Take a photo of a barcode or cover
3.77 AVERAGE
3.77 AVERAGE
“To be a natural presence, you shouldn't take up too much space, which I always found easy at the beginning of a friendship. It felt nice to reshape myself into precisely the right format until the moment came, usually once I'd shrunk to my minimum size, when I got moody. I always have to be careful what I say around you, my friends would say. Or if I suddenly lost my temper over something that hadn't previously angered me, they'd say, I don't have enough space for this. Then I would know that my presence was no longer a given and it was all my fault — it wasn't fair to pretend I was something other than who I really was[.] I'm either too much or too little. I'm terrible at dispensing the right dose of myself.”
This was phenomenal. Adored the writing style and how sad it was. I love reading about grief, and I always say that!
This was phenomenal. Adored the writing style and how sad it was. I love reading about grief, and I always say that!
dark
emotional
sad
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
reflective
fast-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
N/A
Flaws of characters a main focus:
Yes
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Complicated
Flaws of characters a main focus:
Yes
Πως συνδέονται οι Δίδυμοι Πύργοι, το Ολοκαύτωμα και μια γιγάντια συλλογή πουλόβερ με το αμερικανικό Survivor, μια ταϊλανδέζικη συνταγή και τα στατιστικά στοιχεία σχετικά με τους ανθρώπους που πηδούν από ψηλά κτίρια; Ευφάνταστα και αριστοτεχνικά, όταν πρόκειται για τον κόσμο της Jente Posthuma!
Μια συμπαγής και ειλικρινής ιστορία για την ψυχική υγεία, την ταυτότητα, τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την αυτοκτονία. Η ανώνυμη αφηγήτρια αναφέρεται ως «Δύο». «Ένα» είναι ο δίδυμος αδελφό της, που πρόσφατα έβαλε τέλος στη ζωή του. Η «Ένα» ανατρέχει σε στιγμιότυπα των κοινών παιδικών βιωμάτων τους, στην ενήλικη ζωή τους, ψάχνοντας τη στιγμή που έπαψαν να επικοινωνούν ουσιαστικά, που έπαψαν να καθορίζονται ο ένας από τον άλλο, προσπαθώντας να κατανοήσει την απόφασή του. Ταυτόχρονα, πασχίζει να βρει τον εαυτό της και να αναπτύξει τρόπους επικοινωνίας με τους άλλους ανθρώπους.
Μια ιστορία για το πένθος, που διακρίνεται από μια διάχυτη μελαγχολία αλλά ταυτόχρονα είναι γεμάτη χιούμορ. Μια ιστορία για την προσωπική ταυτότητα, την επικοινωνία, τον ετεροκαθορισμό και τη συνειδητοποίηση πως ποτέ δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι ακριβώς σκέφτεται ο άλλος, όσο κοντινός σε εμάς και αν είναι. Βάλτε στο μείγμα την εξαιρετική γραφή της Posthuma, η οποία μας δείχνει πως λίγες μόνο λέξεις κάθε φορά μπορούν να δημιουργήσουν μια σύνθετη ατμόσφαιρα και να προκαλέσουν πληθώρα συναισθημάτων.
Must read κατά την άποψή μου και θα εκπλαγώ αν δεν το δω στη βραχεία λίστα του βραβείου! Και επιπλέον, μια νέα συγγραφέας που θα παρακολουθώ συστηματικά στο μέλλον.
Μια συμπαγής και ειλικρινής ιστορία για την ψυχική υγεία, την ταυτότητα, τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την αυτοκτονία. Η ανώνυμη αφηγήτρια αναφέρεται ως «Δύο». «Ένα» είναι ο δίδυμος αδελφό της, που πρόσφατα έβαλε τέλος στη ζωή του. Η «Ένα» ανατρέχει σε στιγμιότυπα των κοινών παιδικών βιωμάτων τους, στην ενήλικη ζωή τους, ψάχνοντας τη στιγμή που έπαψαν να επικοινωνούν ουσιαστικά, που έπαψαν να καθορίζονται ο ένας από τον άλλο, προσπαθώντας να κατανοήσει την απόφασή του. Ταυτόχρονα, πασχίζει να βρει τον εαυτό της και να αναπτύξει τρόπους επικοινωνίας με τους άλλους ανθρώπους.
Μια ιστορία για το πένθος, που διακρίνεται από μια διάχυτη μελαγχολία αλλά ταυτόχρονα είναι γεμάτη χιούμορ. Μια ιστορία για την προσωπική ταυτότητα, την επικοινωνία, τον ετεροκαθορισμό και τη συνειδητοποίηση πως ποτέ δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι ακριβώς σκέφτεται ο άλλος, όσο κοντινός σε εμάς και αν είναι. Βάλτε στο μείγμα την εξαιρετική γραφή της Posthuma, η οποία μας δείχνει πως λίγες μόνο λέξεις κάθε φορά μπορούν να δημιουργήσουν μια σύνθετη ατμόσφαιρα και να προκαλέσουν πληθώρα συναισθημάτων.
Must read κατά την άποψή μου και θα εκπλαγώ αν δεν το δω στη βραχεία λίστα του βραβείου! Και επιπλέον, μια νέα συγγραφέας που θα παρακολουθώ συστηματικά στο μέλλον.
dark
emotional
funny
reflective
sad
fast-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
N/A
Flaws of characters a main focus:
Yes
I laughed through the entire book, then cried as soon as I finished it.
challenging
dark
emotional
reflective
sad
tense
emotional
informative
reflective
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
Her relationship with her brother was really complicated, and in some ways unhealthy, but it was understandable.
Absolutely devastating; the fragmented style is highly reflective of the fragmented memories we try and make sense of when dealing with grief.
Think this shows with mental health issues particularly how there often isn’t a before and after but just this inexplicable sense of a downward spiral. Those who try and support feel like you’re trying to grasp at thin air, when the person themselves can barely make sense of their own bleak outlook. Knocked me off my socks I absolutely adored this.
Think this shows with mental health issues particularly how there often isn’t a before and after but just this inexplicable sense of a downward spiral. Those who try and support feel like you’re trying to grasp at thin air, when the person themselves can barely make sense of their own bleak outlook. Knocked me off my socks I absolutely adored this.
challenging
dark
emotional
hopeful
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Complicated