Scan barcode
bookdevouringmisfit's review against another edition
3.0
Onyx is definitely sexier and more intense than Obsidian.
I liked Onyx a tad bit more than the first of the series. I think this book's plot is broader than Obsidian. There were a lot of points tackled here and I love how all of them turned out. Much more interesting things happened. From Katy's sudden connection to Daemon to the DOD's real mission to Katy deliberately pushing Daemon away to Blake- oh no, Blake.
Plot-wise, I think Jennifer Armentrout has really made an improvement from what I have seen in this book. Onyx has outdone the tiny resemblance I have noticed of Obsidian to Twilight.
I liked Onyx a tad bit more than the first of the series. I think this book's plot is broader than Obsidian. There were a lot of points tackled here and I love how all of them turned out. Much more interesting things happened. From Katy's sudden connection to Daemon to the DOD's real mission to Katy deliberately pushing Daemon away to Blake- oh no, Blake.
Spoiler
Blake was just really a surprise. He's a new kid in school who instantly took a liking to Katy but then something happened. And it's bad. Really bad. Tsk tsk to you Blake.Plot-wise, I think Jennifer Armentrout has really made an improvement from what I have seen in this book. Onyx has outdone the tiny resemblance I have noticed of Obsidian to Twilight.
subzera's review against another edition
5.0
- delicious tension!!
- character development is there!
- spice 2/5
- character development is there!
- spice 2/5
sydnee_calhoun's review against another edition
adventurous
dark
emotional
funny
tense
medium-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? Yes
- Diverse cast of characters? It's complicated
- Flaws of characters a main focus? Yes
4.25
readwithkiekie's review against another edition
4.0
This is not a solid 4 stars like Obsidian. This is more like a 3.9, but very very close to 4 stars.
It was enjoyable, but definitely a strain to read. I'd advise people who don't read Sci-Fi/Paranormal to only read one book and have a break from it, because I found it hard to keep going.
I'll start Opal later on in September.
It was enjoyable, but definitely a strain to read. I'd advise people who don't read Sci-Fi/Paranormal to only read one book and have a break from it, because I found it hard to keep going.
I'll start Opal later on in September.
ritmanbooks's review against another edition
5.0
Después de leer esta segunda entrega de la saga Lux, me ha dado la sensación de que Obsidian, su primera parte, era tan solo un libro introductorio.
El universo de Daemon se explica en mucha más profundidad y la trama se vuelve más complicada, pero también mucho más completa. A pesar de que sigue teniendo algún tópico que otro, reconozco que no me ha molestado en absoluto y que la acción constante, así como la trama amorosa llena de tira y afloja, me ha tenido pegada a sus páginas. Además, el final me ha dejado con la boca abierta y deseando leer Opal, su continuación.
Si Obsidian no os terminó de convencer, os aconsejo que le déis una oportunidad a Onyx, porque la saga mejora mucho. Si Obsidian os gustó tanto como a mí, Onyx os gustará aún más.
El universo de Daemon se explica en mucha más profundidad y la trama se vuelve más complicada, pero también mucho más completa. A pesar de que sigue teniendo algún tópico que otro, reconozco que no me ha molestado en absoluto y que la acción constante, así como la trama amorosa llena de tira y afloja, me ha tenido pegada a sus páginas. Además, el final me ha dejado con la boca abierta y deseando leer Opal, su continuación.
Si Obsidian no os terminó de convencer, os aconsejo que le déis una oportunidad a Onyx, porque la saga mejora mucho. Si Obsidian os gustó tanto como a mí, Onyx os gustará aún más.
annettebooksofhopeanddreams's review against another edition
3.0
Ik weet dat de Lux serie van Jennifer L. Armentrout een enorme hype is. Veel mensen hebben hem in het Engels al gelezen of worden er smoorverliefd op nu de Nederlandse edities in een heerlijk snel tempo worden uitgegeven. Ik zou ze zelf nooit hebben opgepakt als mijn moeder het eerste boek niet had gekocht en doorgegeven en ik weet ook nog niet zo goed of ik de hype kan delen.
De mythologie van de serie vind ik ongelooflijk interessant. Er zitten hele toffe vondsten in en het zit best goed in elkaar. Die stukken die niet helemaal duidelijk zijn, bekritiseert Armentrout ook zelf in het boek, door middel van droge commentaren van haar eigen karakters.
Ze is sowieso erg goed in deze zelfkritiek, maar voor mij maakt dat niet alles goed. Het duurde niet heel lang voor ik me aan Katy ging irriteren. Ze is zo ongelooflijk koppig dat zelfs een steenezel er schril tegen afsteekt. Ze communiceert voor geen meter. Ze negeert continue haar eigen instincten en gevoelens en praat letterlijk elke domme beslissing voor zichzelf goed op een hele rare manier. Dat ze hier aan het einde haar verantwoording voor neemt siert haar, maar neemt niet weg dat ik me dus wel al een half boek aan haar geërgerd had.
Het voelt dan ook wel een beetje alsof Armentrout het verhaal probeert te rekken. Ik ben er absoluut geen voorstander van om je personages te vroeg bij elkaar te brengen in een verhaal, maar ze zo geforceerd uit elkaar houden werkt voor mij eigenlijk ook weer niet.
Ik heb me op zich prima vermaakt met het verhaal, ondanks het feit dat ik het jammer vind dat wij als lezer te weinig een band kunnen opbouwen met bepaalde personages, waardoor de emotionele impact van het verhaal eigenlijk nihil is. Ik ga ook zeker het volgende deel weer lezen. Maar tot nu toe, ben ik nog niet zwaar onder de indruk.
De mythologie van de serie vind ik ongelooflijk interessant. Er zitten hele toffe vondsten in en het zit best goed in elkaar. Die stukken die niet helemaal duidelijk zijn, bekritiseert Armentrout ook zelf in het boek, door middel van droge commentaren van haar eigen karakters.
Ze is sowieso erg goed in deze zelfkritiek, maar voor mij maakt dat niet alles goed. Het duurde niet heel lang voor ik me aan Katy ging irriteren. Ze is zo ongelooflijk koppig dat zelfs een steenezel er schril tegen afsteekt. Ze communiceert voor geen meter. Ze negeert continue haar eigen instincten en gevoelens en praat letterlijk elke domme beslissing voor zichzelf goed op een hele rare manier. Dat ze hier aan het einde haar verantwoording voor neemt siert haar, maar neemt niet weg dat ik me dus wel al een half boek aan haar geërgerd had.
Het voelt dan ook wel een beetje alsof Armentrout het verhaal probeert te rekken. Ik ben er absoluut geen voorstander van om je personages te vroeg bij elkaar te brengen in een verhaal, maar ze zo geforceerd uit elkaar houden werkt voor mij eigenlijk ook weer niet.
Ik heb me op zich prima vermaakt met het verhaal, ondanks het feit dat ik het jammer vind dat wij als lezer te weinig een band kunnen opbouwen met bepaalde personages, waardoor de emotionele impact van het verhaal eigenlijk nihil is. Ik ga ook zeker het volgende deel weer lezen. Maar tot nu toe, ben ik nog niet zwaar onder de indruk.
misslover's review against another edition
5.0
I think I need a moment... someone needs to slap me.....
Okay, omg, did that just happen?? -- Maybe I just needed to slap myself to make sure I wasn't losing it.
I looooveeedd this book!! A great sequel to Obsidian.
Daemon.....*sigh* -- alright, he totally won me over in this book. Although I was slowly starting to have a soft spot from him at the end of the first, he really stole my heart in this one. So welcome Daemon. Welcome to my list of swoon worthy - love machines. He was like a new person in this book. & one that I really really loved. I think there was a moment on the Thanksgiving scene where I really did feel like shedding a tear and thought "crap, why can't guys like you REALLY exist" haha. Now although he still had his "jackass jerk" moments, he grew on me alot.
Katy, I still admire you and I still think your awesome. But, she lost a little bit of her "badass" attitude in the book. I'll admit the whole mutation thing didn't really help, but I felt she was a lot more vulnerable in this book, where in the first she really stood her own. Don't worry, I still love her though. She really showed her true emotions for Daemon in this one and I'm glad nothing was held back anymore. I admit, even in the moments where she figured out some crazy new thing about someone/something she told someone, RIGHT AWAY! Biggest annoyance in books where someone finds out this huge piece of the puzzle and they think it's no big deal to not tell anyone for a little while and then BAM! Your hurt or kidnapped or something and no one is able to help you because you DIDN'T OPEN YOUR DAMN MOUTH! So thank you Katy, thank you for finally being a character to tell people (the important ones) you found out some big piece of the puzzle that really mattered. :):)
So I have probably ranted long enough. So while I go off and immediately pick up Opal everyone else who hasn't started this series better get on it!! ;)
Okay, omg, did that just happen?? -- Maybe I just needed to slap myself to make sure I wasn't losing it.
I looooveeedd this book!! A great sequel to Obsidian.
Spoiler
First off, I need to say that there were some things that kind of disappointed me. It was predictable in some aspects and I hate that. Blake, we all knew he wasn't trust worthy, nor was he a good guy. I pegged him right from the beginning. As for Will, I definitely knew he was NO GOOD since the first book. So when he was all revealed as a villain and I'm sure most were like "OMG SAY IT ISN'T SO?!?" I was going "UGH, KNEW IT" It's always the smaller characters who you don't really talk about much who seem so nice blah blah blah, that end up being the "shocker bad guys" -- for once I would like a book to REALLY surprise me.Daemon.....*sigh* -- alright, he totally won me over in this book. Although I was slowly starting to have a soft spot from him at the end of the first, he really stole my heart in this one. So welcome Daemon. Welcome to my list of swoon worthy - love machines. He was like a new person in this book. & one that I really really loved. I think there was a moment on the Thanksgiving scene where I really did feel like shedding a tear and thought "crap, why can't guys like you REALLY exist" haha. Now although he still had his "jackass jerk" moments, he grew on me alot.
Katy, I still admire you and I still think your awesome. But, she lost a little bit of her "badass" attitude in the book. I'll admit the whole mutation thing didn't really help, but I felt she was a lot more vulnerable in this book, where in the first she really stood her own. Don't worry, I still love her though. She really showed her true emotions for Daemon in this one and I'm glad nothing was held back anymore. I admit, even in the moments where she figured out some crazy new thing about someone/something she told someone, RIGHT AWAY! Biggest annoyance in books where someone finds out this huge piece of the puzzle and they think it's no big deal to not tell anyone for a little while and then BAM! Your hurt or kidnapped or something and no one is able to help you because you DIDN'T OPEN YOUR DAMN MOUTH! So thank you Katy, thank you for finally being a character to tell people (the important ones) you found out some big piece of the puzzle that really mattered. :):)
So I have probably ranted long enough. So while I go off and immediately pick up Opal everyone else who hasn't started this series better get on it!! ;)
maritzah's review against another edition
3.0
Me gustó pero solo eso, no se..
Queria algo liviano que ver y aunque no fue lo más complicado del mundo, tenía su rollo. Odie a Katy hasta casi el final :) Pero a parte de eso todo lo demás me pareció meh..
Queria algo liviano que ver y aunque no fue lo más complicado del mundo, tenía su rollo. Odie a Katy hasta casi el final :) Pero a parte de eso todo lo demás me pareció meh..