Reviews

https://ongeduld.com/2022/02/23/madonna-met-bontjas-van-sabahattin-ali/

Madonna met Bontjas (Kürk Mantolu Madonna) uit 1943 geschreven door Sabahattin Ali. Een van de parels uit de Turkse literatuur en een boek dat mij zuur maakt over het feit dat ik het niet eerder heb gelezen.

In het boek volgen wij de jonge Fair die door zijn vader naar Duitsland wordt toegestuurd. Het zou goed zijn voor de ontwikkeling en kennis om enkele tijd in Berlijn te besteden. Hier eenmaal aangekomen raakt Fair in de ban van een schilderij. Dit schilderij, een zelfportret van de kunstenares, intrigeert Fair. Dag na dag komt hij terug om te kijken naar deze wonderbaarlijke vrouw.

Na enkele dagen van observatie valt het ook de kunstenares op dat deze man wel heel vaak langs komt en ze spreekt hem aan. Na enige tijd ontstaat er een liefdes relatie tussen Fair en Maria de kunstenares. Deze relatie wordt in al zijn dynamiek meesterlijk beschreven door Ali. Als lezer worden we meegenomen in het onafhankelijk en wilskrachtige gedrag van Maria en tegelijkertijd kunnen we sympathie ervaren voor de onervaren en tot over zijn oren verliefde Fair.

De loop van het verhaal toont enkele zeer sterke plottwists die het boek een fantastische starter maakt voor iedereen die zich in de wereld van de literatuur wil storten, maar ook voor de verdere lezer, want het verhaal speelt met je en laat je niet met rust. Het is nu al een van mijn favoriete boek van 2022 en het zal zijn plek goed weten te verdedigen.

fyodorholmez's review against another edition

Go to review page

emotional sad

Plot- or character-driven? Character

3.75

monazaneefer's review against another edition

Go to review page

3.0

Okay, after my previous update on being bored, I grew a bit more interested and I believe it's credited to the fact that the sentimentality temporarily wore off. However, afterwards, the story didn't have a particularly fresh narrative trajectory and by the end, I wasn't moved.

I like Raif well enough and after my previous update, I found myself able to connect to his emotions and tumultuous mind. But sometimes, his emotions were so overwrought that it felt like somebody in real life who opened up to you and, day after day, they just wallow in their own misery.

Above its story, I believe the themes of loss of self and change were far more intriguing. To see the change in Raif from reticence to opening up (to a glimmer of wanting to be more confident when realising his and Maria's bond was going stale) was interesting. I think that's because at those points, Raif and what he represents took center stage instead of the sentimental production of his and Maria's story.

The writing was nice too, had some lovely quotes...which I just realised I accidentally deleted.