You need to sign in or sign up before continuing.
Take a photo of a barcode or cover
3.62 AVERAGE
3.62 AVERAGE
Some interesting ideas, but mostly empty. Perhaps to be expected of so short a novel. Regardless I look forward to exploring the rest of the Hainish Cycle
dark
emotional
hopeful
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
No
Beautifully written. More focused and less ambitious than some of the other Hain books, which really helped elucidate the themes of otherness, living in exile, etc.
Er gebeurde heel veel en niets ervan boeide me echt.
Het ritme was continu hetzelfde doordat ze alles vrij uitvoerig beschreef, dus het was altijd even wennen als ze van een casual trip door de stad plots overgingen naar koelbloedig vermoord worden door een of ander mythisch wezen of volk. De verhaallijn was ook all over the place. Ik dacht dat het zou gaan over de liefdesrelatie tussen de hoofdpersonages, maar die was zo onderhevig aan het oorlogsverhaal dat er van die emotionele strijd en verlangen enzovoort niets overbleef. Ze zagen elkaar letterlijk niet eens dus ja, moeilijk dan. Spijtig dat Le Guin daarbij niet meer van het mindspeak heeft gebruik gemaakt. Dat had de lezer veel meer persoonlijk in het verhaal kunnen trekken waar het nu altijd afstandelijk bleef. Waarom had ik iets moeten geven om deze personages? Zij is een willekeurige meid uit een dorp waarvan haar vader continu haar bestaan vergeet (omdat hij ontelbaar veel kinderen heeft) en hij een alienleider die eigenlijk niet eens echt de leider is (joepie democratie is hier een exportproduct naar vreemde planeten). Le Guin had meer kunnen spelen met het idee dat het koppel wat betreft ras ook aan elkaar verbonden is (behalve gewoon de ~vibe~) en zo ook hun volkeren. In andere boeken zoals The Telling gaat ze beter om met subtiele hints over cruciale links die diepgang aan het verhaal geven.
Verder hield ik wel van het mysterie rond de twee (of drie?) volkeren en wie nu menselijk was of hoe ze in die situatie terecht waren gekomen. De rest: meh. Ik noteer dat Le Guin geen kei is in vechtscènes. Blij dat het klaar is.
Het ritme was continu hetzelfde doordat ze alles vrij uitvoerig beschreef, dus het was altijd even wennen als ze van een casual trip door de stad plots overgingen naar koelbloedig vermoord worden door een of ander mythisch wezen of volk. De verhaallijn was ook all over the place. Ik dacht dat het zou gaan over de liefdesrelatie tussen de hoofdpersonages, maar die was zo onderhevig aan het oorlogsverhaal dat er van die emotionele strijd en verlangen enzovoort niets overbleef. Ze zagen elkaar letterlijk niet eens dus ja, moeilijk dan. Spijtig dat Le Guin daarbij niet meer van het mindspeak heeft gebruik gemaakt. Dat had de lezer veel meer persoonlijk in het verhaal kunnen trekken waar het nu altijd afstandelijk bleef. Waarom had ik iets moeten geven om deze personages? Zij is een willekeurige meid uit een dorp waarvan haar vader continu haar bestaan vergeet (omdat hij ontelbaar veel kinderen heeft) en hij een alienleider die eigenlijk niet eens echt de leider is (joepie democratie is hier een exportproduct naar vreemde planeten). Le Guin had meer kunnen spelen met het idee dat het koppel wat betreft ras ook aan elkaar verbonden is (behalve gewoon de ~vibe~) en zo ook hun volkeren. In andere boeken zoals The Telling gaat ze beter om met subtiele hints over cruciale links die diepgang aan het verhaal geven.
Verder hield ik wel van het mysterie rond de twee (of drie?) volkeren en wie nu menselijk was of hoe ze in die situatie terecht waren gekomen. De rest: meh. Ik noteer dat Le Guin geen kei is in vechtscènes. Blij dat het klaar is.
What is hard is to keep alive on a world you don’t belong to.
adventurous
challenging
emotional
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Complicated
Flaws of characters a main focus:
Complicated
Another barbarian tale with even less of the cosmic backdrop that this series is supposed to be about. It was quite uninteresting.
adventurous
dark
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
No
adventurous
dark
tense
fast-paced
I liked this one much more than Rocannon's World, perhaps because it felt much less...ridiculous? outlandish? I guess it didn't ask me to put up with quite as much, while at the same time giving me more characters I felt connected with. Plus I felt I could see a bit more clearly in this book some of the beginnings of things about Le Guin's writings and characters that I love.
I'm coming to really appreciate the universe of these books, and the idea of thousands of planets, with different cultures and stages of civilization, then coming into contact with those who travel between the worlds. I'm sure it's nothing new to sci-fi, but I appreciate her focus not on this great intergalactic force and the fate of the universe and some war that appears to be going on out there, all the while, but instead on this planet, and the fate of these people, in their battles against the raiders, against the winter.
I'm beginning to find some themes connecting at least this book and the last, especially that of finding and creating a home on a planet not your own, and how fighting for a people makes them your own, and the strength and loss of cultures merging. The power of choice to cascade outward and create a vast web of consequence--not only the choice to loud action, but quiet, wordless choice to inaction.
I'm coming to really appreciate the universe of these books, and the idea of thousands of planets, with different cultures and stages of civilization, then coming into contact with those who travel between the worlds. I'm sure it's nothing new to sci-fi, but I appreciate her focus not on this great intergalactic force and the fate of the universe and some war that appears to be going on out there, all the while, but instead on this planet, and the fate of these people, in their battles against the raiders, against the winter.
I'm beginning to find some themes connecting at least this book and the last, especially that of finding and creating a home on a planet not your own, and how fighting for a people makes them your own, and the strength and loss of cultures merging. The power of choice to cascade outward and create a vast web of consequence--not only the choice to loud action, but quiet, wordless choice to inaction.