Take a photo of a barcode or cover
3.54 AVERAGE
3.54 AVERAGE
This was hard work. Faulkner isn't going out of his way to make things easy to understand. After a while I found myself alternating between reading a chapter from the book and then reading the chapter summary of what had just happened online. There were a couple of times i had missed something really important! That said the book was really interesting and sad and I can somewhat recommend it if you've got patience (or a good cheat notes website!).
adventurous
challenging
dark
mysterious
sad
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
challenging
dark
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
No
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
I think of all the books I have read, it is this one that best explores how just how differently a multitude of people can perceive a singular event. And somehow, Faulkner is able to create a cast of characters that are vivid, deeply flawed, and complex in 280 pages. Each one is carrying their own trauma or problem and with each weight, there is a new dilemma to think about. And because of that, this book is a hard one, stylistically and morally. There is no happy ending in these pages, and in some ways, Faulkner chose the cruelest ending, or rather, the funniest ending. Either way, this books is well worth reading as an introduction to Faulkner (I found it his most readable) and as a chance to journey with the miserable Bundren family.
Το καθώς ψυχορραγω αφορά στην προσπάθεια της πάμφτωχης οικογένειας Μπαντρεν (παραλίγο Βurden) να εκπληρώσει την τελευταία επιθυμία της νεκρης μητερας και συζύγου, να ταφεί με την οικογένειά της.
Μία κατάβαση σε μία προσωπική κόλαση όπου οι πρωταγωνιστές έρχονται αντιμέτωποι με το ευθραυστο της ταυτότητας και της ύπαρξης και με μία γλώσσα το ίδιο εύθραυστη και σπασμένη σε 15 μονοπρόσωπες αφηγήσεις, όσοι και οι πρωταγωνιστές, βλέπουμε την οικογένεια να αγκομαχεί, να είναι ανίκανη να βρει σταθερότητα οπουδήποτε. Την ίδια αστάθεια παρουσιάζουν και οι ρόλοι που νιώθουν οι πρωταγωνιστές να “φοράνε”.
Η μητέρα είναι ψάρι γιατί η μητέρα είναι νεκρή με τον ίδιο τρόπο που το ψάρι είναι νεκρό και αν η μητέρα είναι ήταν τότε ο γιός είναι επίσης ήταν και δεν είναι είναι, και αν δεν είναι είναι ο γιος δεν υπάρχει. Δεν είμαστε ούτε γιοί ούτε κόρες ούτε σύζυγοι. Έχουμε ξεχάσει ότι αυτά είναι φορεσιές που τις αφήνουμε να ορίζουν όλη μας την ύπαρξη, να μας εξουσιάζουν ζητώντας μας να στεκόμαστε και υπάρχουμε με ένα συγκεκριμένο τρόπο, και μέσα από το βιβλίο ο θάνατος προβάλλει σαν μία αλλαγή, ή μία λύση ενάντια σε αυτή την κατάσταση. Ο θάνατος της μητέρας σκοτώνει την σύζυγο, η μητρότητα σκοτώνει τον πρότερο εαυτό.
To κείμενο ακολουθεί την τάση της εποχής όπως άλλα Μοντέρνα κείμενα, στηριζόμενο στην οπτική των πραγμάτων μέσα από τα μάτια του ατόμου, αλλά παράλληλα παίρνει κριτική θέση απέναντι τον γραπτό λόγο ακολουθώντας ιδέες που βρίσκουμε από τον Πλάτωνα μέχρι και τον Ρολάν Μπαρτ και άλλους γλωσσολόγους που βρήκαν το κείμενο ανίκανο να μεταφέρει ένα μήνυμα με ασφάλεια. Επικό στον στόχο του, θέλει να πει μία ιστορία σαν αυτή του Ορφέα ή του Δάντη, αλλά χρησιμοποιώντας την φτώχεια και την ανέχεια του Νότου. Κλασικό της southern gothic όπως και έργα του McCarthy, ψάχνει τις μεγάλες απαντήσεις κοιτάζοντας γύρω του, γίνεται βάση της λογοτεχνίας του 20ου αιώνα των προσωπικών ιστοριών και των αντιηρώων, και όλα αυτά γραμμένα μέσα σε 4 βδομάδες από έναν νυχτοφύλακα τις βραδινές ώρες της βάρδιας, ενώ είχε γράψει πρώτα το Βουή και Μανία που αργότερα του δωσε Νόμπελ. Γιατί υπάρχουν φορές που η ζωή γαμιέται με τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο.
Μία κατάβαση σε μία προσωπική κόλαση όπου οι πρωταγωνιστές έρχονται αντιμέτωποι με το ευθραυστο της ταυτότητας και της ύπαρξης και με μία γλώσσα το ίδιο εύθραυστη και σπασμένη σε 15 μονοπρόσωπες αφηγήσεις, όσοι και οι πρωταγωνιστές, βλέπουμε την οικογένεια να αγκομαχεί, να είναι ανίκανη να βρει σταθερότητα οπουδήποτε. Την ίδια αστάθεια παρουσιάζουν και οι ρόλοι που νιώθουν οι πρωταγωνιστές να “φοράνε”.
Η μητέρα είναι ψάρι γιατί η μητέρα είναι νεκρή με τον ίδιο τρόπο που το ψάρι είναι νεκρό και αν η μητέρα είναι ήταν τότε ο γιός είναι επίσης ήταν και δεν είναι είναι, και αν δεν είναι είναι ο γιος δεν υπάρχει. Δεν είμαστε ούτε γιοί ούτε κόρες ούτε σύζυγοι. Έχουμε ξεχάσει ότι αυτά είναι φορεσιές που τις αφήνουμε να ορίζουν όλη μας την ύπαρξη, να μας εξουσιάζουν ζητώντας μας να στεκόμαστε και υπάρχουμε με ένα συγκεκριμένο τρόπο, και μέσα από το βιβλίο ο θάνατος προβάλλει σαν μία αλλαγή, ή μία λύση ενάντια σε αυτή την κατάσταση. Ο θάνατος της μητέρας σκοτώνει την σύζυγο, η μητρότητα σκοτώνει τον πρότερο εαυτό.
To κείμενο ακολουθεί την τάση της εποχής όπως άλλα Μοντέρνα κείμενα, στηριζόμενο στην οπτική των πραγμάτων μέσα από τα μάτια του ατόμου, αλλά παράλληλα παίρνει κριτική θέση απέναντι τον γραπτό λόγο ακολουθώντας ιδέες που βρίσκουμε από τον Πλάτωνα μέχρι και τον Ρολάν Μπαρτ και άλλους γλωσσολόγους που βρήκαν το κείμενο ανίκανο να μεταφέρει ένα μήνυμα με ασφάλεια. Επικό στον στόχο του, θέλει να πει μία ιστορία σαν αυτή του Ορφέα ή του Δάντη, αλλά χρησιμοποιώντας την φτώχεια και την ανέχεια του Νότου. Κλασικό της southern gothic όπως και έργα του McCarthy, ψάχνει τις μεγάλες απαντήσεις κοιτάζοντας γύρω του, γίνεται βάση της λογοτεχνίας του 20ου αιώνα των προσωπικών ιστοριών και των αντιηρώων, και όλα αυτά γραμμένα μέσα σε 4 βδομάδες από έναν νυχτοφύλακα τις βραδινές ώρες της βάρδιας, ενώ είχε γράψει πρώτα το Βουή και Μανία που αργότερα του δωσε Νόμπελ. Γιατί υπάρχουν φορές που η ζωή γαμιέται με τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο.
challenging
medium-paced
Strong character development:
No
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
emotional
sad
tense
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
No
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
challenging
dark
emotional
sad
fast-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
No
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
No
A harrowing Southern gothic tale. The prose can beautiful but there also some passages that make you scratch your head.
I always loved the chapter "My mother is a fish."