You need to sign in or sign up before continuing.
Take a photo of a barcode or cover
adventurous
emotional
fast-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
I LOVE Tolkien's ability to create such an all-encompassing world for such an epic story.
adventurous
dark
hopeful
reflective
slow-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
N/A
Flaws of characters a main focus:
No
adventurous
dark
emotional
hopeful
inspiring
reflective
sad
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
No
adventurous
emotional
inspiring
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Complicated
Flaws of characters a main focus:
Complicated
One of the most beautiful stories I've read, I cried, laughed, and didn't want it to end
Toen ik ergens halverwege april besloot om me na al die jaren eens terug te verdiepen in Midden-Aarde had ik niet verwacht dat het me zo ging bezighouden. The Fellowship of the Ring voelde aan als thuiskomen na een lange reis en hoewel daar wat foutjes in zaten (blijf Tom Bombadil geen leuk personage vinden), was het reikhalzend uitkijken naar The Two Towers. Die bleef ook zijn niveau behouden, maar leed een beetje onder de verdeling in twee boeken. De gebeurtenissen van Aragorn, Gilmi en Legolas volledig in het ene boek en de avonturen van Frodo en Sam in het andere.. Het vormde geen mooi geheel.
Het was dan ook de vraag of die lijn met The Return of the King verder gezet ging worden. Het antwoord is ja en toch werkt het hier beter. Tokien bewijst met onder andere de verhaallijn van Pepijn en Merijn dat hij het wel kan, en dan bedoel ik het wisselen tussen twee locaties per hoofdstuk, en ook de verwijzingen naar de verschillende gebeurtenissen (Sam die de wind voelt opsteken op hetzelfde moment als op het slagveld bij Gondor) zorgen ervoor dat dit meer als een volwaardig geheel aanvoelt. De veldslag is van de eerste tot de laatste seconden genieten en ook het tweede boek met Frodo en Sam is erg degelijk. Heerlijk ook dat Tolkien de moeite neemt om uitgebreid het leven na de vernietiging van Sauron te vertellen. Zo vond ik het stuk van Frodo, Sam, Merijn en Pepijn die het nog een laatste keer tegen Saruman moeten opnemen een leuke afsluiter. Alle losse eindjes worden mooi afgerond.
Althans, dat dacht ik totdat ik een tweetal jaar geleden op de boekenbeurs iets vond dat de naam 'De Aanhangsels' had meegekregen. Een snelle internetsearch vertelde me dat het iets wat dat normaal gezien bij de trilogie hoort, maar bij mijn filmedities uit 2003 was het er blijkbaar uitgehaald... Toen meegenomen en nu voor de eerste keer gelezen. Interessant vanwege de vroegere (en verdere) geschiedenis van Midden-Aarde, maar wel wat taaier en ook niet altijd even interessant gebracht. Het gewoon opsommen van wat namen van koningen zoals in Appendix A, daar heb ik niet zo veel aan. Gelukkig verandert dat snel en krijgen we iets meer een verhalende uitleg, hoewel die soms ook nogal taaier is met al die namen waarmee je wordt doodgegooid, maar ik had liever nog meer uitleg gezien dan bijvoorbeeld de kalender van de Gouw. Interessant om eens te lezen dus, maar in zijn geheel niet zo onmisbaar als wordt beweerd op de kaft van het boek.
Al zorgt juist dat extraatje er wel voor dat je nog meer het gevoel krijgt wat voor indrukwekkende wereld Tolkien eigenlijk heeft gemaakt. Toegegeven, hij verliest zich misschien wel eens in te lange besprekingen maar dat neemt niet weg dat hij er hier een enorm boeiend geheel van heeft weten te maken waarin je toch echt meeleeft met de wereld die hij schiep. Velen hebben het geprobeerd, velen zijn er in gefaald maar dat telt niet voor Tolkien.
Het was dan ook de vraag of die lijn met The Return of the King verder gezet ging worden. Het antwoord is ja en toch werkt het hier beter. Tokien bewijst met onder andere de verhaallijn van Pepijn en Merijn dat hij het wel kan, en dan bedoel ik het wisselen tussen twee locaties per hoofdstuk, en ook de verwijzingen naar de verschillende gebeurtenissen (Sam die de wind voelt opsteken op hetzelfde moment als op het slagveld bij Gondor) zorgen ervoor dat dit meer als een volwaardig geheel aanvoelt. De veldslag is van de eerste tot de laatste seconden genieten en ook het tweede boek met Frodo en Sam is erg degelijk. Heerlijk ook dat Tolkien de moeite neemt om uitgebreid het leven na de vernietiging van Sauron te vertellen. Zo vond ik het stuk van Frodo, Sam, Merijn en Pepijn die het nog een laatste keer tegen Saruman moeten opnemen een leuke afsluiter. Alle losse eindjes worden mooi afgerond.
Althans, dat dacht ik totdat ik een tweetal jaar geleden op de boekenbeurs iets vond dat de naam 'De Aanhangsels' had meegekregen. Een snelle internetsearch vertelde me dat het iets wat dat normaal gezien bij de trilogie hoort, maar bij mijn filmedities uit 2003 was het er blijkbaar uitgehaald... Toen meegenomen en nu voor de eerste keer gelezen. Interessant vanwege de vroegere (en verdere) geschiedenis van Midden-Aarde, maar wel wat taaier en ook niet altijd even interessant gebracht. Het gewoon opsommen van wat namen van koningen zoals in Appendix A, daar heb ik niet zo veel aan. Gelukkig verandert dat snel en krijgen we iets meer een verhalende uitleg, hoewel die soms ook nogal taaier is met al die namen waarmee je wordt doodgegooid, maar ik had liever nog meer uitleg gezien dan bijvoorbeeld de kalender van de Gouw. Interessant om eens te lezen dus, maar in zijn geheel niet zo onmisbaar als wordt beweerd op de kaft van het boek.
Al zorgt juist dat extraatje er wel voor dat je nog meer het gevoel krijgt wat voor indrukwekkende wereld Tolkien eigenlijk heeft gemaakt. Toegegeven, hij verliest zich misschien wel eens in te lange besprekingen maar dat neemt niet weg dat hij er hier een enorm boeiend geheel van heeft weten te maken waarin je toch echt meeleeft met de wereld die hij schiep. Velen hebben het geprobeerd, velen zijn er in gefaald maar dat telt niet voor Tolkien.
This was probably my least favorite of the 3. It felt to me like Tolkien was getting tired of the whole thing, or at least didn't attack it with as much energy as the first two.
This was a phenomenal finish to the series and my favorite when compared to its film counterpart. I especially like Mary and Pippins character arcs within the final act and the amount of after action attention all the characters got. I can safely say this is one of my favorite books now, and Aragorn is one of my favorite fictional characters.
adventurous
hopeful
slow-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
No
adventurous
inspiring