Reviews

Adrift in the Pacific: Two Years Holiday by Jules Verne

jaykosumi's review against another edition

Go to review page

5.0

OMG I FINALLY REMEMBERED THE TITLE OF THIS BOOK!!! I remember I loved it so so much when I read it at the age of 12 and now I want to reread it so that I can experience the whole story again. This is my fav Jules Verne book! 10/10 would recommend.

axl_oswaldo's review against another edition

Go to review page

adventurous funny hopeful lighthearted mysterious relaxing fast-paced
  • Plot- or character-driven? Plot
  • Strong character development? No
  • Loveable characters? Yes
  • Diverse cast of characters? Yes
  • Flaws of characters a main focus? No

4.0

Jules Verne lo ha hecho otra vez, ha logrado mantenerme atento a la historia de principio a fin sin soltarme en ningún momento, y es que a pesar de que <b>Dos años de vacaciones</b> sea un libro largo para lo que el autor nos tiene normalmente acostumbrados, jamás se vuelve monótono o aburrido, y si bien no gana en intensidad o en tener muchos momentos impactantes o con tantos sobresaltos, sí que logra crear una verdadera historia de aventuras con todos los elementos que las caracterizan. 
Así, Verne nos entrega una novela para desconectar, creando personajes que en ocasiones no se sienten tan reales pero que, no obstante, logra hacer que te importen y que te preocupes por ellos ante las situaciones adversas a las que se pudieran enfrentar. 

Si bien el inicio de <b>Dos años de vacaciones</b> es un tanto confuso, entre tanto nombre y al empezar con una tormenta intensa en el medio del mar —que para quien esté interesado por la trama, desarrolla las aventuras de un grupo de quince niños a lo Robinson Crusoe—, no será de la misma forma más adelante. En un principio, uno no conoce bien a ninguno de nuestros personajes, estudiantes de un colegio en Nueva Zelanda, sino que hasta el capítulo 3 —¿o era el 4?— el autor introduce a cada uno de ellos al lector, con su pasado, presente y la posible relación que tienen entre ellos. Hablando de ellos, destacaría a cuatro de los niños: Gordon, el único estadounidense entre los estudiantes, quien mantiene una actitud de liderazgo; Doniphan, inglés como la mayoría de los niños en el barco, al que yo definiría como el posible 'antagonista', y finalmente los hermanos Briant y Santiago, que como es típico en las novelas de Verne, no puede faltar el personaje francés protagonista, en este caso Briant, quien además está dispuesto a ayudar a quien sea que lo necesite, y Santiago, quien oculta un secreto que podría ser imperdonable. 

Como dije antes, aunque las escenas y las aventuras a lo Robinson Crusoe no se sientan tan orgánicas, o simplemente no sean realistas, nunca pensé que el autor buscara tal cosa, pero sí que fueran realistas dentro de sus propias reglas (que lo son), dado que Verne siempre trata de dar una explicación lógica aun en los casos más 'extraordinarios'. En esta novela, por ejemplo, no hace uso particular de la ciencia ficción, o de lo humanamente imposible, pero al tratarse de niños quienes están viviendo estas experiencias extremas, en algún punto se vuelven imposibles de creer, pero de nuevo, no creo que sea un problema si uno está acostumbrado a las tramas del autor. 
Otro punto a considerar es que a pesar del alto número de personajes —alto para una novela de Verne, me refiero— no se hace difícil ubicarlos a casi todos, y aunque considero que algunos de los niños podrían haberse 'fusionado', a un punto de la historia todo fluye de maravilla y los podrías identificar fácilmente. 

En resumen, mi experiencia con Verne siempre ha sido positiva, algunas veces mejor que otras, y espero continúe de la misma manera cada vez que vuelva a él. Por supuesto, recomendaría <b>Dos años de vacaciones</b> a quien quiera continuar leyendo al autor o también para empezar a leerlo.

<i><b>Como buenos chicos, saltaban y brincaban, viendo en esta excursión más placer que utilidad. Era cosa propia de sus pocos años, pues apenas les quedaba ya el recuerdo de las duras pruebas que acababan de pasar, ni se cuidaban tampoco de los peligros que les amenazaban en lo porvenir.</b></i>

remocpi's review against another edition

Go to review page

4.0

Setenta años antes que el sieso de William Golding esparciera su pesimismo, Julio Verne nos contó una historia en la que quince chavales de un colegio de Nueva Zelanda, que se iban de crucero, aparecen de pronto en medio del mar con un huracán acercándose cuando de noche su barco rompe las amarras con todos los adultos en tierra. Las aventuras que corren a partir de entonces, incluyendo la llegada y supervivencia en una isla desierta, las cuenta Verne desde un optimismo no de unicornios y miel pero sí bastante saludable. Y las aventuras que corren son entretenidísimas.
Cuando la Vida Real™ ha tenido a bien darnos una experiencia parecida, ¿qué pasó? ¿El escenario Verne o el Escenario Golding? Juzguen ustedes mismos, estimados lectores.

vestergaard's review against another edition

Go to review page

4.0

I really enjoyed this book. It is full of adventures and fantasy:) Of course it is old-fashioned with regards to gender roles and racial questions, but if you can forget about that it is a really good book.

ran_sophia's review against another edition

Go to review page

adventurous emotional hopeful lighthearted mysterious sad tense slow-paced
  • Plot- or character-driven? A mix
  • Strong character development? Yes
  • Loveable characters? Yes
  • Diverse cast of characters? No
  • Flaws of characters a main focus? No

3.0

The book's well-crafted story made it easy for me to read.

Expand filter menu Content Warnings

omaciel's review against another edition

Go to review page

3.0

I first read this book when I was 9 or 10 and I thought back then that it was worth 5 of 5 stars. Somehow it lost a bit of its charms 30 years later, which pains me to acknowledge. Still, it brought back lots of my childhood memories ;)

epictetsocrate's review against another edition

Go to review page

3.0

În noaptea aceea de 9 martie 1860, norii se lăsaseră atât de jos peste mare, încât abia de mai vedeai la câţiva paşi. Pe marea aceasta în freamăt, cu valuri care în rostogolirea lor aruncau lumini livide, o navă de mic tonaj gonea cu aproape toate pânzele strânse.

Era un iaht de o sută de tone – un schooner, cum sunt denumite goeletele în Anglia şi în America.

Numele vasului era Sloughi. Zadarnic însă l-ai fi căutat scris pe placa de la pupa, căci vreo furtună ori poate o ciocnire i-l smulsese în parte.

Să fi fost unsprezece seara. Sub latitudinea aceea, pe la începutul lui martie, nopţile sunt încă scurte. Către cinci dimineaţa aveau să se ivească zorile. Dar cu cât ar fi oare mai mică primejdia dacă soarele ar lumina depărtările? Corabia şubrezită n-ar rămâne tot o jucărie a valurilor? Nimic nu s-ar schimba… Doar domolirea hulei şi încetarea vântului năvalnic ar mai salva-o de la cel mai cumplit naufragiu, în plin ocean, departe de orice peticuţ de pământ pe care vreun supravieţuitor şi-ar mai găsi poate scăparea.

La pupa navei, patru băieţi, unul de 14 ani, alţi doi de 13 şi ajutorul de marinar – musul – un negru de vreo 12 ani, toţi în jurul timonei, se străduiau din răsputeri să ţină piept furiei valurilor care ameninţau să culce iahtul pe o parte. Era o treabă peste măsură de grea, căci roata nu mai putea fi frânată şi în orice clipă riscau să fie zvârliţi peste bord.

Într-adevăr, către miezul nopţii, un val năprasnic izbi iahtul în flanc cu atâta putere, încât mare minune că n-a smuls timona cu totul.

Copiii, răsturnaţi de zguduire, izbutiră totuşi să se ridice degrabă.

— Mai merge timona, Briant? întrebă unul din ei.

— Merge, Gordon, răspunse Briant, care-şi reluase locul şi-şi păstrase tot sângele rece.

— Apoi, adresându-se unui al treilea:

— Fii tare, Doniphan, nu-ţi pierde cumpătul! Trebuie să-i salvăm pe ceilalţi!

Toate astea le spusese în englezeşte, dar, după accent, îţi dădeai seama că Briant era francez. Şi întorcându-se către mus:

— Eşti cumva rănit, Moko?

— Nu, răspunse copilul. Numai de-am putea ţine vasul în echilibru să poată tăia valurile, că altfel ne ducem la fund.

julie12's review against another edition

Go to review page

adventurous lighthearted relaxing fast-paced
  • Plot- or character-driven? Plot
  • Strong character development? No
  • Loveable characters? Yes
  • Diverse cast of characters? No
  • Flaws of characters a main focus? No

2.75

dariaga22's review against another edition

Go to review page

adventurous emotional funny fast-paced
  • Plot- or character-driven? Character
  • Strong character development? Yes
  • Loveable characters? Yes
  • Diverse cast of characters? It's complicated
  • Flaws of characters a main focus? N/A

4.0

More...