Take a photo of a barcode or cover
3.93 AVERAGE
3.93 AVERAGE
3.7/5
เป็นเฮมิเวย์อีกเล่มที่ผมได้อ่าน ผมว่ามันอาจจะเป็นที่ผม ที่ไม่ได้ชอบงานของเขาเสียเท่าไหร่ หรือเรียกว่าไม่ถูกกันคงจะเป็นอย่างนั้นในสามเล่มที่ผมอ่านมาผมน่าจะชอบเล่มนี้ที่สุดแท้มันจะไม่ใช่นิยายเล่มยาวก็ตามแต่ผมไม่รู้จะรวบรวมความรู้สึกเกี่ยวกับเล่มนี้อย่างไรดี
หนังสือเล่มนี้เกี่ยวกับช่วงวัยหนุ่มของเฮมิเวย์ที่เขาพึ่งจะเริ่มเป็นนักเขียนในปารีสแม้ในตอนแรกผมคิดว่ามันเป็นนิยายก็ตามจนกระทั่งคุณนายสไตล์เรียนชื่อเฮมิเวย์ นี่เป็นความผิดขอผมเอง พอได้รับรู้ว่ามันเป็นช่วงที่เฮมิเวย์อยากจะเป็นนักเขียนตัวผมเองที่อยากจะเป็นนักเขียนเลยสนใจขึ้นมา ต้องบอกว่าหนังสือเล่มนี้พาเราไปท่องเที่ยวปารีสได้ยอดเยี่ยม ผมคิดว่าถ้าตัวผมอยู่ปารีสคงจะอินมากกว่านี้แต่ตัวตอนนี้อยู่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้บรรยกาศเลยไม่ค่อยเหมือนกันเท่าไหร่ หนังสือเล่มนี้ยังพาเราไปดูการทำงานของเฮมิเวย์ในวัยหนุ่มและเพื่อนๆนักเขียนของเขา สิ่งที่ชอบมากที่สุดในฟนังสือเล่มนี้คือบทสนทนาที่สั้นแต่รุนแรงและมีสเนห์ มันยังมีบางเนื้อหาที่ผมอ่านแบ้วไม่เข้าใจจะเป็นที่การแปลหรือเป็นที่ตัวผมด้วยสำหรับผมหนังสือเล่มนี้ก็ถือว่าดีพอควรมันยังมีสเนห์หอมหวานของยุโรป การเดินไปคาเฟ่เพื่อเขียนหนังสือและตอนกลางวันก็เดินไปดูงานศิลปะตอนเย็ยก็ไปสังสรรค์กับเพื่อน การที่เขาสามารถเดินเกินไปทั่วอย่างสบายอารมณ์ทำให้ ผมผมรู้สึกอิจฉาอยู่พอควรอยากจะมีบรรยกาศแบบนั้นบ้างแต่พอมองทางเท้ากับเส้นศูนย์สูตรแบ้วคงจะต้องขอยอมแพ้ อีกอย่างหนึ่งที่ผมเห็นบ่อยคือการดื่มสุรา ผมรู้สึกว่าเขาดื่มเยอะมาก มากแบบมาก ดื่มเหมือนน้ำเป็นเปล่า พออ่านไปก็รู้สึกว่า ดื่มอีกแล้วข้าวมื้อนึงหมดไปกับไวน์สองขวด ผมว่ามันคงเป็นความต่างกันของวัฒนธรรมสุราของเรากับเขายังมีความต่างของวัฒนธรรมอีกมากมายที่ผมสนใจ ในหนังสือเล่มนี้มีประโยคนึงที่ผมท่องตลอดเวลาอ่านตอนได้เจอ มันคือประโยคที่ซิลเวียเจ้าของร้านหนังสือพูดกับเฮมิเวย์ที่กำลังถือหนังสือกองโตจากร้านของเธอ “อย่าอ่านเร็วจนเกินไป“ ผมว่ามันคงจะเป็นคติพจน์ในการอ่านหนังสือของผมต่อไปจากนี้
ผมว่าใครที่ชอบงานวรรณกรรมอเมริกันน่าจะตื่นเต้นที่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้ เพราะชื่อนักเขียนเต็มไปหมดมีบางคนที่ผมรู้จักบางคนผมก็ไม่เคยได้ยินชื่อ สำหรับคนที่อยากจะไปปารีสหรือมีแผนจะไปผมว่าหนังสือเล่มนี้จะทำให้ทริปปารีสของคุณงดงามมากขึ้น
เป็นเฮมิเวย์อีกเล่มที่ผมได้อ่าน ผมว่ามันอาจจะเป็นที่ผม ที่ไม่ได้ชอบงานของเขาเสียเท่าไหร่ หรือเรียกว่าไม่ถูกกันคงจะเป็นอย่างนั้นในสามเล่มที่ผมอ่านมาผมน่าจะชอบเล่มนี้ที่สุดแท้มันจะไม่ใช่นิยายเล่มยาวก็ตามแต่ผมไม่รู้จะรวบรวมความรู้สึกเกี่ยวกับเล่มนี้อย่างไรดี
หนังสือเล่มนี้เกี่ยวกับช่วงวัยหนุ่มของเฮมิเวย์ที่เขาพึ่งจะเริ่มเป็นนักเขียนในปารีสแม้ในตอนแรกผมคิดว่ามันเป็นนิยายก็ตามจนกระทั่งคุณนายสไตล์เรียนชื่อเฮมิเวย์ นี่เป็นความผิดขอผมเอง พอได้รับรู้ว่ามันเป็นช่วงที่เฮมิเวย์อยากจะเป็นนักเขียนตัวผมเองที่อยากจะเป็นนักเขียนเลยสนใจขึ้นมา ต้องบอกว่าหนังสือเล่มนี้พาเราไปท่องเที่ยวปารีสได้ยอดเยี่ยม ผมคิดว่าถ้าตัวผมอยู่ปารีสคงจะอินมากกว่านี้แต่ตัวตอนนี้อยู่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้บรรยกาศเลยไม่ค่อยเหมือนกันเท่าไหร่ หนังสือเล่มนี้ยังพาเราไปดูการทำงานของเฮมิเวย์ในวัยหนุ่มและเพื่อนๆนักเขียนของเขา สิ่งที่ชอบมากที่สุดในฟนังสือเล่มนี้คือบทสนทนาที่สั้นแต่รุนแรงและมีสเนห์ มันยังมีบางเนื้อหาที่ผมอ่านแบ้วไม่เข้าใจจะเป็นที่การแปลหรือเป็นที่ตัวผมด้วยสำหรับผมหนังสือเล่มนี้ก็ถือว่าดีพอควรมันยังมีสเนห์หอมหวานของยุโรป การเดินไปคาเฟ่เพื่อเขียนหนังสือและตอนกลางวันก็เดินไปดูงานศิลปะตอนเย็ยก็ไปสังสรรค์กับเพื่อน การที่เขาสามารถเดินเกินไปทั่วอย่างสบายอารมณ์ทำให้ ผมผมรู้สึกอิจฉาอยู่พอควรอยากจะมีบรรยกาศแบบนั้นบ้างแต่พอมองทางเท้ากับเส้นศูนย์สูตรแบ้วคงจะต้องขอยอมแพ้ อีกอย่างหนึ่งที่ผมเห็นบ่อยคือการดื่มสุรา ผมรู้สึกว่าเขาดื่มเยอะมาก มากแบบมาก ดื่มเหมือนน้ำเป็นเปล่า พออ่านไปก็รู้สึกว่า ดื่มอีกแล้วข้าวมื้อนึงหมดไปกับไวน์สองขวด ผมว่ามันคงเป็นความต่างกันของวัฒนธรรมสุราของเรากับเขายังมีความต่างของวัฒนธรรมอีกมากมายที่ผมสนใจ ในหนังสือเล่มนี้มีประโยคนึงที่ผมท่องตลอดเวลาอ่านตอนได้เจอ มันคือประโยคที่ซิลเวียเจ้าของร้านหนังสือพูดกับเฮมิเวย์ที่กำลังถือหนังสือกองโตจากร้านของเธอ “อย่าอ่านเร็วจนเกินไป“ ผมว่ามันคงจะเป็นคติพจน์ในการอ่านหนังสือของผมต่อไปจากนี้
ผมว่าใครที่ชอบงานวรรณกรรมอเมริกันน่าจะตื่นเต้นที่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้ เพราะชื่อนักเขียนเต็มไปหมดมีบางคนที่ผมรู้จักบางคนผมก็ไม่เคยได้ยินชื่อ สำหรับคนที่อยากจะไปปารีสหรือมีแผนจะไปผมว่าหนังสือเล่มนี้จะทำให้ทริปปารีสของคุณงดงามมากขึ้น
I enjoyed it so much more than o thought possible. I enjoyed his caricatures of friends and acquaintances, his romantic eye towards Paris, his description of writing and working as a writer. He did not disappoint in Hemingway-can't/won't-write-women.
funny
lighthearted
slow-paced
if you have been to Paris, or if you've ever heard of the lost generation, or you ever fancied to live somewhere special and be very poor and write, then this book is for you.
If Hemingway annoys you, then don't bother, because there's more Hemingway per page than anything else I've read of his.
If Hemingway annoys you, then don't bother, because there's more Hemingway per page than anything else I've read of his.
hopeful
lighthearted
reflective
fast-paced
One of the many reasons to want to live in 1920s Paris. Read it before seeing "Midnight in Paris"!
inspiring
lighthearted
mysterious
reflective
relaxing
medium-paced
I was anxious about reading Hemingway for book club because I was so unsuccessful at it in high school, but his memoirs are a surprisingly easy read and even enjoyable. I still find Hemingway to be too sparse for me (I LIKE adjectives, sir), but it was interesting to read about the people he hung out with in the 20s, and to learn about living in Paris at that time.