Scan barcode
twinsinparadise's review against another edition
slow-paced
- Plot- or character-driven? Plot
- Strong character development? No
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
2.75
obrien and winston should've ended up together #smh
Content Warnings
Moderate: Alcoholism
Minor: Racism
manel_'s review against another edition
dark
informative
mysterious
reflective
tense
medium-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? It's complicated
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
5.0
In the context of the author's actions, some parts are genuinely concerning and a major turn off.
Having read it without notion of this was however 'enjoyable' and the meaning I took from it was a severely flawed character given his circumstances (and not the self insert it actually is).
Having read it without notion of this was however 'enjoyable' and the meaning I took from it was a severely flawed character given his circumstances (and not the self insert it actually is).
Content Warnings
Graphic: Misogyny, Sexism, Rape, Torture, Forced institutionalization, Sexual violence, and Toxic relationship
Moderate: War, Alcoholism, Death, Kidnapping, Violence, and Police brutality
tupsukorva's review against another edition
challenging
dark
tense
slow-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? No
4.0
Content Warnings
Moderate: Alcoholism, Forced institutionalization, Injury/Injury detail, Emotional abuse, Violence, Sexual content, Xenophobia, Classism, Confinement, Sexism, Slavery, War, and Torture
meganpbennett's review against another edition
adventurous
challenging
dark
sad
tense
slow-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? It's complicated
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
5.0
1984 is George Orwell's dystopian look at the future. Dystopias are drawn from the present, taking one or two things that are and exaggerate them until they become what could be. Some are more accurate than others, and the more accurate a dystopia, the scarier it tends to be, The surveillance state coming out of the Second World War and the Red Scare of the Cold War, all lead into the Telescreens, the retconning of history, Thought Police and Big Brother.
1984 is a terrifying look at what could be. It was also not intended to be an instruction manual, but a look at what happens when things are taken far, far, far too far.
1984 is a terrifying look at what could be. It was also not intended to be an instruction manual, but a look at what happens when things are taken far, far, far too far.
Content Warnings
Graphic: Drug abuse, Death, Genocide, Police brutality, Suicidal thoughts, Alcohol, Forced institutionalization, Confinement, War, Addiction, Alcoholism, Torture, Violence, Physical abuse, Murder, Blood, Grief, Infidelity, Emotional abuse, Misogyny, Sexism, Body horror, Classism, Ableism, Animal cruelty, Bullying, Medical content, Medical trauma, Gaslighting, Injury/Injury detail, Gore, Panic attacks/disorders, Religious bigotry, Toxic relationship, and Toxic friendship
Moderate: Excrement and Vomit
erin_forgie's review against another edition
dark
mysterious
medium-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? It's complicated
4.75
This book is a tale of corruption.
There are some vile comments on women: wanting to k*ll and r*pe them.
Even after O’Brien mentally and Physically abusing Winston, Winston still idealises him
There are some vile comments on women: wanting to k*ll and r*pe them.
Content Warnings
Graphic: Death, Violence, War, Ableism, Emotional abuse, Gore, Alcoholism, Blood, Classism, Physical abuse, Rape, Religious bigotry, Vomit, Alcohol, Misogyny, Injury/Injury detail, and Torture
greek_book_wanderer's review against another edition
adventurous
dark
informative
medium-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? It's complicated
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? It's complicated
4.5
Για δεύτερη φορά, ο Όργουελ κατάφερε να με αφήσει σοκαρισμένη. Το 1984 είναι ένα βιβλίο που γράφτηκε το 1949 κι όμως, δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Ο Όργουελ καταφέρνει πάλι να είναι επίκαιρος, παρόλο που το έργο του γράφτηκε τόσα χρόνια πριν.
Στο βιβλίο η Ωκεανία βρίσκεται κάτω από το καθεστώς του Μεγάλου Αδελφού, την προσωποποίηση του Κόμματος, του μόνου αλάθητου μηχανισμού. Ο Όργουελ σκιαγράφησε λεπτομερώς μία κοινωνία του 1984, όπου οι άνθρωποι ζουν κάτω από ένα τρομοκρατικό και δικτατορικό καθεστώς. Το μεγαλύτερο αμάρτημα είναι το έγκλημα της σκέψης, το παρελθόν δέχεται συνεχείς τροποποιήσεις, η γλώσσα αλλάζει με σκοπό η ομιλία να είναι ανεξάρτητη από τη σκέψη ενώ οι πολίτες ζουν μέσα στην προπαγάνδα, αποβάλλοντας κάθε συναίσθημα από πάνω τους, πέρα από την αγάπη, τον φόβο και τη λατρεία τους για τον Μεγάλο Αδελφό.
Διαβάζοντας το βιβλίο και βλέποντας πώς ζούσαν οι άνθρωποι στην Ωκεάνια, δε μπορούσα παρά να νιώσω φρίκη και θυμό. Μου ήταν δύσκολο να χωνέψω τους κανόνες που επέβαλλε το Κόμμα στους πολίτες και την πλύση εγκεφάλου την οποία έκανε. Η σκηνή με τα "δύο λεπτά μίσους" είναι μία από τις σκηνές του βιβλίου που με έκαναν να αισθανθώ φρίκη και να συνειδητοποιήσω πόσο εύκολο είναι να χειραγωγηθούν οι άνθρωποι. Το βιβλίο περιέχει πολλά στοιχεία τα οποία ακόμη και σήμερα εξακολουθούν να είναι επίκαιρα και κάνοντας τη συσχέτιση, σοκαρίστηκα ακόμη παραπάνω.
Ο πρωταγωνιστής Γουίνστον Σμιθ ήταν ο πιο ενδιαφέρον χαρακτήρας για εμένα. Σε μια κοινωνία όπου προσπαθεί να εξαλείψει την σκέψη, το να βλέπω ότι υπήρχε κάποιος ο οποίος αμφισβητούσε αυτά που έλεγε το Κόμμα και που ήθελε να μάθει την αλήθεια, παραμένοντας ένας από τους λίγους "ανθρώπους" ήταν κάτι που με έκανε να νιώθω αισιοδοξία. Δεν είναι συμπαθητικός (όπως και οι υπόλοιποι χαρακτήρες, κατά τη δική μου άποψη), αλλά σε μία κοινωνία όπου οι άνθρωποι δε μπορούν να νιώσουν σχεδόν κανένα συναίσθημα και των οποίων οι απόψεις τους έχουν διαβρωθεί εξαιτίας του Κόμματος, είναι απόλυτα λογικό. Για αυτά που πρεσβεύει ο κάθε χαρακτήρας, θεωρώ ότι ήταν γραμμένοι ακριβώς όπως ταίριαζε με το όλο θέμα του βιβλίου.
Η γραφή ήταν πυκνή και με αμεσότητα παρουσίαζε την κατάσταση που επικρατούσε στην Ωκεάνια. Όσο περισσότερο διάβαζα, τόσο περισσότερα μάθαινα για την κοινωνία και για τον τρόπο με τον οποίο το Κόμμα ασκούσε την εξουσία του. Το τρομοκρατικό και σκοτεινό κλίμα που επικρατούσε στο βιβλίο με έκανε να αισθάνομαι τρόμο και φρίκη ενώ η λεπτομερής περιγραφή του τρόπου ζωής των ανθρώπων μού έδινε την εντύπωση ότι βρισκόμουν εγώ η ίδια στην Ωκεάνια. Πολλές φορές μου ερχόταν να ουρλιάξω από αγανάκτηση βλέποντας την ανικανότητα των ανθρώπων να δουν την αλήθεια και να ανακτήσουν την ανεξαρτησία τους, παρόλο που ήξερα ότι κάτι τέτοιο θα ήταν σχεδόν αδύνατο εξαιτίας της επιρροής του Κόμματος.
Στο τρίτο μέρος του βιβλίου η πλοκή κορυφώνεται ακόμη περισσότερο, ειδικά στα τελευταία κεφάλαια. Καθώς τα διάβαζα, αισθανόμουν σαν να έχανα σιγά σιγά το μυαλό μου και αρκετές φορές αισθανόμουν άρρωστη, εξαιτίας των γεγονότων που εκτυλίσσονταν στα τελευταία κεφάλαια Τα βασανιστήρια τα οποία υπέστη ο Γουίνστον περιγράφονταν στο βιβλίο με τόσο λεπτομερή και ψυχοφθόρο τρόπο, που αισθανόμουν σαν να με έπιασε κόμπος στο στομάχι. Όταν έφτασα στο τέλος, μού ήταν δύσκολο να συνειδητοποιήσω ότι αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίο ολοκληρωνόταν το βιβλίο, παρόλο που ήξερα ότι δε μπορούσε να τελειώσει διαφορετικά.
Μου ήταν κάπως δύσκολο να διαβάζω κάποιες προβληματικές σκέψεις ή απόψεις του Γουίνστον όπως όταν σκεφτόταν ότι ήθελε να βιάσει τη Τζούλια (Τη βίαζε και στην κορύφωση της ηδονής, της έκοβε το λαρύγγι και υπήρχαν μερικά σημεία στο βιβλίο που μου φάνηκαν προβληματικά ή μισογυνιστικά. Για παράδειγμα, δε μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο το βιβλίο αναφερόταν στις πόρνες καθώς ήταν πολύ υποτιμητικός ενώ οι γυναίκες αντιμετωπίζονταν με κατώτερο τρόπο από τους άντρες (καταλαβαίνω ότι το Κόμμα ευθυνόταν για αυτό, αλλά και πάλι ήταν άβολο να το διαβάζω αυτό). Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου, παραθέτονται μεγάλα αποσπάσματα από το βιβλίο του Εμμανουήλ Γκολντστάιν, ενός αποστάτη ο οποίος κινήθηκε εναντίον του Κόμματος, τα οποία συμπεριλαμβάνουν κάποιες από τις απόψεις του. Αν και τα διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον, πιστεύω ότι γίνονταν κάπως μονότονα σε μερικά σημεία και θεωρώ ότι ήταν πιο μακροσκελές από ότι χρειαζόταν. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, βαθμολόγησα το βιβλίο με 4.5 αστέρια, αντί για 5 και δεν έβαλα λιγότερα, επειδή και πάλι συνέχισα να το διαβάζω με αμείωτο ενδιαφέρον.
Το βιβλίο, όπως και το προηγούμενο βιβλίο του Όργουελ, με έκανε να προβληματιστώ και να νιώσω πολλά συναισθήματα. Άλλοτε ένιωθα φρίκη, άλλοτε ένιωθα φόβο, άλλοτε αγανάκτηση κι άλλοτε τολμώ να πω ότι ένιωθα αισιοδοξία κι ελπίδα. Τελειώνοντας το βρισκόμουν σε απόγνωση και αναλογιζόμουν τι είχα διαβάσει και αν μήπως έπρεπε να αναθεωρήσω κάποιες απόψεις μου. Δεν είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται εύκολα, όχι μόνο λόγω της αργής εξέλιξης της πλοκής, αλλά και λόγω του σκοτεινού και ώριμου περιεχομένου. Παρόλα αυτά, αποτελεί τροφή για σκέψη και θεωρώ ότι είναι σίγουρα ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί έστω και μία φορά από όλους (όχι από μικρές φυσικά ηλικίες).
Προσοχή όμως: ο Μεγάλος Αδελφός σας παρακολουθεί...
Στο βιβλίο η Ωκεανία βρίσκεται κάτω από το καθεστώς του Μεγάλου Αδελφού, την προσωποποίηση του Κόμματος, του μόνου αλάθητου μηχανισμού. Ο Όργουελ σκιαγράφησε λεπτομερώς μία κοινωνία του 1984, όπου οι άνθρωποι ζουν κάτω από ένα τρομοκρατικό και δικτατορικό καθεστώς. Το μεγαλύτερο αμάρτημα είναι το έγκλημα της σκέψης, το παρελθόν δέχεται συνεχείς τροποποιήσεις, η γλώσσα αλλάζει με σκοπό η ομιλία να είναι ανεξάρτητη από τη σκέψη ενώ οι πολίτες ζουν μέσα στην προπαγάνδα, αποβάλλοντας κάθε συναίσθημα από πάνω τους, πέρα από την αγάπη, τον φόβο και τη λατρεία τους για τον Μεγάλο Αδελφό.
Διαβάζοντας το βιβλίο και βλέποντας πώς ζούσαν οι άνθρωποι στην Ωκεάνια, δε μπορούσα παρά να νιώσω φρίκη και θυμό. Μου ήταν δύσκολο να χωνέψω τους κανόνες που επέβαλλε το Κόμμα στους πολίτες και την πλύση εγκεφάλου την οποία έκανε. Η σκηνή με τα "δύο λεπτά μίσους" είναι μία από τις σκηνές του βιβλίου που με έκαναν να αισθανθώ φρίκη και να συνειδητοποιήσω πόσο εύκολο είναι να χειραγωγηθούν οι άνθρωποι. Το βιβλίο περιέχει πολλά στοιχεία τα οποία ακόμη και σήμερα εξακολουθούν να είναι επίκαιρα και κάνοντας τη συσχέτιση, σοκαρίστηκα ακόμη παραπάνω.
Ο πρωταγωνιστής Γουίνστον Σμιθ ήταν ο πιο ενδιαφέρον χαρακτήρας για εμένα. Σε μια κοινωνία όπου προσπαθεί να εξαλείψει την σκέψη, το να βλέπω ότι υπήρχε κάποιος ο οποίος αμφισβητούσε αυτά που έλεγε το Κόμμα και που ήθελε να μάθει την αλήθεια, παραμένοντας ένας από τους λίγους "ανθρώπους" ήταν κάτι που με έκανε να νιώθω αισιοδοξία. Δεν είναι συμπαθητικός (όπως και οι υπόλοιποι χαρακτήρες, κατά τη δική μου άποψη), αλλά σε μία κοινωνία όπου οι άνθρωποι δε μπορούν να νιώσουν σχεδόν κανένα συναίσθημα και των οποίων οι απόψεις τους έχουν διαβρωθεί εξαιτίας του Κόμματος, είναι απόλυτα λογικό. Για αυτά που πρεσβεύει ο κάθε χαρακτήρας, θεωρώ ότι ήταν γραμμένοι ακριβώς όπως ταίριαζε με το όλο θέμα του βιβλίου.
Η γραφή ήταν πυκνή και με αμεσότητα παρουσίαζε την κατάσταση που επικρατούσε στην Ωκεάνια. Όσο περισσότερο διάβαζα, τόσο περισσότερα μάθαινα για την κοινωνία και για τον τρόπο με τον οποίο το Κόμμα ασκούσε την εξουσία του. Το τρομοκρατικό και σκοτεινό κλίμα που επικρατούσε στο βιβλίο με έκανε να αισθάνομαι τρόμο και φρίκη ενώ η λεπτομερής περιγραφή του τρόπου ζωής των ανθρώπων μού έδινε την εντύπωση ότι βρισκόμουν εγώ η ίδια στην Ωκεάνια. Πολλές φορές μου ερχόταν να ουρλιάξω από αγανάκτηση βλέποντας την ανικανότητα των ανθρώπων να δουν την αλήθεια και να ανακτήσουν την ανεξαρτησία τους, παρόλο που ήξερα ότι κάτι τέτοιο θα ήταν σχεδόν αδύνατο εξαιτίας της επιρροής του Κόμματος.
Στο τρίτο μέρος του βιβλίου η πλοκή κορυφώνεται ακόμη περισσότερο, ειδικά στα τελευταία κεφάλαια. Καθώς τα διάβαζα, αισθανόμουν σαν να έχανα σιγά σιγά το μυαλό μου και αρκετές φορές αισθανόμουν άρρωστη, εξαιτίας των γεγονότων που εκτυλίσσονταν στα τελευταία κεφάλαια
Μου ήταν κάπως δύσκολο να διαβάζω κάποιες προβληματικές σκέψεις ή απόψεις του Γουίνστον
Το βιβλίο, όπως και το προηγούμενο βιβλίο του Όργουελ, με έκανε να προβληματιστώ και να νιώσω πολλά συναισθήματα. Άλλοτε ένιωθα φρίκη, άλλοτε ένιωθα φόβο, άλλοτε αγανάκτηση κι άλλοτε τολμώ να πω ότι ένιωθα αισιοδοξία κι ελπίδα. Τελειώνοντας το βρισκόμουν σε απόγνωση και αναλογιζόμουν τι είχα διαβάσει και αν μήπως έπρεπε να αναθεωρήσω κάποιες απόψεις μου. Δεν είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται εύκολα, όχι μόνο λόγω της αργής εξέλιξης της πλοκής, αλλά και λόγω του σκοτεινού και ώριμου περιεχομένου. Παρόλα αυτά, αποτελεί τροφή για σκέψη και θεωρώ ότι είναι σίγουρα ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί έστω και μία φορά από όλους (όχι από μικρές φυσικά ηλικίες).
Προσοχή όμως: ο Μεγάλος Αδελφός σας παρακολουθεί...
Content Warnings
Graphic: Body horror, Torture, Violence, and Physical abuse
Moderate: Misogyny, Sexual content, and Sexism
Minor: Rape and Alcoholism
jenna_justi2004's review against another edition
adventurous
challenging
dark
informative
sad
tense
slow-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? It's complicated
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
2.0
Content Warnings
Graphic: Bullying, Child abuse, Eating disorder, Emotional abuse, Excrement, Fatphobia, Forced institutionalization, Gaslighting, Genocide, Kidnapping, Medical content, Murder, Pregnancy, Religious bigotry, Schizophrenia/Psychosis , Abandonment, Body horror, Child death, Classism, Colonisation, Death of parent, Hate crime, Infertility, Misogyny, Slavery, Toxic friendship, Toxic relationship, Alcohol, Alcoholism, Blood, Body shaming, Confinement, Cultural appropriation, Death, Drug use, Gore, Medical trauma, Physical abuse, Racism, Rape, Sexism, Sexual assault, Sexual content, Sexual violence, Stalking, Grief, Gun violence, Panic attacks/disorders, Suicidal thoughts, Torture, Violence, and War
anna26's review against another edition
dark
inspiring
mysterious
reflective
tense
fast-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? It's complicated
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
4.75
I hated Winston (the main character) because of the way he talks about and to women (he fantasises about rape and murdering women, etc) but aside from this "character flaw" (wich ultimately represents the way women are treated in this dystopian society, so it's fine) i really liked this book, it's somewhat inspiring but equally terrifying and overall really "entertaining" (as entertaining as a dystopian, terrifying novel can be)!!!!
Content Warnings
Graphic: War, Torture, Addiction, Alcohol, and Alcoholism
Minor: Rape, Sexual violence, Misogyny, Homophobia, Xenophobia, and Racial slurs
james1star's review against another edition
challenging
dark
mysterious
reflective
tense
slow-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? It's complicated
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
3.0
How to summarise my thoughts? Umm… I honestly don’t know! I didn’t necessarily enjoy 1984 but I respected its importance and impact I’d say. In Orwell’s novel we follow Winston Smith who lives in London in a dystopian 1984 where ‘the Party’ and ‘Big Brother’ is always watching you, controlling you, controls the past, present and future. Smith commits thought-crime amongst other things and Yhh I don’t want to explain the plot too much but basically it’s his journey.
What I did like was the tension and eggarness to read on in how Orwell writes. The world building is continuous and vivid that you can theorise this dystopian world with pretty realistic characters. However, I personally though this detail and repetition of certain events, ideas, ‘facts’ and the like are very tiering and long. This was very apparent in Goldstein’s thesis being plastered into the middle of the book taking up a huge chunk of repetition that is seemingly never-ending that I despised. Why was it so long and drawn out? No thank you! Also, the characters do all lack depth and a likeness so in some sense you don’t care about what happens to them no matter how horrible it is - but then again they do live in a world built on terror and control so to find positivity is hard enough… but Yhh I didn’t warm to them. They’re also kinda annoying but I was still intrigued enough to read on. A LOT of it was also quite confusing with contradictory phrases and stuff I dunno - yes this was good in terms of world building the messed up nature of the society and party but still my brain was a bit whirled up.
Overall, I didn’t like the story, plot or characters (not really my vibe) and was far too repetitive and long in my opinion. However, it was written mostly well, kept me intrigued and has became a staple due to its importance where many takes and comparisons to ‘our world’ can be made. So a solid 3 starts from me.
Content Warnings
Graphic: Violence, Emotional abuse, Injury/Injury detail, Physical abuse, and Torture
Moderate: Body horror, Blood, Misogyny, War, Gore, and Murder
Minor: Sexual violence, Rape, Classism, and Alcoholism
tiktakkodiak's review against another edition
challenging
dark
reflective
sad
slow-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? It's complicated
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
5.0
Content Warnings
Graphic: Violence and Torture
Moderate: Child death, Emotional abuse, Suicide, Classism, Alcoholism, Gaslighting, Kidnapping, Murder, Physical abuse, Blood, Toxic friendship, Violence, Death, and Suicidal thoughts