Reviews

Sepharad by Antonio Muñoz Molina

gef's review against another edition

Go to review page

4.0

Esta novela es la historia del viaje del autor desde su Úbeda natal a un concepto de España múchisimo más amplio en tiempo y espacio : en tiempo, desde 1492 y la expulsión de los judíos hasta nuestros días, y en el espacio, desde Úbeda hasta todos los países y todas las ciudades donde hay o han habido gente que conservaba una llave, unas canciones, un apellido o algún otro recuerdo de ese país de que fueron expulsados sus ancestros y que ellos llamaban "Sefarad". Cada capítulo es otra aventura, de manera que el libro parece más una colección de reflexiones y relatos que una novela, donde esperamos seguir el hilo de un protagonista determinado y no las historias de decenas de personas en diferentes épocas y lugares. Pero entonces, después de varias historias aparentemente inconexas, el lector vuelve a encontrar algunos de los mismos personajes que había visto en alguno de los capítulos anteriores, y poco a poco entra en un entramado cada vez más denso. En el curso de este viaje literario, físico y emocional, llegamos a conocer o por lo menos ver veintenas de personas reales, algunas famosas y otras de nombres perdidos con el tiempo, cada uno con algo diferente y muy especial para enseñarnos sobre el siglo pasado, y los anteriores. Muñoz Molina es a la vez explorador y guía, y muy buena compañia en este viaje.

ejdecoster's review against another edition

Go to review page

2.0

I realize this book had great potential, but I just had too hard of a time adapting to the changes in narrator/perspective. This is one that I may try again another time, see if I can't get more into it then.

epictetsocrate's review against another edition

Go to review page

4.0

Ne-am trăit viaţa departe de micul nostru oraş, dar nu ne-am obişnuit cu gândul că am plecat de acolo şi ne face plăcere să ne gândim cu nostalgie la el după ce trece un timp fără să ne întoarcem şi, uneori, să exagerăm accentul nostru când vorbim între noi, şi folosirea cuvintelor şi expresiilor autohtone păstrate de noi ca un tezaur de-a lungul anilor, pe care copiii noştri, cu toate că le-au auzit de atâtea ori, abia dacă le înţeleg. Godino, secretarul asociaţiei noastre regionale – reînviată după o tristă letargie datorită dinamismului şi entuziasmului său – organizează cu regularitate mese ale asociaţiei unde ne delectăm cu produse şi reţete de pe meleagurile noastre, şi dacă nu ne face plăcere faptul că bucătăria noastră este la fel de puţin cunoscută de străini ca arhitectura noastră monumentală sau ca Săptămâna Mare, ne bucuram, în schimb, că avem mâncăruri pe care nimeni nu le cunoaşte şi pe care le numim cu nişte cuvinte ce au sens numai pentru noi. Măslinele noastre mari şi rotunde sau lunguieţe, declamă Godino! Pâinicile noastre cu ulei, prăjiturile noastre însiropate, colacii noştri de Paşti, sânge reţele nostru fiert cu orez, nu cu ceapă, tipicul nostru gazpacho care nu seamănă deloc cu cel căruia i se spune gazpacho andaluz, salata noastră de anghinare!

cobydillon14's review

Go to review page

challenging dark reflective slow-paced
  • Plot- or character-driven? Character
  • Strong character development? Yes
  • Loveable characters? It's complicated
  • Diverse cast of characters? Yes
  • Flaws of characters a main focus? Yes

3.0

triniparade's review against another edition

Go to review page

5.0

Este es el libro más hermoso que leí en 2019, y por lejos el que más veces me hizo llorar.
Describir de qué va es difícil. Es la historia de un viaje, Un viaje en el que muchas personas se cruzan y se encuentran tanto como se desencuentran. De algunas quizás sabemos los nombres, de otras los aprendemos. Es un viaje de generaciones y generaciones, de personas de diferentes países y creencias y situaciones en general. Es un viaje que aún no termina, pero que tampoco empieza.
No es lineal, no esperen que lo sea. Es un libro pesado, y cada capítulo es un mundo. Son muchos mundos que en algún momento se acercan (uno o varios) demasiado al nuestro y vale la pena experimentar ese contacto.

dansbooks's review against another edition

Go to review page

2.0

I didn’t find this nearly as compelling as it might have been, largely because the narrative style just wasn’t to my taste. There is so little dialogue in the novellas, so little that takes place in the time or place in which it occurred. Most consist of reflections on reminiscences of distant events and frequently unnamed characters. No doubt this displacement reflects the sense of diaspora Molina wishes to convey, but it had the effect of distancing me from the characters as well.
More...