You need to sign in or sign up before continuing.
Take a photo of a barcode or cover
emotional
funny
inspiring
reflective
sad
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
„minning þín er ljós, fjarveran myrkur.“ ég hef svo margt að segja um þessa bók sem ég veit ekki hvort ég geti komið í orð en ég ætla að reyna. ég tók hana á bókasafninu einungis vegna þess að einhver var að skila henni og mér fannst titillinn og kápan svo falleg, vissi ekkert meira, dæmdi bókina út frá kápunni, bókstaflega. og vel valið katrín!
þetta er fyrsta jón kalman bókin sem ég les, þó ég hafi alltaf verið á leiðinni með hann, og ég varð alls ekki fyrir vonbrigðum. textinn er svo fallegur og vel skrifaður, maður lifir sig algjörlega inn í hann. bókin flakkar á milli tíma og persóna, allir eru einhvernveginn tengdir og sögumaðurinn veit ekki einu sinni hver hann er. ástarsögurnar eru margar og sterkar, að sjálfsögðu rómantískar en ekki síður aðrar tegundir ástar sem oft eru vanmetnar. bókin fjallar einfaldlega um líf fólks, eins hversdagslegt og það verður, og maður kynnist persónunum djúpt. ég á erfitt með að sleppa þeim og ströndunum alveg, mun örugglega lesa þessa bók aftur. dauðinn og vangaveltur um hann eru stór í frásögninni, en ekki síður lífið sjálft sem er jú forveri hans. ein besta bók sem ég hef lesið, risastórt! nokkrar eftirlætislínur sem ég punktaði niður:
„að hugsa sér að heiminum hafi dottið í hug að vera til án þín.“
„lífið er hreyfing, við köllum það dauða þegar það nemur staðar.“
„það verður merkileg reynsla fyrir mig að vera dáin! ég hef aldrei prófað það áður.“
„ég hef aldrei getað hugsað mér lífið án þín, en nú er ég dáin. hvernig get ég dáið án þín? hvernig get ég ratað um myrkrið án þín?“
„neruda orti aldrei um grátandi pylsubrauð.“
„að vera alein og án þín, það er dauði.“
„það deyja allir á endanum, bæði áðnamaðkar og manneskjur.“
„ég held að maður sé óþarflega gjarn á að sannfæra sig um það, að seinna geti maður… að seinna verði hægt að… en afi, stundum kemur þetta seinna aldrei. og fyrir það þarf maður að greiða allt sitt líf.“
þetta er fyrsta jón kalman bókin sem ég les, þó ég hafi alltaf verið á leiðinni með hann, og ég varð alls ekki fyrir vonbrigðum. textinn er svo fallegur og vel skrifaður, maður lifir sig algjörlega inn í hann. bókin flakkar á milli tíma og persóna, allir eru einhvernveginn tengdir og sögumaðurinn veit ekki einu sinni hver hann er. ástarsögurnar eru margar og sterkar, að sjálfsögðu rómantískar en ekki síður aðrar tegundir ástar sem oft eru vanmetnar. bókin fjallar einfaldlega um líf fólks, eins hversdagslegt og það verður, og maður kynnist persónunum djúpt. ég á erfitt með að sleppa þeim og ströndunum alveg, mun örugglega lesa þessa bók aftur. dauðinn og vangaveltur um hann eru stór í frásögninni, en ekki síður lífið sjálft sem er jú forveri hans. ein besta bók sem ég hef lesið, risastórt! nokkrar eftirlætislínur sem ég punktaði niður:
„að hugsa sér að heiminum hafi dottið í hug að vera til án þín.“
„lífið er hreyfing, við köllum það dauða þegar það nemur staðar.“
„það verður merkileg reynsla fyrir mig að vera dáin! ég hef aldrei prófað það áður.“
„ég hef aldrei getað hugsað mér lífið án þín, en nú er ég dáin. hvernig get ég dáið án þín? hvernig get ég ratað um myrkrið án þín?“
„neruda orti aldrei um grátandi pylsubrauð.“
„að vera alein og án þín, það er dauði.“
„það deyja allir á endanum, bæði áðnamaðkar og manneskjur.“
„ég held að maður sé óþarflega gjarn á að sannfæra sig um það, að seinna geti maður… að seinna verði hægt að… en afi, stundum kemur þetta seinna aldrei. og fyrir það þarf maður að greiða allt sitt líf.“
emotional
mysterious
reflective
sad
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
Graphic: Death, Sexual content, Suicide, Grief
Moderate: Infidelity, Car accident, Death of parent
Minor: Child death, Gun violence
dark
emotional
reflective
sad
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
emotional
inspiring
mysterious
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
challenging
emotional
hopeful
inspiring
reflective
sad
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Complicated
Flaws of characters a main focus:
Yes
One of the most beautiful books I’ve read. Was moved to tears a couple times.
challenging
emotional
mysterious
reflective
sad
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
Complicated
Flaws of characters a main focus:
Yes
Natural science, rock and roll, intergenerational trauma, romance, tractors, fisherman, devil/priest, Kierkegaard. It’s a lot of book, but I’m better for reading it.
challenging
dark
emotional
mysterious
sad
slow-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Complicated
emotional
reflective
sad
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
I loved it. Absolutely loved it. It’s a magnificent book. It’s magical. The way Stefánsson writes is unlike anything else. Sometimes haunting, sometimes tender, sometimes sharp like winter wind. The past and present blur in this book. Time isn’t linear, but it doesn’t feel confusing. It feels like life. The sense of place is incredible. You feel the cold, the quiet, the sea, the sky, the silence. You feel Iceland. And even though I’ve never been there, through this book, I almost have.
Philip Roughton’s translation is excellent. Truly. He brings out so much of the rhythm, the emotion, the strangeness, the magic. I read it in English, which isn’t even my mother tongue but I could still feel how powerful the language was. I could feel how much care went into the translation. And yet, it made me wish I knew Icelandic. Not because the translation was lacking, because it wasn’t. but because the original must be even more immense. That’s what great translation does: it brings you so close, you ache for the rest.
This book reminded me how strong language can be. How it moves through time, through people, through translation, and still holds its magic. If you want to read something that feels timeless, read this book. It’s strange and beautiful. It’s sad and luminous. It’s worth your time.
emotional
reflective
sad
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes