Reviews tagging 'Sexism'

1984 by George Orwell

105 reviews

tupsukorva's review against another edition

Go to review page

challenging dark tense slow-paced
  • Plot- or character-driven? Character
  • Strong character development? Yes
  • Loveable characters? No
  • Diverse cast of characters? No
  • Flaws of characters a main focus? No

4.0


Expand filter menu Content Warnings

ichthusangel's review against another edition

Go to review page

challenging dark tense medium-paced
  • Plot- or character-driven? Character
  • Strong character development? No
  • Loveable characters? No
  • Diverse cast of characters? No
  • Flaws of characters a main focus? It's complicated

3.75


Expand filter menu Content Warnings

midnacine's review against another edition

Go to review page

As much as I wanted to get through this just to say I actually read a classic in my free time, I just couldn't. I feel like once you're over 50 pages in, a book should be engaging, if not in its plot then at least in its characters or concept. While the concept is really intriguing, as I love dystopian lit, Winston as a main character is about as flat a glass of stale tap water. Add in his blatant hatred for women and it's painfully obvious this book is a product of its time. Maybe that's just a symptom of me trying to read this in 2022, nearly 75 years after it was initially published- God knows I couldn't even get through the first chapter of Lord of the Rings. But at the end of the day I just had no interest in continuing through pages upon pages of lengthy descriptions, intense yet vague world building, and casual sexism. It's just not for me.

Expand filter menu Content Warnings

meganpbennett's review against another edition

Go to review page

adventurous challenging dark sad tense slow-paced
  • Plot- or character-driven? A mix
  • Strong character development? It's complicated
  • Loveable characters? No
  • Diverse cast of characters? No
  • Flaws of characters a main focus? Yes

5.0

1984 is George Orwell's dystopian look at the future. Dystopias are drawn from the present, taking one or two things that are and exaggerate them until they become what could be. Some are more accurate than others, and the more accurate a dystopia, the scarier it tends to be, The surveillance state coming out of the Second World War and the Red Scare of the Cold War, all lead into the Telescreens, the retconning of history, Thought Police and Big Brother. 

1984 is a terrifying look at what could be. It was also not intended to be an instruction manual, but a look at what happens when things are taken far, far, far too far. 

Expand filter menu Content Warnings

catrinaplace's review against another edition

Go to review page

challenging dark inspiring reflective tense medium-paced
  • Plot- or character-driven? A mix
  • Strong character development? It's complicated
  • Loveable characters? Yes
  • Diverse cast of characters? No
  • Flaws of characters a main focus? No

5.0

A part of my soul just went missing and oops, I think it was this book

Expand filter menu Content Warnings

greek_book_wanderer's review against another edition

Go to review page

adventurous dark informative medium-paced
  • Plot- or character-driven? A mix
  • Strong character development? It's complicated
  • Loveable characters? No
  • Diverse cast of characters? No
  • Flaws of characters a main focus? It's complicated

4.5

Για δεύτερη φορά, ο Όργουελ κατάφερε να με αφήσει σοκαρισμένη. Το 1984 είναι ένα βιβλίο που γράφτηκε το 1949 κι όμως, δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Ο Όργουελ καταφέρνει πάλι να είναι επίκαιρος, παρόλο που το έργο του γράφτηκε τόσα χρόνια πριν.

Στο βιβλίο η Ωκεανία βρίσκεται κάτω από το καθεστώς του Μεγάλου Αδελφού, την προσωποποίηση του Κόμματος, του μόνου αλάθητου μηχανισμού. Ο Όργουελ σκιαγράφησε λεπτομερώς μία κοινωνία του 1984, όπου οι άνθρωποι ζουν κάτω από ένα τρομοκρατικό και δικτατορικό καθεστώς. Το μεγαλύτερο αμάρτημα είναι το έγκλημα της σκέψης, το παρελθόν δέχεται συνεχείς τροποποιήσεις, η γλώσσα αλλάζει με σκοπό η ομιλία να είναι ανεξάρτητη από τη σκέψη ενώ οι πολίτες ζουν μέσα στην προπαγάνδα, αποβάλλοντας κάθε συναίσθημα από πάνω τους, πέρα από την αγάπη, τον φόβο και τη λατρεία τους για τον Μεγάλο Αδελφό. 

Διαβάζοντας το βιβλίο και βλέποντας πώς ζούσαν οι άνθρωποι στην Ωκεάνια, δε μπορούσα παρά να νιώσω φρίκη και θυμό. Μου ήταν δύσκολο να χωνέψω τους κανόνες που επέβαλλε το Κόμμα στους πολίτες και την πλύση εγκεφάλου την οποία έκανε. Η σκηνή με τα "δύο λεπτά μίσους" είναι μία από τις σκηνές του βιβλίου που με έκαναν να αισθανθώ φρίκη και να συνειδητοποιήσω πόσο εύκολο είναι να χειραγωγηθούν οι άνθρωποι. Το βιβλίο περιέχει πολλά στοιχεία τα οποία ακόμη και σήμερα εξακολουθούν να είναι επίκαιρα και κάνοντας τη συσχέτιση, σοκαρίστηκα ακόμη παραπάνω. 

Ο πρωταγωνιστής Γουίνστον Σμιθ ήταν ο πιο ενδιαφέρον χαρακτήρας για εμένα. Σε μια κοινωνία όπου προσπαθεί να εξαλείψει την σκέψη, το να βλέπω ότι υπήρχε κάποιος ο οποίος αμφισβητούσε αυτά που έλεγε το Κόμμα και που ήθελε να μάθει την αλήθεια, παραμένοντας ένας από τους λίγους "ανθρώπους" ήταν κάτι που με έκανε να νιώθω αισιοδοξία. Δεν είναι συμπαθητικός (όπως και οι υπόλοιποι χαρακτήρες, κατά τη δική μου άποψη), αλλά σε μία κοινωνία όπου οι άνθρωποι δε μπορούν να νιώσουν σχεδόν κανένα συναίσθημα και των οποίων οι απόψεις τους έχουν διαβρωθεί εξαιτίας του Κόμματος, είναι απόλυτα λογικό. Για αυτά που πρεσβεύει ο κάθε χαρακτήρας, θεωρώ ότι ήταν γραμμένοι ακριβώς όπως ταίριαζε με το όλο θέμα του βιβλίου. 

Η γραφή ήταν πυκνή και με αμεσότητα παρουσίαζε την κατάσταση που επικρατούσε στην Ωκεάνια. Όσο περισσότερο διάβαζα, τόσο περισσότερα μάθαινα για την κοινωνία και για τον τρόπο με τον οποίο το Κόμμα ασκούσε την εξουσία του. Το τρομοκρατικό και σκοτεινό κλίμα που επικρατούσε στο βιβλίο με έκανε να αισθάνομαι τρόμο και φρίκη ενώ η λεπτομερής περιγραφή του τρόπου ζωής των ανθρώπων μού έδινε την εντύπωση ότι βρισκόμουν εγώ η ίδια στην Ωκεάνια. Πολλές φορές μου ερχόταν να ουρλιάξω από αγανάκτηση βλέποντας την ανικανότητα των ανθρώπων να δουν την αλήθεια και να ανακτήσουν την ανεξαρτησία τους, παρόλο που ήξερα ότι κάτι τέτοιο θα ήταν σχεδόν αδύνατο εξαιτίας της επιρροής του Κόμματος. 

Στο τρίτο μέρος του βιβλίου η πλοκή κορυφώνεται ακόμη περισσότερο, ειδικά στα τελευταία κεφάλαια. Καθώς τα διάβαζα, αισθανόμουν σαν να έχανα σιγά σιγά το μυαλό μου και αρκετές φορές αισθανόμουν άρρωστη, εξαιτίας των γεγονότων που εκτυλίσσονταν στα τελευταία κεφάλαια
Τα βασανιστήρια τα οποία υπέστη ο Γουίνστον περιγράφονταν στο βιβλίο με τόσο λεπτομερή και ψυχοφθόρο τρόπο, που αισθανόμουν σαν να με έπιασε κόμπος στο στομάχι.
Όταν έφτασα στο τέλος, μού ήταν δύσκολο να συνειδητοποιήσω ότι αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίο ολοκληρωνόταν το βιβλίο, παρόλο που ήξερα ότι δε μπορούσε να τελειώσει διαφορετικά.  

Μου ήταν κάπως δύσκολο να διαβάζω κάποιες προβληματικές σκέψεις ή απόψεις του Γουίνστον
όπως όταν σκεφτόταν ότι ήθελε να βιάσει τη Τζούλια (Τη βίαζε και στην κορύφωση της ηδονής, της έκοβε το λαρύγγι
και υπήρχαν μερικά σημεία στο βιβλίο που μου φάνηκαν προβληματικά ή μισογυνιστικά. Για παράδειγμα, δε μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο το βιβλίο αναφερόταν στις πόρνες καθώς ήταν πολύ υποτιμητικός ενώ οι γυναίκες αντιμετωπίζονταν με κατώτερο τρόπο από τους άντρες (καταλαβαίνω ότι το Κόμμα ευθυνόταν για αυτό, αλλά και πάλι ήταν άβολο να το διαβάζω αυτό).  Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου, παραθέτονται μεγάλα αποσπάσματα από το βιβλίο του Εμμανουήλ Γκολντστάιν, ενός αποστάτη ο οποίος κινήθηκε εναντίον του Κόμματος, τα οποία συμπεριλαμβάνουν κάποιες από τις απόψεις του. Αν και τα διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον, πιστεύω ότι γίνονταν κάπως μονότονα σε μερικά σημεία και θεωρώ ότι ήταν πιο μακροσκελές από ότι χρειαζόταν. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, βαθμολόγησα το βιβλίο με 4.5 αστέρια, αντί για 5 και δεν έβαλα λιγότερα, επειδή και πάλι συνέχισα να το διαβάζω με αμείωτο ενδιαφέρον.

Το βιβλίο, όπως και το προηγούμενο βιβλίο του Όργουελ, με έκανε να προβληματιστώ και να νιώσω πολλά συναισθήματα. Άλλοτε ένιωθα φρίκη, άλλοτε ένιωθα φόβο, άλλοτε αγανάκτηση κι άλλοτε τολμώ να πω ότι ένιωθα αισιοδοξία κι ελπίδα. Τελειώνοντας το βρισκόμουν σε απόγνωση και αναλογιζόμουν τι είχα διαβάσει και αν μήπως έπρεπε να αναθεωρήσω κάποιες απόψεις μου. Δεν είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται εύκολα, όχι μόνο λόγω της αργής εξέλιξης της πλοκής, αλλά και λόγω του σκοτεινού και ώριμου περιεχομένου. Παρόλα αυτά, αποτελεί τροφή για σκέψη και θεωρώ ότι είναι σίγουρα ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί έστω και μία φορά από όλους (όχι από μικρές φυσικά ηλικίες). 

Προσοχή όμως: ο Μεγάλος Αδελφός σας παρακολουθεί...

Expand filter menu Content Warnings

jenna_justi2004's review against another edition

Go to review page

adventurous challenging dark informative sad tense slow-paced
  • Plot- or character-driven? A mix
  • Strong character development? It's complicated
  • Loveable characters? No
  • Diverse cast of characters? No
  • Flaws of characters a main focus? Yes

2.0


Expand filter menu Content Warnings

zos's review against another edition

Go to review page

challenging dark sad tense slow-paced
  • Plot- or character-driven? Plot
  • Strong character development? It's complicated
  • Loveable characters? Yes
  • Diverse cast of characters? No
  • Flaws of characters a main focus? No

3.0

I know this is a "classic" but it might be one of the books that solidified my love for the dystopian genre. I love the world that was built, I love the characters and the decision that they make. This is one of my re-reads every year or so. I keep a physical copy of this book in my car in case I go anywhere and need something to read (once my phone and kindle die).

Expand filter menu Content Warnings

svb96's review against another edition

Go to review page

adventurous dark mysterious medium-paced
  • Plot- or character-driven? Plot
  • Strong character development? Yes
  • Loveable characters? No
  • Diverse cast of characters? No
  • Flaws of characters a main focus? Yes

3.0


Expand filter menu Content Warnings

fernandalopez's review against another edition

Go to review page

tense slow-paced
  • Plot- or character-driven? A mix
  • Strong character development? No
  • Loveable characters? No
  • Diverse cast of characters? No
  • Flaws of characters a main focus? No

2.0

Only read it bc it's a classic but i honestly regret ir, idk how i manage to finish it
It's really slow, nothing really happens untik the last 100 pages
And the worst thing it's how the author and the characters describe and trear women

Expand filter menu Content Warnings