Reviews

From the Dust Returned by Ray Bradbury

trevert's review against another edition

Go to review page

5.0

A short story collection with an over-arching narrative, it's the perfect read for Halloween season.

asterionsiren's review

Go to review page

adventurous dark mysterious medium-paced
  • Plot- or character-driven? Character
  • Strong character development? Yes
  • Loveable characters? Yes
  • Diverse cast of characters? Yes
  • Flaws of characters a main focus? Yes

5.0

mae_thebooksbewithyou's review

Go to review page

dark emotional mysterious reflective slow-paced
  • Plot- or character-driven? Character
  • Strong character development? It's complicated
  • Loveable characters? It's complicated
  • Diverse cast of characters? Yes
  • Flaws of characters a main focus? Yes

2.75

The thing is, I really liked some of the chapters and rather disliked others. This book is, technically, a cohesive whole with an overarching plot, but it feels like a collection of short stories. Each chapter focuses on a different relative of the family, and some of them are clearly more connected to the overarching plot than others. It is also clearly a little dated, especially in its treatment of women, which came as a shock to me because it has been a while since I have had to read a dated book and so I forgot that sexism used to be openly prevalent (silly me!). However, the language is often beautiful and very evocative. It is haunting and lyrical and magical. It is odd and whimsical and a little tragic. It was enjoyable and a good autumn read, but I don't think I will feel the need to read it again. 

rosava's review against another edition

Go to review page

4.0

Сімейка Аддамсів з атмосферою "Кульбабового вина" від Бредбері, або збірка оповідань про незвичайну Сім'ю, в якій лише Тімоті — проста людина. Прикметно, що Чарльз Аддамс, творець "Сімейки Аддамсів" ілюстрував ці оповідки для журналів, в яких вони публікувалися.
Кілька з цих оповідань були у великій богданівській збірці, яку я було починала читати, тож із великою радістю знову прожила історію дядька Ейнара. Це моє найулюбленіше оповідання з книжки.
"Із праху посталі" — атмосферне читання для кінця осені. Листя опадає, розпорошується, коли містичні створіння вертаються додому. Про Бредбері відомо, що він виступав проти засилля технологій у повсякденному житті, і ця збірка під кінець також відображає цю думку: містичного, загадкового, натхненного проти раціонального, холодного, невіруючого. Сім'я не знає, як зробити так, щоб у них вірили достатньо, щоб не зникнути, але не настільки сильно, щоб за ними ганялися з факелами.
У цілом, у це тепла книжка про стосунки з родичами: численними кузенами й кузинами, дядьками й тітками, батьками, бабусею. Про те, якою химерною, але дружньою може бути родина, і як ми проносимо ці спогади з дитинства за собою крізь усе життя.

gladys_enmarte's review against another edition

Go to review page

adventurous mysterious medium-paced

3.5

Este libro le llevó a Bradbury 50 años en escribirlo, lo empezó en los 40 y lo terminó en el 2000. Algunos de los cuentos que componen este libro habían sido publicados inicialmente en revistas como "Weird tales" o en otras antologías del autor como "The toynbee convector" y "Dark carnival". Pero siempre había tenido la idea en mente de expandir la historia de la familia Elliot.
La familia de este libro es milenaria e inmortal. Algunos de sus miembros viven en la antigua casa, que existió primero que todos ellos, otros viven en otros países o continentes. Todos los miembros de la familia tienen habilidades: algunos son vampiros, otros momias, otros tienen alas gigantes y pueden volar, otros poseen la capacidad de dejar su cuerpo,  entrar en otros y así vivir otras vidas, tener otras experiencias. El único miembro que no tiene ninguna clase de habilidades es Timothy, el menor de la familia, él es normal, mortal, y le fue encomendada la tarea de historiador.

Como siempre, con su forma de narrar tan poética y su gran imaginación, Bradbury nos trae este libro que nos lleva de vuelta a el país de octubre y en el que se nos cuenta las aventuras y desventuras de varios de los miembros de la familia Elliot, cada capítulo es una historia y miembro diferente. De cierta manera me recuerda Los locos Addams y a los Blackwood de "We have always lived in the castle" porque lo que tienen en común estas tres familias  es que son los parias de la sociedad.

chloeimogen's review

Go to review page

dark mysterious reflective medium-paced
  • Plot- or character-driven? Character

3.5

froggy_the_frog's review

Go to review page

dark reflective medium-paced
  • Plot- or character-driven? A mix

3.5

beecatbell's review against another edition

Go to review page

5.0

Such a unique, pleasant little book!

frutamagullada's review against another edition

Go to review page

4.0

"Time is a burden. We know too much, we remember too much"

"We are the October People, the autumn folk"

Además de "El árbol de las brujas", este debe ser el libro perfecto para Halloween. Lo estuve buscando por mucho tiempo, hasta que al fin alguien pudo traérmelo de USA en enero de este año. Luego, tuve que contener mi ansiedad de leerlo inmediatamente, para guardarlo para la última semana de Octubre, cuando el momento fuera perfecto. Y la espera valió la pena.

¿De qué va este libro? Va sobre un pequeño de 10 años, Timothy, que es adoptado por una familia muy particular: hay momias, espíritus que animan todas las cosas, seres alados, lobos, vampiros. Y Timothy no es más que un niño humano, intentando pertenecer, intentando con todas sus fuerzas ser como ellos.

Es un libro y una narración muy al estilo de Ray Bradbury: con un estilo que recuerda más a la prosa poética que cualquier cosa. Con una historia que se compone más bien de varias historias, que a veces parece un poco desestrucuturada, que a veces sientes que te pierdes, pero que igual sigues, y te gusta no entender nada, mientras intentas entenderlo todo.

¿Qué es lo que yo creo que intenta contarnos? podría estar completamente equivocada, pero creo que el libro trata también de la niñez, cuando tenemos suficiente inocencia y suficiente imaginación para creerlo todo. Cuándo vemos a los adultos como seres extraños y peculiares. Niños que en algún momento han de crecer, abandonar ese pensamiento mágico. Y cuando dejamos de creer, dejan de existir estos monstruos, fantasmas e historias que dábamos por sentado, para entrar en un mundo que, en general, no cree en nada, con su tecnología de punta y su ciencia.

O no. Hay adultos como Ray Bradbury, como yo, y como muchos lectores del mundo que nunca dejaron a esta familia monstruosa. Y que seguimos creyendo, y seguiremos creyendo.

Al final del libro, Bradbury dice que la inspiración de este relato nace de su propia infancia: de su propia familia, y sus propios rituales para celebrar Halloween. Creo que Halloween es una celebración que está muy atada con nuestra niñez: es cuando la vives más intensamente, y es algo que puedes olvidar o dejar de hacer cuando eres adulto y "demasiado grande para esas cosas". Pero la verdad es que si vives Halloween intensamente como niño, lo seguirás haciendo como adulto, porque está lleno de nostalgia, buenos recuerdos, y una vibra que si bien llevamos con nosotros todo el año, esa noche en especial es el equivalente del Homecoming de From the Dust Returned.

En definitiva, es un libro muy cozy, me gustó mucho. Ray Bradbury es y será por siempre mi escritor favorito.

enoughgaiety's review against another edition

Go to review page

2.0

A novel fashioned out of short stories, but less effectively than [b:The Martian Chronicles|76778|The Martian Chronicles|Ray Bradbury|http://photo.goodreads.com/books/1320522684s/76778.jpg|4636013]. I would've liked it better as an anthology, but as it is, it feels loose and abstracted, albeit beautifully written.