Take a photo of a barcode or cover
3.75 AVERAGE
3.75 AVERAGE
Ik heb gemengde gevoelens. Ik heb het als luisterboek geluisterd, en ik denk dat ik het iets beter gevonden zou hebben als boek. Ik twijfelde tussen 2 of 2,5 sterren.
Het poëtische vond ik wel mooi, maar soms net iets te vaag en gekunsteld. Het neigde dan voor mij meer naar poëzie, wat ik ook mooi vind, maar ik kon soms echt niet volgen waar hij het nou weer over had. Maar er zitten zeker mooie stukken in.
Een groot nadeel voor mij: ik vind het in fictie bijna altijd ontzettend storend als een auteur ineens overschakelt naar de tweede persoon. Dat trekt me helemaal uit het verhaal.
Desondanks zat er ook een bepaalde verstillende schoonheid in dit boek. En ik ben zeker benieuwd naar zijn andere boeken!
Het poëtische vond ik wel mooi, maar soms net iets te vaag en gekunsteld. Het neigde dan voor mij meer naar poëzie, wat ik ook mooi vind, maar ik kon soms echt niet volgen waar hij het nou weer over had. Maar er zitten zeker mooie stukken in.
Een groot nadeel voor mij: ik vind het in fictie bijna altijd ontzettend storend als een auteur ineens overschakelt naar de tweede persoon. Dat trekt me helemaal uit het verhaal.
Desondanks zat er ook een bepaalde verstillende schoonheid in dit boek. En ik ben zeker benieuwd naar zijn andere boeken!
challenging
mysterious
reflective
slow-paced
Never been so conflicted over rating a book. Some of it, most of it, was brilliant. Some of it was dreary and I don’t understand why. I also wondered if the translation was off, the flow of it didn’t work sometimes and read as though I was reading a translation, the kind I might make if I was trying to represent every word accurately, rather than the meaning of the text. My fault I don’t read Norwegian but it’s impossible to know if parts of it were meant to sound like that, hard to find the rhythm. There are many of these short stories that are unquestionably 5 stars. I don’t know why others felt like the internal monologue of a navel gazing bampot.
mysterious
slow-paced
Plot or Character Driven:
N/A
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
Complicated
Flaws of characters a main focus:
N/A
Ik las hiervoor al de bloedmooie roman "Het ijspaleis" en "De vogels" van deze intrigerende Noorse auteur, en over de twee romans was ik erg enthousiast. Maar dit boek... Zoals vaak hanteert Vesaas een hoogst symbolistische taal. Ook de natuurelementen, een rots, water, de wind... zijn gepersonifieerd, er wordt met hen "gepraat", een soort animisme is hier zeker terug te vinden. Een echte roman vind ik dit boek niet, al zeker geen verhaal - alhoewel ik in recensies lees dat het hier over zijn eigen levensverhaal gaat? - eerder een soort poëtische bespiegelingen, dromen, visioenen. Enkel het eerste en voorlaatste hoofdstuk zijn in min of meer begrijpelijke taal geschreven. De andere stukjes zijn voor mij een en al raadsel. Soms denk ik dan: heb ik het dan niet door? Of moet ik het herlezen? Of heb ik hier een of andere code nodig om de veelheid aan metaforen te begrijpen? Sommige titels van hoofdstukken laten je al proeven van de inhoud: "De verstilde dag verdwijnt kruipend op zijn buik"... of "Het hart ligt naakt bij de grote weg in het donker"... Op een bepaald moment werd ik het lezen echt moe, wat met mij niet zo gauw gebeurt... Je moet ook echt wennen aan de stijl van Vesaas: veel herhalingen (als een soort bezwerende toverformules lijkt het net), ook veel onopgeloste, retorische vragen, hele korte zinnetjes, soms onvolledig met enkel een werkwoord. Ook in de vorige romans was dat zo, maar daar paste dit wonderwel in het prachtige verhaal. Nee, dit is echt niet mijn ding. Alhoewel ik veel houd van poëzie en van mystiek, dit is er een beetje over...
challenging
inspiring
reflective
relaxing
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
N/A
Loveable characters:
N/A
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Complicated