Take a photo of a barcode or cover
4.07 AVERAGE
4.07 AVERAGE
Written for a YA audience, the late and great Zafon claimed this book gave him the inspiration to write his beloved ‘Cemetery or Forgotten Books’ series and indeed the stylistic and thematic parallels are clear.
However, though ‘Cemetery’ is Gothic in style and atmosphere only, ‘Marina’ is undeniably Gothic: there are monstrous creations, underground tunnels, decrepit mansions and graveyards and more mist than an Andrew Lloyd Webber musical. It is a completely enthralling page-turner and showcases much of what Zafon would come to master in his later series.
However, though ‘Cemetery’ is Gothic in style and atmosphere only, ‘Marina’ is undeniably Gothic: there are monstrous creations, underground tunnels, decrepit mansions and graveyards and more mist than an Andrew Lloyd Webber musical. It is a completely enthralling page-turner and showcases much of what Zafon would come to master in his later series.
medium-paced
adventurous
challenging
dark
emotional
mysterious
sad
slow-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
N/A
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
No
Really enjoyed but struggled to focus like I have on a lot of audiobooks lately. Will definitely come back on paper/kindle.
Marina me ha dejado con un sabor un tanto agridulce. Es una novela increible, con una mezcla de estilos como nos tiene acostumbrados Zafón, donde se mezclan la acción con la tragedia, la Barcelona de los 80 con el realismo mágico al que invita su barrio gótico, todo ello escenario para una trama espectacular. Un libro que invita a pasar las páginas y a dejarse cautivar.
La parte agria (muy leve, por eso las 4 estrellas en lugar de 5) no es tanto culpa de este libro sino mía y de mis expectativas; haberlo leído después de leer la tetralogía del cementerio de los libros olvidados, en la que Zafón hace gala de un estilo tan depurado y maduro ha hecho que mi lectura de Marina se haya visto un poco empañada. No obstante, aquí están presentes todos los mimbres que más tarde el autor explotaría con mucha más maestría, en mi opinión, en la inolvidable La Sombra del Viento. La comparación tal vez sea incluso injusta por mi parte, pues Marina va orientada a un público de menor edad que el de La Sombra del Viento y es muy posible que este estilo algo menos maduro sea algo totalmente pretendido por parte dem autor.
Zafón es una bestia única y tan condenadamente bueno que, para mí, la única forma de no ponerle 5 estrellas a prácticamente todos sus libros es solo compararlo con el resto de su obra.
La parte agria (muy leve, por eso las 4 estrellas en lugar de 5) no es tanto culpa de este libro sino mía y de mis expectativas; haberlo leído después de leer la tetralogía del cementerio de los libros olvidados, en la que Zafón hace gala de un estilo tan depurado y maduro ha hecho que mi lectura de Marina se haya visto un poco empañada. No obstante, aquí están presentes todos los mimbres que más tarde el autor explotaría con mucha más maestría, en mi opinión, en la inolvidable La Sombra del Viento. La comparación tal vez sea incluso injusta por mi parte, pues Marina va orientada a un público de menor edad que el de La Sombra del Viento y es muy posible que este estilo algo menos maduro sea algo totalmente pretendido por parte dem autor.
Zafón es una bestia única y tan condenadamente bueno que, para mí, la única forma de no ponerle 5 estrellas a prácticamente todos sus libros es solo compararlo con el resto de su obra.
Można odczuć, że jest to książka skierowana raczej do młodszych czytelników. Historia trochę na wyrost, nie posiada ona tak na prawdę większego sensu. Łatwość z jaką wszystko przychodziło bohaterom była trochę irytująca. Nie mniej jednak klimat Zafóna jak najbardziej został tu zachowany.
Ik had dit boek denk ik nooit opgepakt als ik er niet per ongeluk half over gestruikeld was bij De Slegte. Het boek zag er prachtig uit, de flaptekst was intrigerend en voor weinig geld durf ik nog wel eens een risicootje te nemen. Toen ik voor een zomerchallenge een boek nodig had van een auteur die al jaren niks meer gepubliceerd had, zag ik deze op het lijstje staan.
Dit is een enorm intrigerend boek dat maar lastig in woorden te vangen is. Het boek voelt eigenlijk heel traag. Er zitten enorme lappen tekst in waar we complete levensverhalen van personages te horen krijgen. Ik was ook echt heel benieuwd waar het allemaal heen zou gaan, want het duurde lang voor er echt een lijn te ontdekken was.
Maar het einde! Het einde maakt echt alles goed. Vanaf het moment dat ook de laatste puzzelstukjes op hun plaats vallen en we weten waarmee we te maken hebben, besefte ik dat het boek me in een ijzeren greep had en me waarschijnlijk de komende tientallen jaren nooit meer helemaal zal laten gaan. Juist omdat in al zijn duidelijkheid ineens ook dingen onduidelijk worden.
Het verhaal doet, op een bepaald moment, ook een beetje denken aan The Ocean at the End of the Lane. Het speelt op dezelfde manier met de werkelijkheid. Het speelt op dezelfde manier met verhalen en fantasie. Het speelt ook op dezelfde manier met taal. In dit geval met namen. Ik wil er niet te veel over zeggen, maar als je het eenmaal weet, weet je het.
Dit is een enorm intrigerend boek dat maar lastig in woorden te vangen is. Het boek voelt eigenlijk heel traag. Er zitten enorme lappen tekst in waar we complete levensverhalen van personages te horen krijgen. Ik was ook echt heel benieuwd waar het allemaal heen zou gaan, want het duurde lang voor er echt een lijn te ontdekken was.
Maar het einde! Het einde maakt echt alles goed. Vanaf het moment dat ook de laatste puzzelstukjes op hun plaats vallen en we weten waarmee we te maken hebben, besefte ik dat het boek me in een ijzeren greep had en me waarschijnlijk de komende tientallen jaren nooit meer helemaal zal laten gaan. Juist omdat in al zijn duidelijkheid ineens ook dingen onduidelijk worden.
Het verhaal doet, op een bepaald moment, ook een beetje denken aan The Ocean at the End of the Lane. Het speelt op dezelfde manier met de werkelijkheid. Het speelt op dezelfde manier met verhalen en fantasie. Het speelt ook op dezelfde manier met taal. In dit geval met namen. Ik wil er niet te veel over zeggen, maar als je het eenmaal weet, weet je het.
fast-paced