Take a photo of a barcode or cover
After taking the plunge (it's still nothing to say that we are about to read an author of about 300 BC), I am in the company of Aristotle. My first impression was, "Actually, it's not as bad as I imagined."
Indeed, some terms remain out of reach, but they should not fool us. Please read the text as one would read a foreign language, passing over incomprehensible words to grasp the essence of the text.
This little work is interesting, with sixty pages of text and four pages of notes. We learn how to produce such an effect on the reader (or the spectator), arouse such emotion, and arrange the facts between them. Even today, writers are inspired by Aristotle to write their stories. I understand why today.
Indeed, some terms remain out of reach, but they should not fool us. Please read the text as one would read a foreign language, passing over incomprehensible words to grasp the essence of the text.
This little work is interesting, with sixty pages of text and four pages of notes. We learn how to produce such an effect on the reader (or the spectator), arouse such emotion, and arrange the facts between them. Even today, writers are inspired by Aristotle to write their stories. I understand why today.
informative
reflective
slow-paced
challenging
informative
slow-paced
challenging
informative
slow-paced
challenging
informative
reflective
fast-paced
challenging
informative
reflective
slow-paced
"The plot, then, is the first principle, and, as it were, the soul of a tragedy; Character holds the second place."
I found great insight in this historic piece of writing on Aristotle's thoughts about what makes a good piece of theatre and poetry, even art. The many parts referencing Homer showcased Aristotle's fascination with him. I will admit that some parts were hard to understand properly but the ideas it holds are clear.
I found great insight in this historic piece of writing on Aristotle's thoughts about what makes a good piece of theatre and poetry, even art. The many parts referencing Homer showcased Aristotle's fascination with him. I will admit that some parts were hard to understand properly but the ideas it holds are clear.
informative
slow-paced
adventurous
challenging
informative
lighthearted
slow-paced
challenging
informative
کتاب فن شعر یا بوطیقای ارسطو تا مدت‌ها در غرب مفقود بود تا اینکه در اوایل قرن ۱۳ نسخهٔ عربی کتاب پیدا می‌شه و به زبان لاتین ترجمه می‌شه. ترجمهٔ این کتاب رو مقدمه‌ای برای عصر رنسانس می‌دونن.
عقاید ارسطو در باب شعر در قرون ۱۶ و ۱۷ اساس بحث‌های ادبی شد و قوانین مکتب کلاسیسم کاملاً مطابق با آرای ارسطو در باب تراژدی است.
"تراژدی تقلید است از کار و کرداری شگرف و تمام دارای درازی و اندازه‌ای معین، به وسیلهٔ کلامی به انواع زینت‌ها آراسته و آن زینت‌ها نیز هریک به حسب اختلاف اجزاء مختلف، و این تقلید به وسیلهٔ کردار اشخاص تمام می‌گردد، نه اینکه به واسطهٔ نقل و روایت انجام پذیرد و شفقت و هراس را برانگیزد تا سبب تزکیهٔ نفس انسان از این عواطف و انفعالات گردد."
طبق گفتهٔ ارسطو تراژدی شش جز دارد:
افسانهٔ مضمون، سیرت، گفتار، اندیشه، منظر نمایش و آواز.
افسانهٔ مضمون همان تقلید کردار یا همان رفتار است و مقصود از اندیشه هم مطالبی است که در طول داستان جهت اثبات امری بیان می‌کنن.
ارسطو قوانین خاصی رو برای تراژدی مشخص کرده، یکی از این قوانین وحدت زمانه، یعنی این تراژدی در طول مدت مشخصی اتفاق بی‌افته. قانون دیگه وحدت موضوعه، یعنی برشی از زندگی انتخاب بشه که مربوط به یک اتفاقه و حواشی دیگه‌ای نداشته باشه.
به نظر ارسطو سخن گفتن از آنچه واقعا رخ داده(حقیقت) برای نوشتن تاریخه. در شعر از چیزی صحبت می‌شه که می‌تونست رخ بده(حقیقت نمایی).
تقریبا تمامی بحث‌های این کتاب موبه‌مو در دوران کلاسیک رعایت شده. اگر نمایشنامه‌های کلاسیک رو خونده باشین راحت‌تر می‌تونین مطالب این کتاب رو درک کنین.
عقاید ارسطو در باب شعر در قرون ۱۶ و ۱۷ اساس بحث‌های ادبی شد و قوانین مکتب کلاسیسم کاملاً مطابق با آرای ارسطو در باب تراژدی است.
"تراژدی تقلید است از کار و کرداری شگرف و تمام دارای درازی و اندازه‌ای معین، به وسیلهٔ کلامی به انواع زینت‌ها آراسته و آن زینت‌ها نیز هریک به حسب اختلاف اجزاء مختلف، و این تقلید به وسیلهٔ کردار اشخاص تمام می‌گردد، نه اینکه به واسطهٔ نقل و روایت انجام پذیرد و شفقت و هراس را برانگیزد تا سبب تزکیهٔ نفس انسان از این عواطف و انفعالات گردد."
طبق گفتهٔ ارسطو تراژدی شش جز دارد:
افسانهٔ مضمون، سیرت، گفتار، اندیشه، منظر نمایش و آواز.
افسانهٔ مضمون همان تقلید کردار یا همان رفتار است و مقصود از اندیشه هم مطالبی است که در طول داستان جهت اثبات امری بیان می‌کنن.
ارسطو قوانین خاصی رو برای تراژدی مشخص کرده، یکی از این قوانین وحدت زمانه، یعنی این تراژدی در طول مدت مشخصی اتفاق بی‌افته. قانون دیگه وحدت موضوعه، یعنی برشی از زندگی انتخاب بشه که مربوط به یک اتفاقه و حواشی دیگه‌ای نداشته باشه.
به نظر ارسطو سخن گفتن از آنچه واقعا رخ داده(حقیقت) برای نوشتن تاریخه. در شعر از چیزی صحبت می‌شه که می‌تونست رخ بده(حقیقت نمایی).
تقریبا تمامی بحث‌های این کتاب موبه‌مو در دوران کلاسیک رعایت شده. اگر نمایشنامه‌های کلاسیک رو خونده باشین راحت‌تر می‌تونین مطالب این کتاب رو درک کنین.