Take a photo of a barcode or cover
4.0 AVERAGE
4.0 AVERAGE
adventurous
dark
mysterious
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
Je kan je dat vandaag de dag eigenlijk niet meer goed voorstellen, maar er is dus echt een periode geweest dat Arthur Conan Doyle besloten had om zijn meest bekende creatie niet meer te laten opdraven. In The Final Problem uit The Memoirs of Sherlock Holmes liet Conan Doyle zijn personage doodgaan en het zou zo’n kleine 10 jaar duren vooraleer de liefhebbers een nieuw verhaal van de detective konden lezen.
Dat werd dan The Hound of Baskervilles en het is grappig om te zien dat Conan Doyle al een trucje uithaalt dat vandaag de dag nog veelvuldig gebruikt wordt: het is een prequel! De gebeurtenissen van The Hound of Baskervilles spelen zich namelijk af voor The Final Problem en in dat opzicht zou je dit dus als een soort van gemakkelijk scorend tussendoortje kunnen bekijken. Niets is minder waar, want Baskervilles is en blijft één van de meest legendarische verhalen uit de koker van Conan Doyle. Hij haalt hier het ene na het andere verhaaltechnische kunstje naar boven en doet dat op zo’n goede manier, dat je de laatste hoofdstukken in één ruk uitleest. Ik had het in ieder geval erg moeilijk om de dagboekfragmenten van Watson opzij te leggen en heb genoten van de manier waarop de climax zich ontvouwt. De dreiging van de hellehond die zo vakkundig wordt opgebouwd, de opkomende mist, het “opofferen” van Sir Henry, … Het klikt allemaal netjes in elkaar en ik vermoed dat dit toch wel mijn favoriete verhaal van de detective zou kunnen zijn.
Al zitten er in de schimmen van mijn herinnering ook nog wel flarden van andere toffe verhalen, dus ik ben benieuwd naar wat de volgende boeken nog gaan brengen. Volgende in rij is natuurlijk The Return of Sherlock Holmes waarin onze held terugkeert. Ik heb totaal geen idee meer hoe dat juist in zijn werking ging, dus dat wordt nog een leuke zit.
Dat werd dan The Hound of Baskervilles en het is grappig om te zien dat Conan Doyle al een trucje uithaalt dat vandaag de dag nog veelvuldig gebruikt wordt: het is een prequel! De gebeurtenissen van The Hound of Baskervilles spelen zich namelijk af voor The Final Problem en in dat opzicht zou je dit dus als een soort van gemakkelijk scorend tussendoortje kunnen bekijken. Niets is minder waar, want Baskervilles is en blijft één van de meest legendarische verhalen uit de koker van Conan Doyle. Hij haalt hier het ene na het andere verhaaltechnische kunstje naar boven en doet dat op zo’n goede manier, dat je de laatste hoofdstukken in één ruk uitleest. Ik had het in ieder geval erg moeilijk om de dagboekfragmenten van Watson opzij te leggen en heb genoten van de manier waarop de climax zich ontvouwt. De dreiging van de hellehond die zo vakkundig wordt opgebouwd, de opkomende mist, het “opofferen” van Sir Henry, … Het klikt allemaal netjes in elkaar en ik vermoed dat dit toch wel mijn favoriete verhaal van de detective zou kunnen zijn.
Al zitten er in de schimmen van mijn herinnering ook nog wel flarden van andere toffe verhalen, dus ik ben benieuwd naar wat de volgende boeken nog gaan brengen. Volgende in rij is natuurlijk The Return of Sherlock Holmes waarin onze held terugkeert. Ik heb totaal geen idee meer hoe dat juist in zijn werking ging, dus dat wordt nog een leuke zit.
Let me break down my rating:
4/5 for the mystery itself. The reader, unfortunately, never has enough clues, in my opinion, to figure out what is going on before being told. That said, it is still interesting.
2/5 for the drama. Until the last few chapters, the story is rather flat. Near the end there are a whole bunch of surprises and shocks.
3/5 for the characters. Holmes and Watson are interesting as always, but for a novel length book I'd expect to learn more about these characters than I do in a short story.
4/5 for the writing style. Doyle isn't a master story writer, by any means, but he is very readable. There were only a few rather short parts where my eyes started to glaze over.
So, since it is a mystery, the overall rating is 4 out of 5.
4/5 for the mystery itself. The reader, unfortunately, never has enough clues, in my opinion, to figure out what is going on before being told. That said, it is still interesting.
2/5 for the drama. Until the last few chapters, the story is rather flat. Near the end there are a whole bunch of surprises and shocks.
3/5 for the characters. Holmes and Watson are interesting as always, but for a novel length book I'd expect to learn more about these characters than I do in a short story.
4/5 for the writing style. Doyle isn't a master story writer, by any means, but he is very readable. There were only a few rather short parts where my eyes started to glaze over.
So, since it is a mystery, the overall rating is 4 out of 5.
The first story about Holmes that I've ever read, and it molded my view of all of his adventures going forward: it's one of the best detective stories ever, and defines the genre.
mysterious
slow-paced
adventurous
mysterious
slow-paced
adventurous
mysterious
medium-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
No
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
No
La mejor novela de Sherlock Holmes, recomendable. Está muy bien armada!
Es Sherlock Holmes, así que me he llevado una buena dosis de deducciones imposibles, varios giros inesperados, entretenimiento y señores ingleses del siglo XIX.