop uit het oog.
Voeg nog daarbij dat haar voorbeelden soms ronduit verkeerd zijn, dat ze regelmatig klassieke mythologie foutief interpreteert én dat ze soms erg blijft hangen in verzonnen archetypische symboliek (water staat voor liefde, net als de draad van Ariadne, de Twin Towers zijn, net als de toren uit het tarotspel een symbool voor onontkoombare verandering).
Ze heeft een enorm vocabulaire, wat prettig is, maar wat er soms toe leidt dat ze vijf keer hetzelfde zegt in andere woorden, terwijl ze de schijn wekt nieuwe informatie te geven. Vooral de dramatische uitwerkingen van de verschillende fasen zijn vaak (veel) meer van (precies) hetzelfde. Haar zinsbouw is vaak uitstekend, maar soms ineens opvallend houterig of zelfs krom.
Alles bij elkaar een adequaat boek voor een bepaalde doelgroep. Kritische lezers hebben meer aan het werk van Campbell zelf.
Saul, David, Samuel en Ruth by Guus Kuijer

Go to review page

3.0

Mooie versie van het verhaal. Kuijer voert een interessante verteller op, die ook het vertellen zelf en het belang en de kracht van het verhaal en het vertellen ervan bespreekt.
Wel een erg onoverzichtelijk stuk bijbel, vol ingewikkelde familierelaties en politieke verhoudingen die elke bladzijde weer kunnen veranderen. Bovendien moet Kuijer een manier vinden om de verschillende versies die er van de verhalen bestaan, op te nemen. Daartoe laat hij zijn verteller af en toe bij wijze van propaganda een andere versie van het verhaal vertellen. Helaas wordt het geheel daar niet begrijpelijker van...
Mooi hoe Kuijer god gelijkstelt aan toeval en het voor het verhaal niks uitmaakt of god aan het werk is of dat alles puur toeval is.
Het sinaasappelmeisje by Kim Snoeijing, Lucy Pijttersen, Jostein Gaarder

Go to review page

3.0

Nogal een gemakkelijke smartlap van een boek. Een tearjerker. Puberzoon vindt brief van vader die overleden is en die zoon nauwelijks gekend heeft. Daarin komen fundamentele existentialistische vragen aan bod, waar pubers nogal eens mee worstelen.
Aan het eind raken alle lijntjes elkaar en wordt de tekening compleet: de Mondscheinsonate, de Hubble-telescoop en het leven blijken allemaal met elkaar te maken te hebben. Maar "bloedstollend" (zoals wordt beloofd) wordt het nooit en echt rauw of schurend evenmin. Gemakkelijk tranen trekken.
Extra ster voor de filosofische vraag of de wetenschappelijke werkelijkheid of het sprookje van het leven de "echte" waarheid bevat. En of je dan ook volgens de regels van dat sprookje zou moeten leven.
Once Upon a Time Writers Handbook by Atlas Games

Go to review page

4.0

A little gem.
I came upon this book through the (very enjoyable) card game, which interested me as a professional storyteller. I've read a lot on stories, storytelling and writing, but this concise guidebook has a great information-by-page ratio. Useful exercises (owning the game is not necessary, but it helps) and a positive and encouraging tone as well as an extended example of the process of writing and revising make this a complete manual that can rival many bigger ones.
Recommended for writers, readers, role playing gamers and storytellers.