Scan barcode
kvw1993's review
4.0
W niektórych fragmentach trudno opanować wściekłość na świat. Pewnie zresztą nawet nie warto jej opanowywać, nie bez powodu „gniew” znalazł swoje miejsce w podtytule tej książki.
Są też fragmenty wzruszające, są i edukacyjne - choć warto zaznaczyć, że nie jest to żaden „wstęp do transpłciowości”, którym możecie wyedukować nieprzekonanego i nieuświadomionego członka rodziny. Pozycja raczej dla, powiedzmy, średniozaawansowanych - może nie osób siedzących w aktywizmie na rzecz osób transpłciowych (dla nich może być oczywista) czy dla samych osób trans w ogólności, ale i nie dla kogoś, kto gubi się w podstawowych pojęciach i oczekuje wprowadzenia.
Dobra rzecz.
Są też fragmenty wzruszające, są i edukacyjne - choć warto zaznaczyć, że nie jest to żaden „wstęp do transpłciowości”, którym możecie wyedukować nieprzekonanego i nieuświadomionego członka rodziny. Pozycja raczej dla, powiedzmy, średniozaawansowanych - może nie osób siedzących w aktywizmie na rzecz osób transpłciowych (dla nich może być oczywista) czy dla samych osób trans w ogólności, ale i nie dla kogoś, kto gubi się w podstawowych pojęciach i oczekuje wprowadzenia.
Dobra rzecz.
padancer's review
challenging
informative
slow-paced
4.0
Content Warnings
Graphic: Emotional abuse
Moderate: Suicidal thoughts, Suicide attempt, and Suicide
chirson's review
4.0
Przeczytałam w jeden dzień. Może wolałabym większe uporządkowanie tematów w ramach rozdziałów i mniej ironicznego dystansu (choć rozumiem, że czasem bez niego można gryźć ścianę - ale w sumie, wolałabym otwarty gniew, więcej gniewu), ale oprócz tych drobiazgów - książka wciągnęła mnie absolutnie. Doceniam jej osobistość, to jak zgrabnie łączy fragmenty adresowane do czytelnika poinformowanego, "z branży," młodego czytelnika transpłciowego szukajacego wiedzy, i czytelnika może nie całkiem, ale tak w dużej mierze z tematem niezaznajomionego (byle tylko otwartego). Książka ma bardzo dużo niuansu i wyważenia, pokazuje różne perspektywy, objaśnia ale bez wyniosłości. Tłumaczy zmianę perspektywy samej Mai Heban, gdy zmieniła ona zdanie na jakiś temat. Zachęca do otwartości na błędy dobrze chcących i do chcenia dobrze. Jest zaskakująco optymistyczna na temat perspektyw w Polsce. No i po prostu świetnie się czyta. Intymna, wartka, ciekawa. Dobrze, że mamy w Polsce Maję Heban.
rzeckism's review
emotional
informative
reflective
medium-paced
5.0
Sam fakt istnienia tej książki, wydanej u nas, w tym kraju którego nawet trudno trafnie opisać w kilku słowach, napawa mnie cieplem w środku, jakbym kurwa faktycznie był w domu.
Uwielbiam styl pisania autorki, czyta się bardzo płynnie, nawet kiedy same informacje wydają się trudne do przeczytania i przyjęcia, bo kurwa, w jakim świecie my żyjemy? Wiesz to i widzisz to napisane, osadza się to gdzieś w tobie, trudne do przyjęcia, a oczy idą dalej, jakbyś nie mógł przestać. Moja perspektywa nie jest uniwersalna, bo wszystkie przedstawione informacje już wiedziałem, więc świadczyły tylko jako przypomnienie, ale mam nadzieje że uczucia które we mnie wywołały będą już bardziej uniwersalne.
Fragment z Nadziei, doświadczenie Mai związane z poczuciem alienacji, jakąś „nieporadnością życiowa” która trzeba przezwyciężyć, myśli ze i tak nie dożyje się dorosłości które przeradzają się w realizacje, że już się jej dożyło i można czerpać z tego radość, mieć pozytywne doświadczenia pomimo że jest chujowo… Czytają czułem się jakby ktoś zajrzał do mojej głowy i spisał to co zobaczył. I świadomość, że są ludzie tacy jak ja i żyją, i robią fajne rzeczy, że się da, chyba najbardziej na świecie wypełnia mnie nadzieja. Nasze istnienie naprawdę jest nadzieją.
Uwielbiam styl pisania autorki, czyta się bardzo płynnie, nawet kiedy same informacje wydają się trudne do przeczytania i przyjęcia, bo kurwa, w jakim świecie my żyjemy? Wiesz to i widzisz to napisane, osadza się to gdzieś w tobie, trudne do przyjęcia, a oczy idą dalej, jakbyś nie mógł przestać. Moja perspektywa nie jest uniwersalna, bo wszystkie przedstawione informacje już wiedziałem, więc świadczyły tylko jako przypomnienie, ale mam nadzieje że uczucia które we mnie wywołały będą już bardziej uniwersalne.
Fragment z Nadziei, doświadczenie Mai związane z poczuciem alienacji, jakąś „nieporadnością życiowa” która trzeba przezwyciężyć, myśli ze i tak nie dożyje się dorosłości które przeradzają się w realizacje, że już się jej dożyło i można czerpać z tego radość, mieć pozytywne doświadczenia pomimo że jest chujowo… Czytają czułem się jakby ktoś zajrzał do mojej głowy i spisał to co zobaczył. I świadomość, że są ludzie tacy jak ja i żyją, i robią fajne rzeczy, że się da, chyba najbardziej na świecie wypełnia mnie nadzieja. Nasze istnienie naprawdę jest nadzieją.
nessidy's review against another edition
challenging
informative
inspiring
reflective
sad
medium-paced
4.5
gayelfboi's review
emotional
hopeful
reflective
sad
fast-paced
5.0
Content Warnings
Graphic: Dysphoria, Suicidal thoughts, and Transphobia
Moderate: Self harm, Suicide, Suicide attempt, and Mental illness