You need to sign in or sign up before continuing.
Take a photo of a barcode or cover
4.01 AVERAGE
4.01 AVERAGE
Η επιλογή του ονόματός του δεν είναι τυχαία απο τον Schmitt μιας και ο ήρωας επιβραβεύεται απο τον αναγνώστη για το θάρρος που δείχνει. Διαβάζοντας το βιβλίο "Αγαπητέ Θεέ" δύο πράγματα επιτυγχάνονται: να πιστέψεις και να ζήσεις κάθε στιγμή της ζωής σου αληθινά και να αποκτήσεις πίστη και δύναμη. Κι αν δεν πιστεύουμε στην θεϊκή ύπαρξη, μέσα από τα γράμματα του μικρού Όσκαρ αντιλαμβανόμαστε ότι ο διάλογος με τον Θεό μας οδηγεί πιο κοντά σε εμάς, και πιο κοντά στους άλλους ώστε να αγαπήσουμε και να συγχωρέσουμε ή να συγχωρεθούμε. Ίσως τελικά αυτή η ληκτική φράση του κειμένου "μονάχα ο Θεός έχει το δικαίωμα να με ξυπνήσει" φανερώνει την επιθυμία του ανθρώπου να έρθει σε επαφή με το "είναι" του.
To książka prosta, która (jestem niemal pewny) potrafi mieć duży impakt na młody umysł (taki efekt małego księcia). Mimo, że wszystkie wartości niemal jestem w stanie uznać jako już wsiąknięte we mnie lata temu- to o o wielu banalnych przypomina- i to jest jej siłą. Styl przypominał mi "Kwiaty dla Algernona" kiedy Keyes opisuje świat oczami "jeszcze" zidiociałego Gordona. Tylko tam jest to o tyle mocniejsze, że opisuje go wręcz dosłownie- z zachowaniem błędów interpunkcji i pisania, co- szczególnie pod koniec- jest strasznie smutne.
Schmitt robi to, a przynajmniej tłumacz, tak, żeby to była lektura dla dzieci (i dobrze) a nie dramat dla dorosłych. I imo książka jest świetna, lekka (pomimo trudnej tematyki), mocno ekranizowalna, międzypokoleniowa i ponadczasowa. Z tym, że jednak chciałoby się rozwinięcia tych dni i historii, ale proza życia i śmierci jest nieubłagana, i często odchodzimy bez fajerwerków.
Warto przypominać sobie co jest naprawdę ważne, a co jest tylko celem wynikającym często z "owczego pędu". I to nawet jeśli za pomocą książki napisanej głównie dla małoletnich.
Schmitt robi to, a przynajmniej tłumacz, tak, żeby to była lektura dla dzieci (i dobrze) a nie dramat dla dorosłych. I imo książka jest świetna, lekka (pomimo trudnej tematyki), mocno ekranizowalna, międzypokoleniowa i ponadczasowa. Z tym, że jednak chciałoby się rozwinięcia tych dni i historii, ale proza życia i śmierci jest nieubłagana, i często odchodzimy bez fajerwerków.
Warto przypominać sobie co jest naprawdę ważne, a co jest tylko celem wynikającym często z "owczego pędu". I to nawet jeśli za pomocą książki napisanej głównie dla małoletnich.
“Κοίτα κάθε μέρα τον κόσμο σαν να ’ταν η πρώτη φορά.”
emotional
lighthearted
reflective
sad
fast-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
No
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
No
emotional
sad
fast-paced
Mulle ei meeldi kurvad raamatud, aga see on mu isiklik tragöödia.
emotional
reflective
sad
fast-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
N/A
Flaws of characters a main focus:
Complicated
Scurtă, dar își atinge scopul. Fiind o lectura atat de rapidă, o recomand
Content Warnings
Graphic: Terminal illness
Moderate: Child death
Schimtt has power to convey emotion - he is not Marquez, but he is very human and knows how to touch human hearts. While the story deals with the strenght to overcome life's hardships through faith in God (delusion), it is still a nice story, and not at all dogmatic.
"La souffrance physique, on la subit. La souffrance morale, on la choisit."