You need to sign in or sign up before continuing.
Take a photo of a barcode or cover
3.6 AVERAGE
3.6 AVERAGE
challenging
dark
tense
fast-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
adventurous
challenging
informative
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
No
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
I was making good progress with this at first and then needed some lighter reads. I’m not sure if I’ll return to this one or not
challenging
dark
tense
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
No
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
This book is excellent, and a great start to 2023
adventurous
dark
emotional
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
Έντυπο Μπόλγουντ
Η Εποχή του Κακού, ξεκινάει ινδικά αλλά δυνατά, με το βίο και την πολιτεία του Ajay που βρίσκεται στη φυλακή κάνοντας εξυπηρέτηση σε ένα μαγαλοσχήμονα που πάτησε μια διμοιρία κόσμο με το αμάξι του. Είναι η ιστορία ενός φτωχοδιάβολου, ορφανού από πατέρα (ξέχασε να δέσει μια κατσίκα, εκείνη έφαγε το σπανάκι του γείτονα και αυτό οδήγησε στο θάνατο του πατέρα του -ό,τι διαβάσατε) που η μάνα του τον πούλησε να δουλεύει σε ξένους (λυγμ, κλαψ, σμπαρακουάκ) χωρίς καν να του πει ότι τον πούλησε (τι πιο σύνηθες, θα ρωτούσε κανείς). Μεγαλώνει, περνάει από σαράντα κύματα (ίσως και περισσότερα) και καταλήγει έμπιστος και σωματοφύλακας ενός κακομαθημένου γόνου που είναι όλο μεγαλεπήβολα σχέδια, ναρκωτικά και κόμενετς.
Κάποια στιγμή, για κάποιο λόγο που δεν γίνεται αντιληπτός, η εστίαση αλλάζει, φεύγει από την ιστορία του Ατζέι (και μιλάμε κοντεύουμε σχεδόν στα μισά του βιβλίου) και περνάει σε άλλες σφαίρες. Η Ντίπτι, μάλλον θεωρεί σκόπιμο να ανεβάσει τον πήχυ και να μιλήσει για τη διαθφορά, τα μεγάλα ινδικά σαλόνια, τη διαπλοκή, την εγκληματική ανοικοδόμηση και εκεί είναι που η παρτίδα χάνεται, σε σημείο κάποιος να παίρνει και την τσόχα πάνω στην οποία παιζόταν και να φέυγει, μετά κάποιος άλλος βουτάει το τραπέζι πάνω στο οποίο ήταν η τσόχα και στο τέλος κατεδαφίζουν τη λέσχη (Ηλία ρίχ’ το).
Όσο καλό είναι το πρώτο μέρος, παρά τον σχετικό πρωτογονισμό στη γραφή, τόσο χαωτικά και αναίτια φαντάζουν τα επόμενα. Η Neda, μια δημοσιογράφα εμπλέκεται με τον εργοδότη του Αντζέι, τον διαβόητο Σάνι Γουαντία (και καταριέται την ώρα και τη στιγμή), αλλά η πλοκή δε μένει εστιασμένη συνεχώς πάνω της, ούτε μένει σε σταθερό "παρόν", αντίθετα πηγαινοέρχεται λίγο αυθαίρετα στο χρόνο (λες και βγήκε έξω για τσιγάρο), ενώ ίντριγκες εξυφαίνονται, δολοφονίες εκτελούνται, απαγωγές, αναδρομικές εξιστορήσεις περπαγμένων εγκληματικών στοιχείων για να περάσει η ώρα της απαγωγής μέχρι να έρθουν τα λύτρα, ομοφυλόφιλοι να δέρνονται, να βιάζονται, να πωλούνται σαν σύζυγοι και να δολοφονούνται στις φυλακές (χαρακτηριστικό νήμα πλοκής που αφενός δεν εξυπηρετεί ΠΟΥΘΕΝΑ, αφετέρου αφήνεται στην τύχη του), φωτογραφίες από πουτάνες στη φυλακή με σαφή μηνύματα επάνω, εκτρώσεις, γάμοι και, γενικώς όλα τα ‘χει ο μπαξές.
Ειδικά το τελευταίο κομμάτι του βιβλίου, όπου μπαίνει από το παράθυρο ένας νέος χαρακτήρας για να τα κάνει «βουτάνα όλα» είναι ένας τρικυμιώδης αχταρμάς ινδικής εμπνεύσεως, που τίποτε δε βγάζει νόημα, οι χαρακτήρες λειτουργούν σαν κακοκουρδισμένα αυτόματα και κλείνει απότομα, όπως θα σας έκλεινε την πόρτα στα μούτρα συγγενής που του χρωστάτε λεφτά, ενώ του έχετε φάει και τρία οικόπεδα στα κληρονομικά.
Περιέργως, δεν έχει ομαδικό χορό στο τέλος, μπόλιγουντ στάιλ.
Γενικός βαθμός / χαρακτηρισμός: Κάτω από τη βάση, μπολιγουντιανή σούπα, υπερβολικά μακροσκελές, χαοτικό, συχνά βαρετό, παρά τη φρενήρη δράση και τις φρικαλεότητες. Δίνει μια γεύση από Ινδία, αλλά δεν είναι ακριβώς κάρι…
Η Εποχή του Κακού, ξεκινάει ινδικά αλλά δυνατά, με το βίο και την πολιτεία του Ajay που βρίσκεται στη φυλακή κάνοντας εξυπηρέτηση σε ένα μαγαλοσχήμονα που πάτησε μια διμοιρία κόσμο με το αμάξι του. Είναι η ιστορία ενός φτωχοδιάβολου, ορφανού από πατέρα (ξέχασε να δέσει μια κατσίκα, εκείνη έφαγε το σπανάκι του γείτονα και αυτό οδήγησε στο θάνατο του πατέρα του -ό,τι διαβάσατε) που η μάνα του τον πούλησε να δουλεύει σε ξένους (λυγμ, κλαψ, σμπαρακουάκ) χωρίς καν να του πει ότι τον πούλησε (τι πιο σύνηθες, θα ρωτούσε κανείς). Μεγαλώνει, περνάει από σαράντα κύματα (ίσως και περισσότερα) και καταλήγει έμπιστος και σωματοφύλακας ενός κακομαθημένου γόνου που είναι όλο μεγαλεπήβολα σχέδια, ναρκωτικά και κόμενετς.
Κάποια στιγμή, για κάποιο λόγο που δεν γίνεται αντιληπτός, η εστίαση αλλάζει, φεύγει από την ιστορία του Ατζέι (και μιλάμε κοντεύουμε σχεδόν στα μισά του βιβλίου) και περνάει σε άλλες σφαίρες. Η Ντίπτι, μάλλον θεωρεί σκόπιμο να ανεβάσει τον πήχυ και να μιλήσει για τη διαθφορά, τα μεγάλα ινδικά σαλόνια, τη διαπλοκή, την εγκληματική ανοικοδόμηση και εκεί είναι που η παρτίδα χάνεται, σε σημείο κάποιος να παίρνει και την τσόχα πάνω στην οποία παιζόταν και να φέυγει, μετά κάποιος άλλος βουτάει το τραπέζι πάνω στο οποίο ήταν η τσόχα και στο τέλος κατεδαφίζουν τη λέσχη (Ηλία ρίχ’ το).
Όσο καλό είναι το πρώτο μέρος, παρά τον σχετικό πρωτογονισμό στη γραφή, τόσο χαωτικά και αναίτια φαντάζουν τα επόμενα. Η Neda, μια δημοσιογράφα εμπλέκεται με τον εργοδότη του Αντζέι, τον διαβόητο Σάνι Γουαντία (και καταριέται την ώρα και τη στιγμή), αλλά η πλοκή δε μένει εστιασμένη συνεχώς πάνω της, ούτε μένει σε σταθερό "παρόν", αντίθετα πηγαινοέρχεται λίγο αυθαίρετα στο χρόνο (λες και βγήκε έξω για τσιγάρο), ενώ ίντριγκες εξυφαίνονται, δολοφονίες εκτελούνται, απαγωγές, αναδρομικές εξιστορήσεις περπαγμένων εγκληματικών στοιχείων για να περάσει η ώρα της απαγωγής μέχρι να έρθουν τα λύτρα, ομοφυλόφιλοι να δέρνονται, να βιάζονται, να πωλούνται σαν σύζυγοι και να δολοφονούνται στις φυλακές (χαρακτηριστικό νήμα πλοκής που αφενός δεν εξυπηρετεί ΠΟΥΘΕΝΑ, αφετέρου αφήνεται στην τύχη του), φωτογραφίες από πουτάνες στη φυλακή με σαφή μηνύματα επάνω, εκτρώσεις, γάμοι και, γενικώς όλα τα ‘χει ο μπαξές.
Ειδικά το τελευταίο κομμάτι του βιβλίου, όπου μπαίνει από το παράθυρο ένας νέος χαρακτήρας για να τα κάνει «βουτάνα όλα» είναι ένας τρικυμιώδης αχταρμάς ινδικής εμπνεύσεως, που τίποτε δε βγάζει νόημα, οι χαρακτήρες λειτουργούν σαν κακοκουρδισμένα αυτόματα και κλείνει απότομα, όπως θα σας έκλεινε την πόρτα στα μούτρα συγγενής που του χρωστάτε λεφτά, ενώ του έχετε φάει και τρία οικόπεδα στα κληρονομικά.
Περιέργως, δεν έχει ομαδικό χορό στο τέλος, μπόλιγουντ στάιλ.
Γενικός βαθμός / χαρακτηρισμός: Κάτω από τη βάση, μπολιγουντιανή σούπα, υπερβολικά μακροσκελές, χαοτικό, συχνά βαρετό, παρά τη φρενήρη δράση και τις φρικαλεότητες. Δίνει μια γεύση από Ινδία, αλλά δεν είναι ακριβώς κάρι…
dark
relaxing
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
It was interesting but 19 hours is a long time to not even pass the bechdel test.
adventurous
dark
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
Yes
Content Warnings
Graphic: Sexual content
After 2 Days I Finally Finished This Book And WTF This Was Just Not Good To Me
This Put Me In A Reading Slump
This Book Was So Fucking Slow And Boring
I Didn´t Even Give A Fuck About The Characters Or The Damn Plot
I Wanted To Finish This Book
Yeah Never Again
This Put Me In A Reading Slump
This Book Was So Fucking Slow And Boring
I Didn´t Even Give A Fuck About The Characters Or The Damn Plot
I Wanted To Finish This Book
Yeah Never Again