Take a photo of a barcode or cover
218 reviews for:
Das Ritual des Wassers (Trilogía de la Ciudad Blanca #2)
Eva García Sáenz de Urturi, Eva García Sáenz de Urturi
3.98 AVERAGE
218 reviews for:
Das Ritual des Wassers (Trilogía de la Ciudad Blanca #2)
Eva García Sáenz de Urturi, Eva García Sáenz de Urturi
3.98 AVERAGE
adventurous
dark
sad
tense
fast-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
RECENZJA PRZEDPREMIEROWA
Warto dodać już na początku, że dobrze jest zapoznać się z pierwszą częścią zanim przystąpi się do tej. Mamy tu dość "ciężkie" spoilery z tego, co działo się w Ciszy Białego Miasta (włącznie z tym, kto był wtedy mordercą) plus pojawiają się tu również postacie drugoplanowe istotne dla poprzedniczki i różne inne efekty dawnych działań, więc wydaje mi się, że lepiej czuć kontekst i historie, chociaż z grubsza orientując się w tym, co działo się wcześniej (lub jeśli nie chcecie sobie po prostu spoilerować).
Unai, mimo tego, że dalej nie może mówić, zostaje poproszony o pomoc przy nietypowym morderstwie, gdzie ofiarą okazuje się być jego pierwsza miłość. Kobieta, powieszona za nogi, została utopiona w kotle z wodą. Nie wygląda to na przypadkowe morderstwo i Unai razem z Estibaliz, Albą i z dwójką nowych członków ekipy, szukają sprawcy.
Tak samo, jak przy Ciszy Białego Miasta, nie mogę odmówić tego specyficznego, hiszpańskiego klimatu, który zachęca, żeby samemu jak najprędzej odwiedzić Hiszpanię i doświadczyć tych widoków czy posiłków na własną rękę.
Co jest też bardzo na plus, dalej poznajemy przeszłość naszych bohaterów, więc ich oficjalna historia nie kończy się wcale na pierwszej części, jak to zazwyczaj bywa przy trylogiach/seriach.
Kolejnym plusem są wszelkie ciekawostki historyczne, przedstawienie obrzędów czy postaci historycznych. Właściwie z tej książki dowiedziałam się o genezie swojej ulubionej baśni ,,Sinobrody". Widać tu solidny research, nawet solidniejszy niż przy poprzedniej części, i warto docenić książkę choćby za ten element, bo wynagradza nam znacznie uboższą część związaną ze zbieraniem śladów czy sekcją zwłok.
Gdy zaczynałam czytać obawiałam się, że Unai będzie się nad sobą za bardzo rozwodził na początku powieści, ale historia szybko przechodzi do konkretów. Tempo całości jest dość wyrównane, są chwile na akcje, są chwilę na oddech, gdzie nasz bohater jednak bardziej zajmuje się prywatnymi sprawami niż śledztwem, ale nie uważam tych elementów za uciążliwe. Jednak przez to, ten sam zarzut miałam przy pierwszej części, Unai nie daje zbyt dużego popisu, jeśli chodzi o profilowanie i dalej nie nazwałabym go najlepszym profilerem w kraju.
Mój kolejny powtarzający się zarzut, to zachowanie społeczności, które wydaje się być takie... dziwne, wyolbrzymione, pozbawione logiki nawet jak na okoliczności. Nie ma to jednak jakiegoś kolosalnego wpływu na historię.
Właściwie ciężko mi jednoznacznie powiedzieć, czy historia jest zaskakująca. Ma swoje naprawdę mocne punkty, miesza czytelnikowi w głowie, żebyśmy mieli wątpliwości komu wierzyć i to jest bardzo dobre zagranie. Chociaż pod koniec mogłoby się wydawać, że lepiej kojarzymy fakty niż śledczy. Uważam też, że pewien rozdział był tu zbędny i trochę zabił jeden z elementów zaskoczenia.
Sądzę, że ta część jest lepsza od poprzedniej, świetnie, że kontynuuje dawne wątki, nie porzuca całkiem niektórych postaci, które pojawiły się wcześniej, a nawet dalej je rozwija. Fabułę też uważam za oryginalną, ciekawie rozbudowaną, całkiem sensowną, chociaż mogłaby się wydawać miejscami aż nieprawdopodobna i miałam chwilami to uczucie, że niektóre, drobne elementy pojawiły się po to, żeby popchnąć fabułę, i naprawdę smutną.
Za egzemplarz recenzencki dziękuję wydawnictwu Muza.
Warto dodać już na początku, że dobrze jest zapoznać się z pierwszą częścią zanim przystąpi się do tej. Mamy tu dość "ciężkie" spoilery z tego, co działo się w Ciszy Białego Miasta (włącznie z tym, kto był wtedy mordercą) plus pojawiają się tu również postacie drugoplanowe istotne dla poprzedniczki i różne inne efekty dawnych działań, więc wydaje mi się, że lepiej czuć kontekst i historie, chociaż z grubsza orientując się w tym, co działo się wcześniej (lub jeśli nie chcecie sobie po prostu spoilerować).
Unai, mimo tego, że dalej nie może mówić, zostaje poproszony o pomoc przy nietypowym morderstwie, gdzie ofiarą okazuje się być jego pierwsza miłość. Kobieta, powieszona za nogi, została utopiona w kotle z wodą. Nie wygląda to na przypadkowe morderstwo i Unai razem z Estibaliz, Albą i z dwójką nowych członków ekipy, szukają sprawcy.
Tak samo, jak przy Ciszy Białego Miasta, nie mogę odmówić tego specyficznego, hiszpańskiego klimatu, który zachęca, żeby samemu jak najprędzej odwiedzić Hiszpanię i doświadczyć tych widoków czy posiłków na własną rękę.
Co jest też bardzo na plus, dalej poznajemy przeszłość naszych bohaterów, więc ich oficjalna historia nie kończy się wcale na pierwszej części, jak to zazwyczaj bywa przy trylogiach/seriach.
Kolejnym plusem są wszelkie ciekawostki historyczne, przedstawienie obrzędów czy postaci historycznych. Właściwie z tej książki dowiedziałam się o genezie swojej ulubionej baśni ,,Sinobrody". Widać tu solidny research, nawet solidniejszy niż przy poprzedniej części, i warto docenić książkę choćby za ten element, bo wynagradza nam znacznie uboższą część związaną ze zbieraniem śladów czy sekcją zwłok.
Gdy zaczynałam czytać obawiałam się, że Unai będzie się nad sobą za bardzo rozwodził na początku powieści, ale historia szybko przechodzi do konkretów. Tempo całości jest dość wyrównane, są chwile na akcje, są chwilę na oddech, gdzie nasz bohater jednak bardziej zajmuje się prywatnymi sprawami niż śledztwem, ale nie uważam tych elementów za uciążliwe. Jednak przez to, ten sam zarzut miałam przy pierwszej części, Unai nie daje zbyt dużego popisu, jeśli chodzi o profilowanie i dalej nie nazwałabym go najlepszym profilerem w kraju.
Mój kolejny powtarzający się zarzut, to zachowanie społeczności, które wydaje się być takie... dziwne, wyolbrzymione, pozbawione logiki nawet jak na okoliczności. Nie ma to jednak jakiegoś kolosalnego wpływu na historię.
Właściwie ciężko mi jednoznacznie powiedzieć, czy historia jest zaskakująca. Ma swoje naprawdę mocne punkty, miesza czytelnikowi w głowie, żebyśmy mieli wątpliwości komu wierzyć i to jest bardzo dobre zagranie. Chociaż pod koniec mogłoby się wydawać, że lepiej kojarzymy fakty niż śledczy. Uważam też, że pewien rozdział był tu zbędny i trochę zabił jeden z elementów zaskoczenia.
Sądzę, że ta część jest lepsza od poprzedniej, świetnie, że kontynuuje dawne wątki, nie porzuca całkiem niektórych postaci, które pojawiły się wcześniej, a nawet dalej je rozwija. Fabułę też uważam za oryginalną, ciekawie rozbudowaną, całkiem sensowną, chociaż mogłaby się wydawać miejscami aż nieprawdopodobna i miałam chwilami to uczucie, że niektóre, drobne elementy pojawiły się po to, żeby popchnąć fabułę, i naprawdę smutną.
Za egzemplarz recenzencki dziękuję wydawnictwu Muza.
inspiring
reflective
tense
fast-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
La trama ha estado muy bien. Me ha gustado mucho. Sigue la línea del primer libro y siempre se agradecen esos 'giritos'. En el futuro caera el tercero
adventurous
dark
mysterious
tense
slow-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
No
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
dark
emotional
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
Ha perdido la frescura de la novedad de La Ciudad Blanca y el relato resulta inverosímil, plagado de incorrecciones policiales y con un final aún peor.
A su favor que algunos personajes enamoran (ay, ese abuelo) y que el ritmo aunque no es el frenético de la primera novela, no decae del todo y es de fácil lectura.
Creo por todo ello y por las críticas que leo, que me ahorraré la tercera parte.
A su favor que algunos personajes enamoran (ay, ese abuelo) y que el ritmo aunque no es el frenético de la primera novela, no decae del todo y es de fácil lectura.
Creo por todo ello y por las críticas que leo, que me ahorraré la tercera parte.
Als je er eenmaal in zit, is het een intrigerend verhaal. Het kostte me wel enige moeite om erin te komen, omdat het in het begin nogal gemaakt overkwam en ik het Baskische gehalte nogal overdreven vond (wat me afleidde van het verhaal). Werkelijk niemand heet Roberto of Mari Carmen, het zijn allemaal op en top Baskische namen. En sommige dingen kwamen wat vreemd op mij over, bijvoorbeeld dat er een prijs op Unais hoofd gezet werd omdat er weer een moord gepleegd was. Al met al geen slecht verhaal, maar wel minder pakkend dan het eerste deel van de trilogie.
De Riten van het water is net zo goed als het eerste deel de stilte van de witte stad. Het hele mythologische en historische gedeelte was interessant en zeer goed uitgewerkt door de auteur. De personages zijn erg goed. Allemaal heel goed uitgewerkt zodat je een band met ze kan opbouwen. Vooral opa komt heel goed over net zoals Esti.
Het verhaal gaat verder waar deel een ophield. Meteen wordt je weer in alle heftigheid mee gesleurd in bizar en spannende gebeurtenissen. . In riten van het water is weer op briljante wijze het heden met verleden verweven.
In het boek vliegen de moeilijk uitspreekbare Spaanse woorden om je oren vliegen, zoals plaatsnamen en noem het maar op.. Je zou er een gekneusde tong aan over houden. Dat haalt een klein beetje de vaart uit het verhaal. Dat is het enige minpuntje. Het verhaal zit vol spanning en als lezer loop en denk je mee, sta je op het verkeerde been wat betreft verdachten. Het einde was dan ook weer zeer verrassend.
De beschrijving van de rituelen, omgeving, cultuur is zeer goed gedaan. Als lezer wil je het eigenlijk met eigen ogen aanschouwen. Het is echter niet de omgeving die zo goed uitgewerkt wordt. Het herstel van Kraken en logopedie, ook dat wordt heel beeldend beschreven. Je merkt dat de auteur het allemaal zeer grondig heeft onderzocht. Er is echt werk van gemaakt. De riten van het water is een meesterwerk.
Het wordt uitkijken naar het derde deel met vast veel Kraken!
Het verhaal gaat verder waar deel een ophield. Meteen wordt je weer in alle heftigheid mee gesleurd in bizar en spannende gebeurtenissen. . In riten van het water is weer op briljante wijze het heden met verleden verweven.
In het boek vliegen de moeilijk uitspreekbare Spaanse woorden om je oren vliegen, zoals plaatsnamen en noem het maar op.. Je zou er een gekneusde tong aan over houden. Dat haalt een klein beetje de vaart uit het verhaal. Dat is het enige minpuntje. Het verhaal zit vol spanning en als lezer loop en denk je mee, sta je op het verkeerde been wat betreft verdachten. Het einde was dan ook weer zeer verrassend.
De beschrijving van de rituelen, omgeving, cultuur is zeer goed gedaan. Als lezer wil je het eigenlijk met eigen ogen aanschouwen. Het is echter niet de omgeving die zo goed uitgewerkt wordt. Het herstel van Kraken en logopedie, ook dat wordt heel beeldend beschreven. Je merkt dat de auteur het allemaal zeer grondig heeft onderzocht. Er is echt werk van gemaakt. De riten van het water is een meesterwerk.
Het wordt uitkijken naar het derde deel met vast veel Kraken!
Cada vez me engancha más esta trilogía, no sabes nada hasta el final y la autora sabe llevarte por donde quiere