Reviews with content warning for Suicidal thoughts - Siddhartha

Reviews tagging 'Suicidal thoughts'

Siddhartha by Hermann Hesse

20 reviews

uuuultraviolennnnt's review against another edition

adventurous emotional hopeful informative inspiring mysterious reflective medium-paced

Plot- or character-driven? A mix
Strong character development? Yes
Loveable characters? Yes
Diverse cast of characters? Yes
Flaws of characters a main focus? Yes

5.0

‘Truly, nothing in the world has occupied my thoughts as much as the Self, this riddle, that I live, that I am one and am separated and different from everybody else, that I am Siddhartha; and another nothing in the world do I know less than about myself, about Siddhartha.’

‘I have asked the river, my friend, I have asked it many times, and the river shook itself with laughter at our folly. Water will go with water,’

‘Everything that was not suffered to the end and finally concluded, recurred, and the same sorrows were undergone,’

Content Warnings

anasapo's review against another edition

Go to review page

adventurous emotional reflective medium-paced

Plot- or character-driven? Character
Strong character development? Yes
Loveable characters? It's complicated
Diverse cast of characters? No
Flaws of characters a main focus? Yes

3.25

Eu também oiço vozes na minha cabeça às vezes

Content Warnings

caffinatedslug's review against another edition

Go to review page

adventurous emotional inspiring reflective medium-paced

Plot- or character-driven? Character
Strong character development? Yes
Loveable characters? Yes
Diverse cast of characters? No
Flaws of characters a main focus? Yes

4.75

Content Warnings

jj2020's review against another edition

Go to review page

challenging inspiring reflective medium-paced

Plot- or character-driven? Character
Strong character development? It's complicated
Flaws of characters a main focus? Yes

Content Warnings

joctrem's review against another edition

Go to review page

fast-paced

2.0

The main character is a Mary Sue who has 8 pages of difficulty that gets solved in 6. This book is a pure essence of “tell, don’t show”. It reads like a story written by a 5th grader got put through 4 layers of Google Translate for a majority of the time.

You will get the message and sentiment in a more enjoyable way reading a summary.

Content Warnings

grereads's review against another edition

Go to review page

challenging informative inspiring reflective relaxing slow-paced

Plot- or character-driven? A mix
Strong character development? Yes
Loveable characters? Yes
Diverse cast of characters? No
Flaws of characters a main focus? Yes

4.25

This was my first time reading something for German class unabridged, so this was definitely a challenging read. At first I struggled a bit, but then I understood that I should only translate the essential words among those I didn't know, I got the hang of it and it became really enjoyable. Although I study philosophy, we don't learn much about Eastern philosophy, so this was a really insightful read. Of course the philosophical contents were sometimes a bit overwhelming and challenging (in fact there's a lot to unpack and to think about while reading this), but the language was so simple that I understood all of their explanations. The chapters and the book itself are really short, which I love. The storyline was also pretty interesting, I particularly enjoyed the account of Siddhartha's life with Vasudeva. I underlined a lot, which is something I don't do often, because the book is filled with meaningful and beautiful quotes. Lastly, I'm really happy I was able to read a famous classic the way it's meant to: in the original language and unabridged.

Content Warnings

urlordlorin's review against another edition

Go to review page

reflective medium-paced

Plot- or character-driven? Character
Strong character development? It's complicated
Loveable characters? No
Diverse cast of characters? No
Flaws of characters a main focus? Yes

1.5

Öncelikle, "yoğun" temalar işlemesine rağmen kitap akıyor. Biraz yavaş akıyor ama tökezlemiyor. Yormuyor. Ama hiçbir zaman bu temada bir kitaptan etkilenecek kadar spiritüel olmadım.
Şimdi asıl problemim, Siddhartha karakterinin kendisi. En baştan itibaren, hayatını yaşayan insanları, hayattan keyif almayı ayıplayan bir tavır takınıyor.

Fakirlik ve yokluğu güzelliyor ama bulduğu ilk fırsatta paranın tutsağı oluyor. Bu kısım beni o kadar sinir ediyor ki. Zenginlikten gelen bir insan, neden yokluğu över? İnsanların berbat ve zor, açlık ve sefalet içinde geçen hayatının sana çekici gelen ve övülmeye değer görülen tarafı ne? Sanki hayattan zevk almak kötü bir şeymiş gibi davranıyor 168 sayfa boyunca. Bir kadınla yıllar geçiriyor, onu övüyor, birlikte oluyor ve belki de seviyor ama hâlâ "yosma" diye küçümsemeye devam ediyor.

Kendi küçük dünyasında kendini aydınlanmış biri zannediyor, bu tavrıyla bence tam tersi etki yaratıyor.
Şimdi başka bir konuya, kitaptaki kadın karakterlere geliyorum.

En baştaki ufak "anne" bahsinden sonra kitapta 2 kadın görüyoruz yalnızca. Kamala ve Siddhartha'nın Kamala ile karşılaşmadan önce görüp reddettiği kadın. İkincisinin zaten bir önemi yok. "Asıl" kadına ulaşmak için bir yol ve işaret yalnızca onu reddedişi. Kamala ise başta okuyucuya önemli gibi hissettirilen, sonra en basit şekilde kullanılıp atılan bir kadın. Bence bu kitaptaki en bilge ve ilgi çekici kişi ama sadece ana karakter üzerinden vicdan mastürbasyonu ve acıma pornosu yazılması için bir köprü olarak harcanmış. Karakterin yalvar yakar birlikte olmaya ikna ettiği kadın, sonradan yosma oluyor, yalnızca bir çocuk taşıyıcısı konumuna düşüyor, hiç sevilmediği oraya çıkıyor ve hayat tarzı küçümseniyor. Yazık.

Bunların dışında, kitaptaki olayların tümü bence biraz kopuk ve yalnızca bir fikri karşıya geçirmek için birbirine yapıştırılmış parçalar gibi...

Vasudeva ile tanışma ve ona geri dönüş hariç. Bu kısım, bence çok güzelce düşünülmüştü. İlk Siddhartha'yı ırmağın karşısına geçirdiğinde alacağından bahsettiği karşılığın yalnızca maddî olmayışı, tek taraflı değil, iki taraflı fayda sağlaması çok hoştu. Fakat Vasudeva sanki yine fakirlik güzellemesi için yaratılmış bir karakter gibiydi. Hiçbir şeyi yok, hiçbir şey bilmiyor, yalnızca bu ırmak ve kayık, ama bak ne kadar da bilge!

Tamamen alakasız, çeviride "çoğunlukla" yerine her seferinde "çokluk" kelimesini kullanmak kimin fikriydi? Çok kötü fikir.

Content Warnings