You need to sign in or sign up before continuing.
Take a photo of a barcode or cover
1.51k reviews for:
A Swim in a Pond in the Rain: In Which Four Russians Give a Master Class on Writing, Reading, and Life
George Saunders
4.52 AVERAGE
1.51k reviews for:
A Swim in a Pond in the Rain: In Which Four Russians Give a Master Class on Writing, Reading, and Life
George Saunders
4.52 AVERAGE
informative
reflective
relaxing
medium-paced
This book is so special to me. I will return my library copy, but I NEED to purchase my own copy of this book ASAP. I have always been captivated by literature, but have never taken a literature class and have not taken a creative writing class either and this is EXACTLY what I didn’t know I needed!
I absolutely recommend this unforgettable book!
I absolutely recommend this unforgettable book!
Dit boek heeft me geleerd om anders naar verhalen te kijken! Aan de hand van korte verhalen van Russische schrijvers legt Saunders uit dat alles in een verhaal intentioneel is, dat zelfs het benoemen van een scheur in de weg bewust daar is om je onbewust iets te laten voelen of een clue te geven van wat er aan de hand is.
Een voorbeeldje voor de geïnteresseerden (hai):
Over objecten of dingen in een verhaal of film. In een goed scenario moet elk object aan twee dingen voldoen: (1) op zichzelf interessant en vermakelijk zijn en (2) het verhaal op een niet-triviale manier bevorderen. Dus hier kan je op letten als je iets leest of ziet in een film. Over alles is nagedacht om jou, als lezer/kijker, te beïnvloeden door je een bepaald gevoel te geven. Het is daar met een reden.
En zo gaat het eigenlijk door, dit is nog maar 1 van de dingen maar wel de basis. Heel interessant! Maar soms wel erg langdradig en vereist heel aandachtig lezen. Dus vandaar 4 sterren.
Maar goed, volgens the Dead Poets Society:
“Excrement! That's what I think of Mr. J. Evans Pritchard! We're not laying pipe! We're talking about poetry. How can you describe poetry like American Bandstand? "I like Byron, I give him a 42 but I can't dance to it!"
Bedankt voor uw aandacht.
Een voorbeeldje voor de geïnteresseerden (hai):
Over objecten of dingen in een verhaal of film. In een goed scenario moet elk object aan twee dingen voldoen: (1) op zichzelf interessant en vermakelijk zijn en (2) het verhaal op een niet-triviale manier bevorderen. Dus hier kan je op letten als je iets leest of ziet in een film. Over alles is nagedacht om jou, als lezer/kijker, te beïnvloeden door je een bepaald gevoel te geven. Het is daar met een reden.
En zo gaat het eigenlijk door, dit is nog maar 1 van de dingen maar wel de basis. Heel interessant! Maar soms wel erg langdradig en vereist heel aandachtig lezen. Dus vandaar 4 sterren.
Maar goed, volgens the Dead Poets Society:
“Excrement! That's what I think of Mr. J. Evans Pritchard! We're not laying pipe! We're talking about poetry. How can you describe poetry like American Bandstand? "I like Byron, I give him a 42 but I can't dance to it!"
Bedankt voor uw aandacht.
I may have spilled water, coffee (& maybe vomit shhh) but i loved this book so dearly
Tsja. Wat vooral fijn aan dit boek is hoe Saunders je door een verhaal meeneemt, en je op die manier met meer aandacht een verhaal laat lezen.
"'A man stood on the roof of a seventy-story building.' Aren’t you already kind of expecting him to jump, fall, or be pushed off? You’ll be pleased if the story takes that expectation into account, but not pleased if it addresses it too neatly."
Dat werkt vooral goed in het eerste verhaal, waar je steeds 1 bladzijde van het verhaal krijgt, en dan een analyse van die bladzijde. Het is een samenvatting van lessen die Saunders geeft, en er komen wat handvatten voorbij die nuttig zijn bij het schrijven van verhalen/boeken. (Al heb ik soms het gevoel dat dingen die 'ie bij verhaal 1 belangrijk vond, bij andere verhalen opeens minder relevant zijn?)
Maar goed dus, het zijn Russische verhalen, en ik heb kennelijk niet zoveel met Russische verhalen :-) Zoals Thomas van Luyn laatst in de VK over bebaarde Russen schreef:
"Tergende uitwijdingen over landschappen, tientallen personages wier maniertjes en lichaamsbouw vele pagina’s lang werden beschreven, familiegeschiedenissen en terzijdes waarvan ik vreesde dat ik ze moest onthouden, omdat er misschien nog een overhoring kwam. De uitdrukking ‘schrijven is schrappen’ was niet echt het motto van de 19de eeuw."
Saunders zelf stipt dat ook wel aan, maar vindt het duidelijk minder een probleem :-)
"We’ve been waiting so very long for some singing to start. Then we get this: 'But before proceeding with the description of the contest itself, it may be as well to say a few words about each of the characters of my story.' We feel: 'Ivan, come on, haven’t you already been doing that, like, for all of the eight preceding pages?'"
De stukjes waarin Saunders het over zijn eigen schrijven heeft zijn eigenlijk het interessantst:
"So, this moment of supposed triumph (I’d 'found my voice!') was also sad. It was as if I’d sent the hunting dog that was my talent out across a meadow to fetch a magnificent pheasant and it had brought back, let’s say, the lower half of a Barbie doll."
Overigens vond ik niet alle verhalen even langdradig, Gogol's "De Neus" was lekker fijn ontregelend!
"Collegiate Assessor Kovalyov was not in a position to notice the smell, because he kept his handkerchief pressed to his face and because his nose itself was goodness knows where."
"'A man stood on the roof of a seventy-story building.' Aren’t you already kind of expecting him to jump, fall, or be pushed off? You’ll be pleased if the story takes that expectation into account, but not pleased if it addresses it too neatly."
Dat werkt vooral goed in het eerste verhaal, waar je steeds 1 bladzijde van het verhaal krijgt, en dan een analyse van die bladzijde. Het is een samenvatting van lessen die Saunders geeft, en er komen wat handvatten voorbij die nuttig zijn bij het schrijven van verhalen/boeken. (Al heb ik soms het gevoel dat dingen die 'ie bij verhaal 1 belangrijk vond, bij andere verhalen opeens minder relevant zijn?)
Maar goed dus, het zijn Russische verhalen, en ik heb kennelijk niet zoveel met Russische verhalen :-) Zoals Thomas van Luyn laatst in de VK over bebaarde Russen schreef:
"Tergende uitwijdingen over landschappen, tientallen personages wier maniertjes en lichaamsbouw vele pagina’s lang werden beschreven, familiegeschiedenissen en terzijdes waarvan ik vreesde dat ik ze moest onthouden, omdat er misschien nog een overhoring kwam. De uitdrukking ‘schrijven is schrappen’ was niet echt het motto van de 19de eeuw."
Saunders zelf stipt dat ook wel aan, maar vindt het duidelijk minder een probleem :-)
"We’ve been waiting so very long for some singing to start. Then we get this: 'But before proceeding with the description of the contest itself, it may be as well to say a few words about each of the characters of my story.' We feel: 'Ivan, come on, haven’t you already been doing that, like, for all of the eight preceding pages?'"
De stukjes waarin Saunders het over zijn eigen schrijven heeft zijn eigenlijk het interessantst:
"So, this moment of supposed triumph (I’d 'found my voice!') was also sad. It was as if I’d sent the hunting dog that was my talent out across a meadow to fetch a magnificent pheasant and it had brought back, let’s say, the lower half of a Barbie doll."
Overigens vond ik niet alle verhalen even langdradig, Gogol's "De Neus" was lekker fijn ontregelend!
"Collegiate Assessor Kovalyov was not in a position to notice the smell, because he kept his handkerchief pressed to his face and because his nose itself was goodness knows where."
Stimulating and thought provoking, though I may never become a writer I feel I'm a better reader. My copy is full of post-it notes and I'm using the strategies to evaluate other titles, reflect on where the writer is taking me, how are the characters developed, why is a particular sentence left in, I might have read less curiously before. And thinking about meaning lost in translation - humor or description and lots more. Not a reflection on translators more a comment about differences in richness between languages. Some things cant be said in english. But can I learn russian?
I thought I was biased as a Russian lit major, so I'm glad to see that others have loved this book as much as I did! Prof. Saunders gives a masterclass in how to dig beneath the surface of a story, both as a writer and a reader. I would love to read more by this author, or take his class someday. Until then, the book is the next best thing.
Thank you to the publishers and NetGalley for the opportunity to review a temporary digital ARC in exchange for an unbiased review.
Thank you to the publishers and NetGalley for the opportunity to review a temporary digital ARC in exchange for an unbiased review.
I feel like I have been reading this book forever but it certainly has been a learning experience. I decided this year to read Russian authors and it's a struggle. George Saunders teaches a class on Russian short stories, and this book provides examples of his teaching strategies. I think the problem is that Americans are used to heavy handed action based plots, and Russian literature is much more subtle. The pacing of the story presents a challenge to keep your focus because the stories seem to be written by two different authors that are being kept hostage in a back room. One author provides description and the author provides a slim thread of a plot and together the two do not move the story forward. Take for example Master and Man by Leo Tolstoy. The plot is a man and his employee take a horse carriage at night in a snow and get lost again and again and again until one freezes to death. Not exactly a cliff hanger. Yes, it's a good book and I learned to be a better reader but it's not an easy lesson.
informative
reflective
fast-paced
I’ve a deepened appreciation for the craft of storytelling, and a particular interest in the Russian masters