Reviews

Entertaining, fast paced book from Sanderson. This era of Mistborn is fun and the characters as always are awesome. Loved the callbacks and cameos from era 1. Wayne is my favorite!

sevve's review against another edition

Go to review page

4.0

Może bez szału, ale tak jak poprzedniczka, to też bardzo przyjemna książka. Twist na końcu był dosyć długo budowany i okazał się trochę przewidywalny, co odrobinę zabolało, bo przez spory kawałek książki po prostu czekałem, aż bohaterowie dowiedzą się tego, czego ja już się domyślam. Chociaż muszę przyznać, że sam w sobie ten twist po prostu działa. Naturalnie wciska się w arc postaci. I mam wrażenie, że cała ta druga trylogia właśnie jakoś tak działa - wszystko toczy się bardzo typowo dla tego rodzaju historii. I nie jest to, przynajmniej dla mnie, żaden minus. Wręcz przeciwnie - uważam, że to jeden z głównych powodów, z których tak łatwo te książki wchodzą. Ale jednocześnie też ciężko dać im większą ocenę - zbyt bezpiecznie to wszystko leci i skręca w przewidywalną stronę na każdym zakręcie.

Ta trylogia, w porównaniu do poprzedniej, nie ma tego czynnika, który wyniósłby ją nieco wyżej. Nie uważam, żeby tamte książki były szczególnie wybitne, ale miały ten czynnik epickości, który dodawał im... "tego czegoś". Ciężko mi to opisać, ale jak ktoś czytał, pewnie wie o co mi chodzi. Z kolei Wax & Wayne są o niebo lepiej napisani pod względem warsztatowym. Tempo jest świetne, Sanderson nie gubi się też tak językowo, jak wcześniej. Tylko, przynajmniej na razie, jest to o wiele bardziej kameralna w skali historia. Nie ma też nawet w przybliżeniu tak dużej stawki i podejrzewam, że właśnie dlatego czytelnicy z reguły stawiają pierwszą trylogię o wiele wyżej od tej.

anotherbookwyrm's review against another edition

Go to review page

adventurous medium-paced

Plot- or character-driven? Plot

3.75

deanneestelle's review against another edition

Go to review page

3.0

This was somewhere between a three star and four star for me. Leaning more towards three.
What I liked:
-The story was interesting. I liked the political aspects of it, and the way Sanderson wrote about the tension between duty to government and duty to people.
-I liked having the Kandra as characters. I missed them in the first book.
-The classic Sanderson twist at the end (I say classic because there's always a twist, not because I typically call what it's going to be) was well-done. As always, it made sense in hindsight, but I didn't see it coming.
What I didn't like:
-The characters, while I still like them, didn't feel as compelling as they did in the first book. Maybe this is just a me thing.
-The twist is also a con for me. I just don't know how I feel about it.

Spoiler

I wasn't a huge fan of how the entire book seemed to build up what large, grand mission Bleeder was on and how she wanted to change the world, and then in the end it was all about Wax. It just felt weird to me.

-In this book, I was confused as to what role Steris is really meant to play. It felt like Sanderson wanted to make her more of a character, but didn't want to give her character.

I don't have a whole lot of thoughts on a grander scale. It was kind of a middle of the road book for me, but still enjoyable. I'm looking forward to the next book, and seeing how things tie together. It feels like the series is a little bit choppy, so I'm curious how I'll feel about that at the end.

More...