Take a photo of a barcode or cover
270 reviews for:
The Inner Life of Animals: Love, Grief, and Compassion - Surprising Observations of a Hidden World
Peter Wohlleben
3.68 AVERAGE
270 reviews for:
The Inner Life of Animals: Love, Grief, and Compassion - Surprising Observations of a Hidden World
Peter Wohlleben
3.68 AVERAGE
informative
inspiring
lighthearted
slow-paced
Informative, heart-warming, and honest. The nature of the wild isn't always fair, or easy to watch, but everything has its proper place and purpose. And that is beautiful.
Ugh.
I expected better from this author.
gentle reminder that scientists can believe animals have emotions and not have to lean this far to the side. Animal emotion is not a black or white area, as this author implies. He ignores all the interesting complexity for the usual boring “maybe ticks and birds and slime molds are NOT SO DIFFERENT FROM US” garbage.
Take someone who knows some stuff about science. Have them explain science to a general audience. Have them put words in scientists’ mouths, act as if all scientists have the same thoughts and opinions, give them strawman arguments, completely miss the point of many studies and reasons why scientists do certain things the way they do. Make lots of logical leaps and be very lazy about it. “Ticks must have emotions because otherwise why do they only eat when their stomachs are empty?” What kind of BS logic is that???
Add lots of boring anecdotal stories.
Yay, you have your usual best seller book about animal emotions. Written by an unqualified guy who should stick to writing about trees.
I expected better from this author.
gentle reminder that scientists can believe animals have emotions and not have to lean this far to the side. Animal emotion is not a black or white area, as this author implies. He ignores all the interesting complexity for the usual boring “maybe ticks and birds and slime molds are NOT SO DIFFERENT FROM US” garbage.
Take someone who knows some stuff about science. Have them explain science to a general audience. Have them put words in scientists’ mouths, act as if all scientists have the same thoughts and opinions, give them strawman arguments, completely miss the point of many studies and reasons why scientists do certain things the way they do. Make lots of logical leaps and be very lazy about it. “Ticks must have emotions because otherwise why do they only eat when their stomachs are empty?” What kind of BS logic is that???
Add lots of boring anecdotal stories.
Yay, you have your usual best seller book about animal emotions. Written by an unqualified guy who should stick to writing about trees.
funny
informative
inspiring
fast-paced
informative
reflective
relaxing
medium-paced
hopeful
informative
inspiring
reflective
fast-paced
Jestem zachwyconą tą książką. Opowiada o wszystkich ludzkich cechach i uczuciach. O miłości, wdzięczności, nienawiści, zazdrości, inteligencji, kłamstwie, strachu, pożądaniu, nienawiści i wielu innych. Opowiada o tym, że te wszystkie cechy i uczucia posiadają również zwierzęta. Nie tylko te najbliższe człowiekowi. Opowiada o tym, jak boją się ryby, jak koguty oszukują kury, o marzeniach sennych koni i kozłów, o tym, jak kruki nadają sobie imiona, a także o tym, jak okrutne bywają urocze wiewiórki. Zwierzęta mają uczucia i przeżywają emocje. Trochę inaczej, niż ludzie, bo przecież to my nadajemy im cechy, które znamy u siebie. Ale na tym polega przecież empatia.
Ta empatia działa w obie strony. Ludzie mogą, choć nie muszą, być empatyczni wobec zwierząt, ale zwierzęta mogą również posiadać empatię wobec ludzi. Podobnie jest z nienawiścią i okrucieństwem. Ludzie bywają okrutni wobec zwierząt i vice versa.
Nie jest to więc jakaś litania nawiedzonego, uduchowionego wyznawcy weganizmu i radykalnego przeciwnika zabijania zwierząt. Autor pisze o sobie, że jest ateistą i zjada mięso. Robi to jednak świadomie, unikając zbędnego zadawania cierpienia. To bardzo racjonalna postawa.
Postawa uzasadniona setkami przykładów, których nie sposób tutaj wymienić. Choć teoretycznie jest to książka dla dorosłych, mógłbym jej akapity czytać mojemu czteroletniemu synowi lub dziesięcioletniej siostrzenicy czytać na dobranoc i jestem pewny, że słuchaliby tych opowieści z fascynacją. Chociażby tej o ćmach. Dlaczego ćmy lecą jak szalone ku rozgrzanej żarówce, aby za chwilę smażyć się na jej powierzchni? Dlatego, że mylą ją z księżycem, który pełni rolę nawigacji w nocy, gdy te motyle szukają po zmroku kwiatów do zapylenia. Albo o tym, jak kogut oszukuje kury, z którymi chce się bliżej zaprzyjaźnić, udając wydziobywanie nieistniejących ziarenek. Albo o tym, jak kruki nadają sobie imiona i nawołują się wzajemnie z jednego drzewa na drugie. Albo o tym, dlaczego sarny zostawiają swoje potomstwo na kilka tygodni po urodzeniu w głębokich chaszczach. Takich rzeczy są w tej książce setki.
Wspaniała lektura.
Ta empatia działa w obie strony. Ludzie mogą, choć nie muszą, być empatyczni wobec zwierząt, ale zwierzęta mogą również posiadać empatię wobec ludzi. Podobnie jest z nienawiścią i okrucieństwem. Ludzie bywają okrutni wobec zwierząt i vice versa.
Nie jest to więc jakaś litania nawiedzonego, uduchowionego wyznawcy weganizmu i radykalnego przeciwnika zabijania zwierząt. Autor pisze o sobie, że jest ateistą i zjada mięso. Robi to jednak świadomie, unikając zbędnego zadawania cierpienia. To bardzo racjonalna postawa.
Postawa uzasadniona setkami przykładów, których nie sposób tutaj wymienić. Choć teoretycznie jest to książka dla dorosłych, mógłbym jej akapity czytać mojemu czteroletniemu synowi lub dziesięcioletniej siostrzenicy czytać na dobranoc i jestem pewny, że słuchaliby tych opowieści z fascynacją. Chociażby tej o ćmach. Dlaczego ćmy lecą jak szalone ku rozgrzanej żarówce, aby za chwilę smażyć się na jej powierzchni? Dlatego, że mylą ją z księżycem, który pełni rolę nawigacji w nocy, gdy te motyle szukają po zmroku kwiatów do zapylenia. Albo o tym, jak kogut oszukuje kury, z którymi chce się bliżej zaprzyjaźnić, udając wydziobywanie nieistniejących ziarenek. Albo o tym, jak kruki nadają sobie imiona i nawołują się wzajemnie z jednego drzewa na drugie. Albo o tym, dlaczego sarny zostawiają swoje potomstwo na kilka tygodni po urodzeniu w głębokich chaszczach. Takich rzeczy są w tej książce setki.
Wspaniała lektura.
Jestem zachwyconą tą książką. Opowiada o wszystkich ludzkich cechach i uczuciach. O miłości, wdzięczności, nienawiści, zazdrości, inteligencji, kłamstwie, strachu, pożądaniu, nienawiści i wielu innych. Opowiada o tym, że te wszystkie cechy i uczucia posiadają również zwierzęta. Nie tylko te najbliższe człowiekowi. Opowiada o tym, jak boją się ryby, jak koguty oszukują kury, o marzeniach sennych koni i kozłów, o tym, jak kruki nadają sobie imiona, a także o tym, jak okrutne bywają urocze wiewiórki. Zwierzęta mają uczucia i przeżywają emocje. Trochę inaczej, niż ludzie, bo przecież to my nadajemy im cechy, które znamy u siebie. Ale na tym polega przecież empatia.
Ta empatia działa w obie strony. Ludzie mogą, choć nie muszą, być empatyczni wobec zwierząt, ale zwierzęta mogą również posiadać empatię wobec ludzi. Podobnie jest z nienawiścią i okrucieństwem. Ludzie bywają okrutni wobec zwierząt i vice versa.
Nie jest to więc jakaś litania nawiedzonego, uduchowionego wyznawcy weganizmu i radykalnego przeciwnika zabijania zwierząt. Autor pisze o sobie, że jest ateistą i zjada mięso. Robi to jednak świadomie, unikając zbędnego zadawania cierpienia. To bardzo racjonalna postawa.
Postawa uzasadniona setkami przykładów, których nie sposób tutaj wymienić. Choć teoretycznie jest to książka dla dorosłych, mógłbym jej akapity czytać mojemu czteroletniemu synowi lub dziesięcioletniej siostrzenicy czytać na dobranoc i jestem pewny, że słuchaliby tych opowieści z fascynacją. Chociażby tej o ćmach. Dlaczego ćmy lecą jak szalone ku rozgrzanej żarówce, aby za chwilę smażyć się na jej powierzchni? Dlatego, że mylą ją z księżycem, który pełni rolę nawigacji w nocy, gdy te motyle szukają po zmroku kwiatów do zapylenia. Albo o tym, jak kogut oszukuje kury, z którymi chce się bliżej zaprzyjaźnić, udając wydziobywanie nieistniejących ziarenek. Albo o tym, jak kruki nadają sobie imiona i nawołują się wzajemnie z jednego drzewa na drugie. Albo o tym, dlaczego sarny zostawiają swoje potomstwo na kilka tygodni po urodzeniu w głębokich chaszczach. Takich rzeczy są w tej książce setki.
Wspaniała lektura.
Ta empatia działa w obie strony. Ludzie mogą, choć nie muszą, być empatyczni wobec zwierząt, ale zwierzęta mogą również posiadać empatię wobec ludzi. Podobnie jest z nienawiścią i okrucieństwem. Ludzie bywają okrutni wobec zwierząt i vice versa.
Nie jest to więc jakaś litania nawiedzonego, uduchowionego wyznawcy weganizmu i radykalnego przeciwnika zabijania zwierząt. Autor pisze o sobie, że jest ateistą i zjada mięso. Robi to jednak świadomie, unikając zbędnego zadawania cierpienia. To bardzo racjonalna postawa.
Postawa uzasadniona setkami przykładów, których nie sposób tutaj wymienić. Choć teoretycznie jest to książka dla dorosłych, mógłbym jej akapity czytać mojemu czteroletniemu synowi lub dziesięcioletniej siostrzenicy czytać na dobranoc i jestem pewny, że słuchaliby tych opowieści z fascynacją. Chociażby tej o ćmach. Dlaczego ćmy lecą jak szalone ku rozgrzanej żarówce, aby za chwilę smażyć się na jej powierzchni? Dlatego, że mylą ją z księżycem, który pełni rolę nawigacji w nocy, gdy te motyle szukają po zmroku kwiatów do zapylenia. Albo o tym, jak kogut oszukuje kury, z którymi chce się bliżej zaprzyjaźnić, udając wydziobywanie nieistniejących ziarenek. Albo o tym, jak kruki nadają sobie imiona i nawołują się wzajemnie z jednego drzewa na drugie. Albo o tym, dlaczego sarny zostawiają swoje potomstwo na kilka tygodni po urodzeniu w głębokich chaszczach. Takich rzeczy są w tej książce setki.
Wspaniała lektura.
fast-paced
This was disappointing. It felt more like a blog than a book. It wasn’t academically rigorous or super well-researched. I also felt like the philosophical and scientific takes were really unstable. I did, however, read about how birds have fun, which I appreciated since that has been my quest as of late.
adventurous
informative
inspiring
reflective
fast-paced
Content Warnings
Moderate: Animal cruelty, Animal death
Det är intressanta studier i Djurens gåtfulla liv : Kärlek. Sorg. Omtanke. Fantastiska inblickar i en sluten värld. Om både vilda och tama, stora och pyttesmå och där emellan.