You need to sign in or sign up before continuing.
Take a photo of a barcode or cover
Supposed to be a really great book, but I slogged through it through multiple library checkouts, got more than halfway and it’s just… Not interesting.
adventurous
emotional
slow-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
adventurous
dark
medium-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Complicated
adventurous
dark
tense
slow-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Complicated
Flaws of characters a main focus:
No
slow-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Complicated
" To Whom It May Concern "
نوشتن درمورد این کتاب یجوری برام جالب و همزمان سخته.
میدونم چی میخوام درموردش بگم، ولی نمیتونم اونا رو اینجا پیاده کنم.
بههرحال، تا جایی که بتونم سعی میکنم که کمکی حتی کوچک به هرکسیکه این متن رو میخونه کرده باشم.
کتاب، شروع بهظاهر معمولی اما غیرمعمولیای داره. سایمن، پسری توی دربار هستش که سعی میکنه صفت ظرفشور رو از خودش دور کنه و کمی به خودش برسه و بینشش رو نسبت به دنیایی که توش قرار داره افزایش بده. طبیعتا در این راه موانعی جلوش ظاهر میشن؛ مثل راشل، که یادآور میشه سایمن باید ظرف بشوره.
شروع کتاب با درگیریهای سایمن با خودش بههمراهه که سعی داره با کمک گرفتن از استادی تو دربار، تفکراتی خرد اما باارزش به معدود دانش خودش اضافه بکنه.
این روند تا زمانی ادامه پیدا میکنه که اتفاقاتی تو دربار میفته. بهنظر میرسه یهچیزی درست نیست و پنهونکاریای داره صورت میگیره. از اینجاست که داستان زندگی سایمن دچار تغییر شده و خواننده باهاش همراه میشه.
سایمن مجبور به ترک دربار و آغاز سفری دورودراز میشه تا داستان کتاب رو تشکیل بده. اما چه اتفاقی تو دربار افتاده و چرا سایمن راهی سفر میشه؟
بریم درمورد خود کتاب حرف بزنیم.
جلد اول از مجموعهی خاطره، اندوه و خار، شروعی بسیار قابل برای این مجموعهی عظیم هستش.
کتاب، و در واقع نویسندهی اثر تاد ویلیامز، شیوهی روایت جذابی رو در پیش میگیره که سعی کنه شما رو در هنگام خوندنش خسته نکنه.
توصیفاتی که بکار میبره هر چند زیاد، اما نحوهی روایت و اتفاقات زیادی که حین همین توصیفات میافتن، به شما کمک میکنن تا از اونا زده نشین و کتاب رو ادامه بدین.
شما میتونین کاراکترها رو لمس کنین، میتونین درکشون کنین، باهاشون زندگی کنین و درد بکشین، ذهنتون رو همسو با اونا قرار بدین و از مسیری که طی میکنن لذت ببرین.
کتاب، داستان خوبی داره؛ اما فقط درصورتی که بهش مهلت بدین تا خودش رو نشون بده. این بدین معنی نیست که بدون هیچ علاقهای شروع به خوندن کتاب کنین و مدام به خودتون بگین پس کی میخواد خوب بشه. سعی کنین از همون اول با کتاب و کاراکترهاش همراه بشین و لذت ببرین تا یه تجربهی خوبی از یه فانتزی کمتر شناختهشده داشته باشین. طبیعتا همونطور که گفتم، کتاب هم به این امر کمک میکنه و شمارو تنها نمیذاره.
داستان کتاب، داستانی دیدهشده اما جدیده. شما در طول خوندن کتاب احساس میکنین -یا حتی یقین دارین- که اون رو یهجا خوندین و یا مشابهاش رو خیلی دیدین؛ ولی داستان یه چیزی اون گوشهها داره تا باهاش غافلگیرتون کنه و بگه که سخت در اشتباهین.
خلاصه، کتاب رو دوست داشتم و به افراد زیادی پیشنهاد میکنم.
اگه روی توصیفات زیاد خیلی حساس هستین و دوست ندارین داستان اصلی کتاب کند پیش بره، بهتره درمورد کتاب بیشتر تحقیق کنین و بعد تصمیم بگیرین که دوست دارین بخونین یا نه.
اما اگه به مقادیری اژدها و جادو، جنگ و خونریزی و وفاداری و خیانت، علاقه دارین، این کتاب میتونه شما رو به انتظاری که از یه فانتزی خوب دارین برسونه.
نوشتن درمورد این کتاب یجوری برام جالب و همزمان سخته.
میدونم چی میخوام درموردش بگم، ولی نمیتونم اونا رو اینجا پیاده کنم.
بههرحال، تا جایی که بتونم سعی میکنم که کمکی حتی کوچک به هرکسیکه این متن رو میخونه کرده باشم.
کتاب، شروع بهظاهر معمولی اما غیرمعمولیای داره. سایمن، پسری توی دربار هستش که سعی میکنه صفت ظرفشور رو از خودش دور کنه و کمی به خودش برسه و بینشش رو نسبت به دنیایی که توش قرار داره افزایش بده. طبیعتا در این راه موانعی جلوش ظاهر میشن؛ مثل راشل، که یادآور میشه سایمن باید ظرف بشوره.
شروع کتاب با درگیریهای سایمن با خودش بههمراهه که سعی داره با کمک گرفتن از استادی تو دربار، تفکراتی خرد اما باارزش به معدود دانش خودش اضافه بکنه.
این روند تا زمانی ادامه پیدا میکنه که اتفاقاتی تو دربار میفته. بهنظر میرسه یهچیزی درست نیست و پنهونکاریای داره صورت میگیره. از اینجاست که داستان زندگی سایمن دچار تغییر شده و خواننده باهاش همراه میشه.
سایمن مجبور به ترک دربار و آغاز سفری دورودراز میشه تا داستان کتاب رو تشکیل بده. اما چه اتفاقی تو دربار افتاده و چرا سایمن راهی سفر میشه؟
شما همه مثل موش هستید که با صدای آروم درمورد گربه صحبت میکنین، لای دیوارها قایم میشین و درمورد روزی که از دستش خلاص بشین، رویاپردازی میکنین. هیچکدوم از شما متوجه نیست که گربه مشکل نیست، بلکه اربابیه که اون رو آورده تا موشها رو بکشه.
بریم درمورد خود کتاب حرف بزنیم.
جلد اول از مجموعهی خاطره، اندوه و خار، شروعی بسیار قابل برای این مجموعهی عظیم هستش.
کتاب، و در واقع نویسندهی اثر تاد ویلیامز، شیوهی روایت جذابی رو در پیش میگیره که سعی کنه شما رو در هنگام خوندنش خسته نکنه.
توصیفاتی که بکار میبره هر چند زیاد، اما نحوهی روایت و اتفاقات زیادی که حین همین توصیفات میافتن، به شما کمک میکنن تا از اونا زده نشین و کتاب رو ادامه بدین.
شما میتونین کاراکترها رو لمس کنین، میتونین درکشون کنین، باهاشون زندگی کنین و درد بکشین، ذهنتون رو همسو با اونا قرار بدین و از مسیری که طی میکنن لذت ببرین.
بهم اعتماد کن پسر. اگه پیدات نکنه، یکی دیگه رو پیدا میکنه.این یه واقعیته.
کتاب، داستان خوبی داره؛ اما فقط درصورتی که بهش مهلت بدین تا خودش رو نشون بده. این بدین معنی نیست که بدون هیچ علاقهای شروع به خوندن کتاب کنین و مدام به خودتون بگین پس کی میخواد خوب بشه. سعی کنین از همون اول با کتاب و کاراکترهاش همراه بشین و لذت ببرین تا یه تجربهی خوبی از یه فانتزی کمتر شناختهشده داشته باشین. طبیعتا همونطور که گفتم، کتاب هم به این امر کمک میکنه و شمارو تنها نمیذاره.
داستان کتاب، داستانی دیدهشده اما جدیده. شما در طول خوندن کتاب احساس میکنین -یا حتی یقین دارین- که اون رو یهجا خوندین و یا مشابهاش رو خیلی دیدین؛ ولی داستان یه چیزی اون گوشهها داره تا باهاش غافلگیرتون کنه و بگه که سخت در اشتباهین.
این درس رو به خاطر بسپار سایمن، درسی مناسب پادشاهان... یا پسران پادشاه. هیچ چیزی بدون بها نیست. برای هر قدرتی بهایی وجود داره، و این بها همیشه واضح و آشکار نیست. بهم قول بده اینو یادت میمونه.
خلاصه، کتاب رو دوست داشتم و به افراد زیادی پیشنهاد میکنم.
اگه روی توصیفات زیاد خیلی حساس هستین و دوست ندارین داستان اصلی کتاب کند پیش بره، بهتره درمورد کتاب بیشتر تحقیق کنین و بعد تصمیم بگیرین که دوست دارین بخونین یا نه.
اما اگه به مقادیری اژدها و جادو، جنگ و خونریزی و وفاداری و خیانت، علاقه دارین، این کتاب میتونه شما رو به انتظاری که از یه فانتزی خوب دارین برسونه.
slow-paced
Slow burns of all slow burns but man it's so good
adventurous
challenging
emotional
slow-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
After reading tons of fast paced books I. The past couple months, I kind need a slow burn book and this is perfect.
The first 3rd of the book is really slow…..actually too slow for my liking and I’ve struggled a bit.
However, once Tad Williams get going, it has been amazing and I can clearly see where did the Game of Thrones got inspirations from.
The first 3rd of the book is really slow…..actually too slow for my liking and I’ve struggled a bit.
However, once Tad Williams get going, it has been amazing and I can clearly see where did the Game of Thrones got inspirations from.