Take a photo of a barcode or cover
4.31 AVERAGE
4.31 AVERAGE
Het verhaal, de stijl, de verteller. Drie redenen om vijf sterren te geven
emotional
hopeful
inspiring
reflective
sad
tense
slow-paced
emotional
inspiring
reflective
medium-paced
dark
reflective
sad
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
Brutal honesty, reaching the purest form of self awareness.
dark
emotional
reflective
fast-paced
dark
reflective
fast-paced
emotional
inspiring
sad
fast-paced
dark
reflective
Ik heb veel, misschien wel alle, boeken van Édouard Louis gelezen. Weggeblazen werd ik door Weg met Eddy Bellegueule, vanwege de schrijfstijl, maar deels ook vanwege de herkenning als het gaat om je ontworstelen aan je milieu, aan het gezin waar je uit komt, om je in "hogere" kringen te begeven, simpelweg omdat je om onbegrijpelijke redenen beter kunt leren dan de rest van de familie. De cultuurclash waar je in terecht komt, maar ook het gat tussen jou en je afkomst dat steeds groter wordt, het zijn thema's die mij ook nu nog bezig houden.
In dit boek vertelt Louis open en eerlijk hoe hij uiteindelijk gekomen is waar hij nu is. En ik moet zeggen, ik vond dat een ongemakkelijke waarheid om te lezen. Hij omschrijft het zelf anders, maar je krijgt het gevoel dat hij mensen gebruikt om hogerop te komen, en dan met name rijke en beroemde mannen die hem meenemen naar etentjes en feesten met hooggeplaatste rijken, die zijn tandartsrekeningen betalen en zijn opleidingen. De band met zijn enige echte vriendin, Elena, verbreekt hij zelfs om die reden. In het boek legt hij een (fictieve) verantwoording af aan haar, maar ook die laat zien dat zijn weg "omhoog" een heus plan is geweest, met vooraf gestelde doelen, die behaald moesten worden, koste wat het kost. Dat nietsontziende is misschien een gevolg van zijn jeugd in gigantische armoede (zowel financieel als geestelijk), maar er spreekt ook weinig compassie en empathie uit.
Hij eindigt het boek wel weer op een kwetsbare manier, maar ik blijf een beetje in verwarring achter, merk ik.
In dit boek vertelt Louis open en eerlijk hoe hij uiteindelijk gekomen is waar hij nu is. En ik moet zeggen, ik vond dat een ongemakkelijke waarheid om te lezen. Hij omschrijft het zelf anders, maar je krijgt het gevoel dat hij mensen gebruikt om hogerop te komen, en dan met name rijke en beroemde mannen die hem meenemen naar etentjes en feesten met hooggeplaatste rijken, die zijn tandartsrekeningen betalen en zijn opleidingen. De band met zijn enige echte vriendin, Elena, verbreekt hij zelfs om die reden. In het boek legt hij een (fictieve) verantwoording af aan haar, maar ook die laat zien dat zijn weg "omhoog" een heus plan is geweest, met vooraf gestelde doelen, die behaald moesten worden, koste wat het kost. Dat nietsontziende is misschien een gevolg van zijn jeugd in gigantische armoede (zowel financieel als geestelijk), maar er spreekt ook weinig compassie en empathie uit.
Hij eindigt het boek wel weer op een kwetsbare manier, maar ik blijf een beetje in verwarring achter, merk ik.
emotional
reflective
sad
fast-paced
Louis beschreibt, wie er als Jugendlicher und junger Mann in einen Strudel des sich verändern müssen kommt. Sich dafür entscheidet und mit einer Wucht verfolgt, die erbarmungslos mit sich selbst und anderen ist und aus Fluchtwellen vor der Armut sowie dem Bedürfnis jemand sein zu wollen getrieben ist. Mehr als in seinen vorherigen Büchern dreht sich dabei alles um sein inneres erleben. Dieses beobachtet er sehr genau und reflektiert dadurch die Klassenabhängigkeiten. Nur selten klingt an, was diese getriebene Selbstentwicklung eigentlich für ihn als Persönlichkeitsentwicklung bedeutet. Genau diese Fragen wurden dadurch jedoch bei mir als Leserin aufgeworfen.