Take a photo of a barcode or cover
3.6 AVERAGE
3.6 AVERAGE
adventurous
dark
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
Complicated
Flaws of characters a main focus:
Complicated
Neil Gaimen does it again. The Black Orchid has a nice moody and little melancholy atomsphere which I've come to love. I also enjoy how he pokes fun and yet embraces tropes of Superhero media.
Content Warnings
Minor: Racism
Puanım 4/5 (%75/100)
Birleşik Krallık'tan başarılı yazarların daha önceden var olan süper kahramanları kendi hayal güçleriyle ve stiliyle baştan yazmasının bir başka örneğini görüyoruz. Moore'un 'Swamp Thing' ve Morrison'un 'Animal Man'i' gibi Gaiman da 'Black Orchid'i' (Siyah Orkide) tekrar baştan yaratıyor.
Gaiman'ın mitoloji bilgisi ve bunu fantastik eserlerinde birleştirip mükemmel bir ustalıkla eserlerini ortaya koymasından artık yüzlerce kez bahsetmiş olabilirim. Fakat bu eserde biraz daha karanlık ton ve melankoli öne çıkmış. Tabi ki bunda McKean'in çizimlerinin etkisi de var. McKean'i ne kadar övsem azdır zaten. Çizimler tek kelimeyle inanılmaz. Karakterlerin duyguları ifade etme şekli olsun, çevredeki detaylar ve birçok şey o kadar güzel çizilmiş ki her sayfayı ayrı bir zevkle inceledim. Gaiman'ın yazım stiliyle aşırı uyumlu bir çizimi olduğu için ortaya çok güzel bir şey çıkmış.
Kitabın konusundan tam olarak bahsetmek mümkün değil. Yer yer anlaşılması zor veya belirsiz kısımlar olsa da olaylar genel olarak oldukça ilgi çekici. Kitabın konusunu tek bir kelimeyle anlatmak istersem duygusal derdim. Daha önceden okuduğunuz veya daha sonra sık sık karşınıza çıkacak çizgi romanlardan çok farklı bir eser olsa da ben çok başarılı buldum. Gaiman ve McKean isimlerini görünce hemen aldığım bu kitap kesinlikle beni hayal kırıklığına uğratmadı.
Birleşik Krallık'tan başarılı yazarların daha önceden var olan süper kahramanları kendi hayal güçleriyle ve stiliyle baştan yazmasının bir başka örneğini görüyoruz. Moore'un 'Swamp Thing' ve Morrison'un 'Animal Man'i' gibi Gaiman da 'Black Orchid'i' (Siyah Orkide) tekrar baştan yaratıyor.
Gaiman'ın mitoloji bilgisi ve bunu fantastik eserlerinde birleştirip mükemmel bir ustalıkla eserlerini ortaya koymasından artık yüzlerce kez bahsetmiş olabilirim. Fakat bu eserde biraz daha karanlık ton ve melankoli öne çıkmış. Tabi ki bunda McKean'in çizimlerinin etkisi de var. McKean'i ne kadar övsem azdır zaten. Çizimler tek kelimeyle inanılmaz. Karakterlerin duyguları ifade etme şekli olsun, çevredeki detaylar ve birçok şey o kadar güzel çizilmiş ki her sayfayı ayrı bir zevkle inceledim. Gaiman'ın yazım stiliyle aşırı uyumlu bir çizimi olduğu için ortaya çok güzel bir şey çıkmış.
Kitabın konusundan tam olarak bahsetmek mümkün değil. Yer yer anlaşılması zor veya belirsiz kısımlar olsa da olaylar genel olarak oldukça ilgi çekici. Kitabın konusunu tek bir kelimeyle anlatmak istersem duygusal derdim. Daha önceden okuduğunuz veya daha sonra sık sık karşınıza çıkacak çizgi romanlardan çok farklı bir eser olsa da ben çok başarılı buldum. Gaiman ve McKean isimlerini görünce hemen aldığım bu kitap kesinlikle beni hayal kırıklığına uğratmadı.
The two-star rating on this book is largely for the art work. McKeen creates a world of blurred lines and dark shapes. I found the story hard to get into. Odd, because I'm usually a great fan of Neil Gaiman.
Okay, so I've read very few graphic novels (one Sandman, Watchmen, and a handful of others) and so I can't say much about how this ranks in comparison to the graphic novel 'verse. What I do know is that I greatly enjoyed reading this novel and I thought the graphics were rather stunning. I thought the introduction by Mikal Gilmore was appropriate and fitting for the novel. The immediate killing of the title character was stunning. I also found the ending to be hopeful, and I suppose that's what Gaiman was seeking. I didn't feel as though the novel was lacking a fitting ending. Rather, I think additional chapters would have given the entire novel a different flavor and might have felt forced. I don't really know to whom I would recommend it, but I certainly think it's a good read for anyone who's interested.
The art was beautiful. I think I would have gotten more out of the story if I was more familiar with the DC World. I loved the idea of killing a superhero right at the beginning of the book, but I didn't like that the focus of the story was on figuring out the past. It felt very static. The message of non-violence was surprising and interesting.
emotional
hopeful
inspiring
mysterious
sad
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
More of a 3.5 than a four since it's certainly not my favorite Gaiman. Giving it a four just for that chapter in Gotham, really lovely characterization all around. That appearance of Swamp Thing was also just beautiful and might just be my favorite scene in the entire book.
Just so beautiful. Don't even need to know comics to appreciate it, but knowing even a little bit about Batman and Swamp Thing and Poison Ivy makes it even better.
It started out as a crime thriller. And then there was some environmentalism. And then Batman showed up. Come on, just pick one thing and stick with it. I like Gaiman's kids stuff better.