Take a photo of a barcode or cover
4.26 AVERAGE
4.26 AVERAGE
adventurous
emotional
tense
fast-paced
Plot or Character Driven:
Character
I'm putting this as a placeholder for all volumes. This is an incredible series with crazy good art and story, it is incredibly sad that the series is on an indefinite hiatus since 2015, but I still read all 327 chapters in like 4 days and had an absolute blast.
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
در اصل قرار بود این متن رو روی صفحه‌ی جلد ۳۷ بذارم منتها، جلد ۳۷، آخرین جلد رسمی نیست و احتمال ادامه مجموعه وجود داره؛ با خودم گفتم شاید بهتره همین‌جا باشه. نمره‌ام به کل مجموعه ۵ و به جلد اول ۳ هست.
واگاباند یکی از ژاپنی‌ترین مانگاهای حال حاضره. سامورایی، جنگ داخلی ژاپن، آیین ذن و خون. واگاباند یک مجموعه مانگا نوشته تاکه‌هیکو اینوئه است که زندگی میاماتو موساشی رو بر اساس کتاب موساشی نوشته ایجی یوشیکاوا روایت می‌کنه. خیلی اسم تو اسم شد نه؟ راحت بگم، موساشی یکی از قوی‌ترین سامورایی‌های تاریخ ژاپنه و این مانگا، روایتی از زندگیشه.
دقیقاً یعنی واگاباند یک اثر ژانری نیست. بلکه یک رئال تاریخیه. این مانگا میاد رشد شخصیتی موساشی و مسیر تکاملش، از یک جوون تخس و خام رو به سمت یکی از بزرگ‌ترین اساتید شمشیرزنی تاریخ نشون می‌ده.
ماهیت داستان راجع به سامورایی‌هاست. پس خیالتون راحت که قراره کلی نبرد نفس‌گیر با آرت محشر ببینید اما، واگاباند چیزی فراتر از یک مشت صدای برخورد فلز با هم دیگه است. واگاباند میاد چیستی قدرت رو بیان می‌کنه. معنای قوی و ضعیف رو به چالش می‌کشه. حتی تا حدی قتل رو توجیه می‌کنه و زیبایی و هنرنمایی رقص شمشیر رو نقاشی می‌کنه. واقعیتش اینه که اگر صرفاً به خاطر یک مشت نبرد خونین بیاید سراغش، خب، احتمالاً ناامید می‌شید. شما قراره در این مسیر همراه موساشی رشد کنید. درکش کنید. گاهی حتی حس می‌کنید خودتون در داستان حضور دارید.
چندتا نکته
۱. تمام مجموعه واگاباند، به طور کامل تحت عنوان "بی‌خانمان" به فارسی ترجمه شده. یه بخشیش رو چک کردم و به نظر ترجمه خوبی میومد. هرچند انگلیسی سختی هم نداره و ترجمه رسمیش برخلاف ترجمه فندومش، بسیار خوبه.
۲. میاماتو موساشی چندین کتاب نوشته. کتاب پنج حلقه مشهورترین اثرشه که در واگاباند به مفاهیم پشت این اثر اشاراتی می‌شه. بیشتر درباره توضیحات آیین ذن و بوداست. یک کتاب هم به اسم طریقت تنهایی داره که داخلش یکسری پند و اندرز نوشته. باقی کتاب‌هاش درباره استراتژی هستن. شخصاً له له می‌زنم کتاب‌هاش رو بخونم ولی متاسفانه به جز پنج حلقه باقیشون ترجمه نشدن و همون پنج حلقه هم مدتیه که چاپش تموم شده. خوشبختانه روی طاقچه موجوده و اگر کتاب الکترونیکی می‌خونید برید سر وقتش. همچنین کتاب "موساشی" که مانگای واگاباند اقتباسی از اونه؛ هنوز به فارسی ترجمه نشده.
۳. واگاباند یک اثر بزرگساله. جدای از الکل، سکس و خشونت؛ مفاهیم و معنای داستانش اونقدر رک و ساده بیان نمی‌شه و گاهی درکش واقعا دشواره.
۴. واگاباند توی لیست آثار بدون پایانه. بعله. چندسالی هست خبری از ادامه‌اش نیست. خبر خوب اینه که اینوئه اعلام کرده دوست داره داستان رو ادامه بده. یعنی احتمال ادامه پیدا کردن و به پایان رسیدنش کم نیست. تا ببینیم چی می‌شه. حالا خوندن یا نخوندن، مسئله این است. اگر به من باشه که می‌گم بخونید. چون دقیقاً تا آخر آرک رفته و کلیف هنگری به جا نذاشته که دهنمون صاف بشه. از طرفی، واگاباند داستان یک مسیره. اگر چون پایان نداره نمی‌خونیدش، پس ترجیحاً فعلاً کلاً سمتش نرید. تمام فلسفه قصه اینه که مقصد و پایان در برابر مسیر هیچی نیستن. بعد برداری به داستانی که داره این موضوع رو داد می‌زنه بگی "چرا پایان نداری؟"، خنده‌داره. ورای این‌ها، پایان و اتفاقات بعدی داستان همین الآن هم مشخصن. واگاباند یک روایتگر تاریخیه و آم، تاریخ قبلاً رخ داده. برای همین شما با یه سرچ ساده می‌تونی سرنوشت شخصیت‌ها و پایان داستان رو بفهمی. آدم‌ها و اتفاقات داستان، واقعی هستن خب. حتی می‌تونید منبع اقتباس واگاباند، یعنی موساشیِ یوشیکاوا رو بخونید. جفتشون یه داستانن دیگه. هرچند باز هم می‌گم. خیلی درگیر پایان نباشید. بیاید و از همسفری با یه پسر جوون که سعی داره قوی‌تر بشه لذت ببرید و همراهش رشد کنید.
۵. این مانگا انیمه نداره و احتمالاً حالا حالا هم نداشته باشه. یکیش به خاطر همین بزرگسال بودنشه. جدای از اون، پایان نداشتنش باعث می‌شه استودیوها نرن سمتش. مخاطب انیمه، داستان بدون پایان نمی‌خواد و حق هم داره. یه لحظه اتک آن تایتان رو بیاریم تو بحث. اتک باعث شد خیلی از آدم‌های دنیا سمت انیمه برن. چرا؟ چون یکی از غیر ژاپنی‌ترین انیمه‌هاست. خیلی جهانی‌تر و یونیورسال‌تره. متعلق به فرهنگ خاصی نیست و همه می‌تونن باهاش ارتباط برقرار کنن. تونسته پاش رو ورای مدیوم بگذاره. ایمپکت عظیمی هم روی دنیا داشت. بعد از اتک، غلظت فرهنگ ژاپن توی انیمه‌ها کمتر و کمتر شد. چون اکثراً سعی داشتن موفقیت اتک رو تکرار کنن. نمی‌گم اتفاق خوب یا بدیه. صرفاً در نظر بگیرید که واگاباند از قضا دقیقاً یکی از ژاپنی‌ترین مانگاهاست و پیوند غلیظی با فرهنگ و تاریخ ژاپن داره. باز هم همین موضوع باعث می‌شه انتخابش برای استودیوها ریسکی باشه.
خب همین دیگه. (*انگار کلاً دو خط نوشتم). مانگای محشریه. به هر حال همیشه همتراز برزرک و مانستر قرارش می‌دن. از دستش ندید. مخصوصاً تو دوره‌ای که آرت و داستان خوب به طور همزمان، کم گیر میاد. به طور ویژه به هواداران کوروساوا و بازی گوست آو سوشیما پیشنهاد می‌شه. در زمان مناسب می‌تونه اثری باشه که هیج‌وقت فراموشش نکنید.
در اصل قرار بود این متن رو روی صفحه‌ی جلد ۳۷ بذارم منتها، جلد ۳۷، آخرین جلد رسمی نیست و احتمال ادامه مجموعه وجود داره؛ با خودم گفتم شاید بهتره همین‌جا باشه. نمره‌ام به کل مجموعه ۵ و به جلد اول ۳ هست.
واگاباند یکی از ژاپنی‌ترین مانگاهای حال حاضره. سامورایی، جنگ داخلی ژاپن، آیین ذن و خون. واگاباند یک مجموعه مانگا نوشته تاکه‌هیکو اینوئه است که زندگی میاماتو موساشی رو بر اساس کتاب موساشی نوشته ایجی یوشیکاوا روایت می‌کنه. خیلی اسم تو اسم شد نه؟ راحت بگم، موساشی یکی از قوی‌ترین سامورایی‌های تاریخ ژاپنه و این مانگا، روایتی از زندگیشه.
دقیقاً یعنی واگاباند یک اثر ژانری نیست. بلکه یک رئال تاریخیه. این مانگا میاد رشد شخصیتی موساشی و مسیر تکاملش، از یک جوون تخس و خام رو به سمت یکی از بزرگ‌ترین اساتید شمشیرزنی تاریخ نشون می‌ده.
ماهیت داستان راجع به سامورایی‌هاست. پس خیالتون راحت که قراره کلی نبرد نفس‌گیر با آرت محشر ببینید اما، واگاباند چیزی فراتر از یک مشت صدای برخورد فلز با هم دیگه است. واگاباند میاد چیستی قدرت رو بیان می‌کنه. معنای قوی و ضعیف رو به چالش می‌کشه. حتی تا حدی قتل رو توجیه می‌کنه و زیبایی و هنرنمایی رقص شمشیر رو نقاشی می‌کنه. واقعیتش اینه که اگر صرفاً به خاطر یک مشت نبرد خونین بیاید سراغش، خب، احتمالاً ناامید می‌شید. شما قراره در این مسیر همراه موساشی رشد کنید. درکش کنید. گاهی حتی حس می‌کنید خودتون در داستان حضور دارید.
I want to be strong,
not to become strong
چندتا نکته
۱. تمام مجموعه واگاباند، به طور کامل تحت عنوان "بی‌خانمان" به فارسی ترجمه شده. یه بخشیش رو چک کردم و به نظر ترجمه خوبی میومد. هرچند انگلیسی سختی هم نداره و ترجمه رسمیش برخلاف ترجمه فندومش، بسیار خوبه.
۲. میاماتو موساشی چندین کتاب نوشته. کتاب پنج حلقه مشهورترین اثرشه که در واگاباند به مفاهیم پشت این اثر اشاراتی می‌شه. بیشتر درباره توضیحات آیین ذن و بوداست. یک کتاب هم به اسم طریقت تنهایی داره که داخلش یکسری پند و اندرز نوشته. باقی کتاب‌هاش درباره استراتژی هستن. شخصاً له له می‌زنم کتاب‌هاش رو بخونم ولی متاسفانه به جز پنج حلقه باقیشون ترجمه نشدن و همون پنج حلقه هم مدتیه که چاپش تموم شده. خوشبختانه روی طاقچه موجوده و اگر کتاب الکترونیکی می‌خونید برید سر وقتش. همچنین کتاب "موساشی" که مانگای واگاباند اقتباسی از اونه؛ هنوز به فارسی ترجمه نشده.
۳. واگاباند یک اثر بزرگساله. جدای از الکل، سکس و خشونت؛ مفاهیم و معنای داستانش اونقدر رک و ساده بیان نمی‌شه و گاهی درکش واقعا دشواره.
۴. واگاباند توی لیست آثار بدون پایانه. بعله. چندسالی هست خبری از ادامه‌اش نیست. خبر خوب اینه که اینوئه اعلام کرده دوست داره داستان رو ادامه بده. یعنی احتمال ادامه پیدا کردن و به پایان رسیدنش کم نیست. تا ببینیم چی می‌شه. حالا خوندن یا نخوندن، مسئله این است. اگر به من باشه که می‌گم بخونید. چون دقیقاً تا آخر آرک رفته و کلیف هنگری به جا نذاشته که دهنمون صاف بشه. از طرفی، واگاباند داستان یک مسیره. اگر چون پایان نداره نمی‌خونیدش، پس ترجیحاً فعلاً کلاً سمتش نرید. تمام فلسفه قصه اینه که مقصد و پایان در برابر مسیر هیچی نیستن. بعد برداری به داستانی که داره این موضوع رو داد می‌زنه بگی "چرا پایان نداری؟"، خنده‌داره. ورای این‌ها، پایان و اتفاقات بعدی داستان همین الآن هم مشخصن. واگاباند یک روایتگر تاریخیه و آم، تاریخ قبلاً رخ داده. برای همین شما با یه سرچ ساده می‌تونی سرنوشت شخصیت‌ها و پایان داستان رو بفهمی. آدم‌ها و اتفاقات داستان، واقعی هستن خب. حتی می‌تونید منبع اقتباس واگاباند، یعنی موساشیِ یوشیکاوا رو بخونید. جفتشون یه داستانن دیگه. هرچند باز هم می‌گم. خیلی درگیر پایان نباشید. بیاید و از همسفری با یه پسر جوون که سعی داره قوی‌تر بشه لذت ببرید و همراهش رشد کنید.
۵. این مانگا انیمه نداره و احتمالاً حالا حالا هم نداشته باشه. یکیش به خاطر همین بزرگسال بودنشه. جدای از اون، پایان نداشتنش باعث می‌شه استودیوها نرن سمتش. مخاطب انیمه، داستان بدون پایان نمی‌خواد و حق هم داره. یه لحظه اتک آن تایتان رو بیاریم تو بحث. اتک باعث شد خیلی از آدم‌های دنیا سمت انیمه برن. چرا؟ چون یکی از غیر ژاپنی‌ترین انیمه‌هاست. خیلی جهانی‌تر و یونیورسال‌تره. متعلق به فرهنگ خاصی نیست و همه می‌تونن باهاش ارتباط برقرار کنن. تونسته پاش رو ورای مدیوم بگذاره. ایمپکت عظیمی هم روی دنیا داشت. بعد از اتک، غلظت فرهنگ ژاپن توی انیمه‌ها کمتر و کمتر شد. چون اکثراً سعی داشتن موفقیت اتک رو تکرار کنن. نمی‌گم اتفاق خوب یا بدیه. صرفاً در نظر بگیرید که واگاباند از قضا دقیقاً یکی از ژاپنی‌ترین مانگاهاست و پیوند غلیظی با فرهنگ و تاریخ ژاپن داره. باز هم همین موضوع باعث می‌شه انتخابش برای استودیوها ریسکی باشه.
خب همین دیگه. (*انگار کلاً دو خط نوشتم). مانگای محشریه. به هر حال همیشه همتراز برزرک و مانستر قرارش می‌دن. از دستش ندید. مخصوصاً تو دوره‌ای که آرت و داستان خوب به طور همزمان، کم گیر میاد. به طور ویژه به هواداران کوروساوا و بازی گوست آو سوشیما پیشنهاد می‌شه. در زمان مناسب می‌تونه اثری باشه که هیج‌وقت فراموشش نکنید.
adventurous
medium-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
No
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
N/A
Flaws of characters a main focus:
N/A
بجا اینکه موساشی رو بخونم، گفتم یکم زیبایی نقاشی هم همراهش ببینم.
adventurous
dark
fast-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
No
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Complicated