Take a photo of a barcode or cover
3.76 AVERAGE
3.76 AVERAGE
challenging
mysterious
sad
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Efter mitt första och inte så positiva möte med Gunnar Barbarotti för några år sedan så har han nu blivit något av en favorit. Och det är lite vemodigt att läsa denna, som är den sista i serien. Läs mer på http://bokslut.blogspot.se/2016/01/styckerskan-fran-lilla-burma-av-hakan.html
"De slager van Klein Birma" is het vijfde en laatste deel in de inspecteur Barbarotti-reeks van Håkan Nesser; een geweldige reeks waarin Nesser ons niet alleen telkens opnieuw trakteerde op spannende verhalen met onverwachte plotwendingen, maar vooral op een intrigerend hoofdpersonage (Barbarotti dus) en zijn entourage. Wordt in elk boek een ander misdrijf opgelost, krijgen we doorheen de hele reeks een veel beter zicht op de persoon Barbarotti, zijn liefdes en zijn angsten, zijn gedachten, zijn plannen en zijn wensen en zelfs ook zijn bijzondere band met God.
Dat dit laatste deel een soort van sluitstuk zou vormen komt dan ook niet helemaal onverwacht. Los van het misdrijf in dit boek, gebeuren er voor Barbarotti zelf vrij ingrijpende zaken die zijn doorzettingsvermogen en levenskracht op de proef stellen. Dit leidt, net zoals in vorige boeken van Nesser, tot heel diepe persoonsbeschrijvingen die ver tot in de onderste lagen van de ziel gaan. Een kracht die terugkomt in vele van Nessers boeken: de mate om zich helemaal in te leven in personen en tot het diepste van hun emoties en karaktertrekken te gaan. Prachtig gewoon. Voor Barbarotti lijkt de cirkel nu rond, een hoofdstuk afgesloten, een nieuw kan beginnen. Hierin ligt meteen ook de kracht van dit laatste boek. Een subliem sluitstuk voor wat Barbarotti betreft.
Voor wat het plot zelf betreft vond ik het deze keer een beetje minder. Door de ingrijpende gebeurtenis in zijn leven wordt Barbarotti op een cold case gezet: in 2007 verdween een man nadat hij met zijn brommertje de Aftonbladet was gaan kopen. De brommer werd teruggevonden, de man nooit. Het politieonderzoek destijds maar halfslachtig gevoerd wegens gebrek aan een lijk. Maar pittig detail: de man in kwestie woonde samen met Ellen, of nog, met "de slager van klein Birma". Zij werd zoveel jaren eerder tot een tiental jaar celstraf veroordeeld wegens de dood op haar man Harry, die haar en haar zoon mishandelde. Ze vermoordde hem koelbloedig en sneed hem nadien in stukken (vandaar de bijnaam). Sloeg de slager van Klein Birma opnieuw toe? Barbarotti gaat in oude sporen wroeten en hoewel het hem lijkt alsof hij met arbeidstherapie bezig is eerder dan met echt politiewerk, komt hij uiteindelijk toch tot een conclusie die lijkt te kloppen.
Wat sterk is aan dit verhaal zijn de motieven van de dader(s), het thema van het verhaal (huishoudelijk geweld) en het feit dat we afwisselend de stem van Barbarotti lezen dan wel deze van de slager van klein Birma zelf. Heel origineel.
Wat minder sterk overkwam was de manier waarop Barbarotti tot zijn conclusie kwam. Deze was grotendeels gebaseerd op speculaties (die juist bleken, maar toch…) en niet op feiten. Bovendien werden een aantal elementen bovengehaald, zoals de verwijzingen naar meneer Roos uit het derde boek uit de reeks (het nut ???) of zijn vriend Axel die plots weer opduikt uit het niets, zonder dat deze enige bijdrage leveren aan het verhaal. Een beetje slordig.
Maar alles tezamen genomen opnieuw een indrukwekkend boek van Nesser en een mooi slot van de reeks. 4 welverdiende sterren!
Dat dit laatste deel een soort van sluitstuk zou vormen komt dan ook niet helemaal onverwacht. Los van het misdrijf in dit boek, gebeuren er voor Barbarotti zelf vrij ingrijpende zaken die zijn doorzettingsvermogen en levenskracht op de proef stellen. Dit leidt, net zoals in vorige boeken van Nesser, tot heel diepe persoonsbeschrijvingen die ver tot in de onderste lagen van de ziel gaan. Een kracht die terugkomt in vele van Nessers boeken: de mate om zich helemaal in te leven in personen en tot het diepste van hun emoties en karaktertrekken te gaan. Prachtig gewoon. Voor Barbarotti lijkt de cirkel nu rond, een hoofdstuk afgesloten, een nieuw kan beginnen. Hierin ligt meteen ook de kracht van dit laatste boek. Een subliem sluitstuk voor wat Barbarotti betreft.
Voor wat het plot zelf betreft vond ik het deze keer een beetje minder. Door de ingrijpende gebeurtenis in zijn leven wordt Barbarotti op een cold case gezet: in 2007 verdween een man nadat hij met zijn brommertje de Aftonbladet was gaan kopen. De brommer werd teruggevonden, de man nooit. Het politieonderzoek destijds maar halfslachtig gevoerd wegens gebrek aan een lijk. Maar pittig detail: de man in kwestie woonde samen met Ellen, of nog, met "de slager van klein Birma". Zij werd zoveel jaren eerder tot een tiental jaar celstraf veroordeeld wegens de dood op haar man Harry, die haar en haar zoon mishandelde. Ze vermoordde hem koelbloedig en sneed hem nadien in stukken (vandaar de bijnaam). Sloeg de slager van Klein Birma opnieuw toe? Barbarotti gaat in oude sporen wroeten en hoewel het hem lijkt alsof hij met arbeidstherapie bezig is eerder dan met echt politiewerk, komt hij uiteindelijk toch tot een conclusie die lijkt te kloppen.
Wat sterk is aan dit verhaal zijn de motieven van de dader(s), het thema van het verhaal (huishoudelijk geweld) en het feit dat we afwisselend de stem van Barbarotti lezen dan wel deze van de slager van klein Birma zelf. Heel origineel.
Wat minder sterk overkwam was de manier waarop Barbarotti tot zijn conclusie kwam. Deze was grotendeels gebaseerd op speculaties (die juist bleken, maar toch…) en niet op feiten. Bovendien werden een aantal elementen bovengehaald, zoals de verwijzingen naar meneer Roos uit het derde boek uit de reeks (het nut ???) of zijn vriend Axel die plots weer opduikt uit het niets, zonder dat deze enige bijdrage leveren aan het verhaal. Een beetje slordig.
Maar alles tezamen genomen opnieuw een indrukwekkend boek van Nesser en een mooi slot van de reeks. 4 welverdiende sterren!
All of my reviews can be found at https://damppebbles.com/
Inspector Gunnar Barbarotti returns to work following a personal tragedy only for his senior officer to ask him to investigate a five-year-old cold case. It feels to Barbarotti as though he’s been given ‘busy work’. Something to test whether he’s fit to return to the force, a task to gently ease him back in before being given a more challenging case. But he can’t be sure of Asunander’s motives so decides to investigate the disappearance of Arnold Morinder to the best of his ability. Morinder disappeared from the town of Kymlinge, Sweden without a trace in August 2007. Reported missing three days later by his partner Ellen Bjarnebo, no trace of Morinder (apart from his discarded blue moped) was ever found. But the name Ellen Bjarnebo is well known to the local police. Ellen Bjarnebo, or Helgesson as she was previously known, is the notorious Axe Woman of Little Burma. A woman who twenty years ago killed her husband and took an axe to his body to hide the evidence. Barbarotti is determined to track the elusive Axe Woman of Little Burma down and get to the bottom of what happened to Morinder. Who really is Ellen Bjarnebo, why did she kill her first husband in such a brutal manner and what does she know about the disappearance of Arnold Morinder…?
The Axe Woman is a masterfully written and very compelling piece of crime fiction which I thoroughly enjoyed. I was initially a little concerned about reading the fifth book in a series, despite being strongly drawn to this one, but at the very start of the novel a tragedy befalls Barbarotti and, despite having never read any of the previous books, I could feel the character had been signigicantly altered. This isn’t perhaps the version of Barbarotti those more familiar with the series know. I must say I absolutely adored the characters in this book. For me, the characters can make or break a novel, but in this instance they only added to the overall appeal of the book. They felt real and believable, I became invested in them. So much so that I will be going back to the first book in the series so I can get to know the regulars better.
Told in the past and present, and from a number of different points of view, this beautifully written slow-burn mystery delivers on every count. The suspense is handled extremely well keeping the reader immersed in the story. On the odd occasion when I did have to put the book down, I was always excited to return to the novel and be reunited with Barbarotti and DI Eva Backman. At times I thought I knew where the storyline was heading, but I was wrong. The reveal is delivered in such a way that it’s really quite shocking, which I appreciated.
Would I recommend this book? I would, yes. The Axe Woman is an expertly written mystery which had me glued to the pages and immersed in a world I didn’t want to leave. It’s very clear to me why Håkan Nesser is so well thought of in the crime fiction world; his writing, his characters and his settings are superbly constructed, and I cannot wait to read more by this author. The Axe Woman is an intelligent, heartfelt, somewhat emotional novel which can easily be read as a standalone, despite being the fifth and final book in the series. Yes, you do miss out on some of the history between the characters, the odd reference to an earlier case, but The Axe Woman is written in such a way that as you progress through the book, you learn everything you need to know. If I didn’t know better and I just picked this book up off the shelf, I would have assumed it was a standalone mystery. I’m certainly not qualified to say this having only read one book but this felt a fitting end to the series. Everything is tied off neatly and with understated style. No big, showy fireworks but with a decision that could lead to something…or nothing at all. A superb character-driven novel which I thoroughly enjoyed losing myself in. Recommended.
Inspector Gunnar Barbarotti returns to work following a personal tragedy only for his senior officer to ask him to investigate a five-year-old cold case. It feels to Barbarotti as though he’s been given ‘busy work’. Something to test whether he’s fit to return to the force, a task to gently ease him back in before being given a more challenging case. But he can’t be sure of Asunander’s motives so decides to investigate the disappearance of Arnold Morinder to the best of his ability. Morinder disappeared from the town of Kymlinge, Sweden without a trace in August 2007. Reported missing three days later by his partner Ellen Bjarnebo, no trace of Morinder (apart from his discarded blue moped) was ever found. But the name Ellen Bjarnebo is well known to the local police. Ellen Bjarnebo, or Helgesson as she was previously known, is the notorious Axe Woman of Little Burma. A woman who twenty years ago killed her husband and took an axe to his body to hide the evidence. Barbarotti is determined to track the elusive Axe Woman of Little Burma down and get to the bottom of what happened to Morinder. Who really is Ellen Bjarnebo, why did she kill her first husband in such a brutal manner and what does she know about the disappearance of Arnold Morinder…?
The Axe Woman is a masterfully written and very compelling piece of crime fiction which I thoroughly enjoyed. I was initially a little concerned about reading the fifth book in a series, despite being strongly drawn to this one, but at the very start of the novel a tragedy befalls Barbarotti and, despite having never read any of the previous books, I could feel the character had been signigicantly altered. This isn’t perhaps the version of Barbarotti those more familiar with the series know. I must say I absolutely adored the characters in this book. For me, the characters can make or break a novel, but in this instance they only added to the overall appeal of the book. They felt real and believable, I became invested in them. So much so that I will be going back to the first book in the series so I can get to know the regulars better.
Told in the past and present, and from a number of different points of view, this beautifully written slow-burn mystery delivers on every count. The suspense is handled extremely well keeping the reader immersed in the story. On the odd occasion when I did have to put the book down, I was always excited to return to the novel and be reunited with Barbarotti and DI Eva Backman. At times I thought I knew where the storyline was heading, but I was wrong. The reveal is delivered in such a way that it’s really quite shocking, which I appreciated.
Would I recommend this book? I would, yes. The Axe Woman is an expertly written mystery which had me glued to the pages and immersed in a world I didn’t want to leave. It’s very clear to me why Håkan Nesser is so well thought of in the crime fiction world; his writing, his characters and his settings are superbly constructed, and I cannot wait to read more by this author. The Axe Woman is an intelligent, heartfelt, somewhat emotional novel which can easily be read as a standalone, despite being the fifth and final book in the series. Yes, you do miss out on some of the history between the characters, the odd reference to an earlier case, but The Axe Woman is written in such a way that as you progress through the book, you learn everything you need to know. If I didn’t know better and I just picked this book up off the shelf, I would have assumed it was a standalone mystery. I’m certainly not qualified to say this having only read one book but this felt a fitting end to the series. Everything is tied off neatly and with understated style. No big, showy fireworks but with a decision that could lead to something…or nothing at all. A superb character-driven novel which I thoroughly enjoyed losing myself in. Recommended.
Läs min bloggtext om boken här: https://www.fiktiviteter.se/2024/11/14/styckerskan-fran-lilla-burma-av-hakan-nesser/
adventurous
dark
emotional
tense
fast-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
No
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
No
mysterious
medium-paced
Not quite what I was expecting. A lot more contemplative content rather than scene of crime action.
I would still be tempted to read the earlier books in this series.
I would still be tempted to read the earlier books in this series.
emotional
hopeful
mysterious
sad
slow-paced
The Axe Woman felt more literary than the average Nordic noir. I sometimes lost patience with its slow pace, as the solution to the mystery at its core is fairly predictable. There's more to the book than a criminal case, though, and I did enjoy the way Håkan Nesser dives deep into his characters' inner worlds. The people he writes about are complex, imperfect humans, trying to handle the blows life deals them, and sometimes having to unlearn what they think they know about right and wrong. Grief is a constant presence, and it looms big over the story, so that a few chapters can be a heavy read - though there is room for hopeful notes towards the end.
En god krimi med de virkemidler der skal til, og med et ret interessant persongalleri, især vores ene hovedperson Slagteren, er ret godt skildret