Take a photo of a barcode or cover
3.7 AVERAGE
3.7 AVERAGE
adventurous
hopeful
inspiring
mysterious
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
No
Used to be my favorite when I was younger and is still very lovely
adventurous
lighthearted
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
We're reading the Narnia series as our family's read aloud books right now. I've already mentioned that the shove-it-down-your-throat allegory has never been my favorite. This one has some of that that too (although The Magician's Nephew was the worst of them . . . either that, or we weren't yet braced for it, which made him beating us over the head with it more grating for my husband and me).
In this one, Aslan has some abusive tendencies that aren't exactly endorsements for God (or the Son of God, depending on how you want to frame it). Turns out that with adult eyes, beating and terrifying his creatures to get them where he wants them feels manipulative and icky to me.
I also deeply dislike the portrayal of Middle Eastern culture as barbaric, and Narnia (more Western culture) as refined, genteel, natural, and pure. Lewis's biases are pretty overt, and I feel a little gross reading it. I also think it's interesting that it's not discussed more when Narnia comes up in conversation.
I will say that Lewis does write strong girl characters. There is sexism in his books between the characters occasionally, but the way he portrays his female main characters is smart, thoughtful, complex, and action-oriented.
One thing I thought was interesting was that Aravis was such a wonderful character, but her female foil was a character who fit all the values of the culture she was raised in. It made me think of a feminist text, I think it was the writings of Mary Wolstonecraft, where she points out that you can't really expect depth from women if you don't allow them access to deep thinking and you place their value on things that you consider frivolous. It made it feel as though Lewis had created Aravis as a "not-like-other-girls" character, which was interesting and distasteful.
In this one, Aslan has some abusive tendencies that aren't exactly endorsements for God (or the Son of God, depending on how you want to frame it). Turns out that with adult eyes, beating and terrifying his creatures to get them where he wants them feels manipulative and icky to me.
I also deeply dislike the portrayal of Middle Eastern culture as barbaric, and Narnia (more Western culture) as refined, genteel, natural, and pure. Lewis's biases are pretty overt, and I feel a little gross reading it. I also think it's interesting that it's not discussed more when Narnia comes up in conversation.
I will say that Lewis does write strong girl characters. There is sexism in his books between the characters occasionally, but the way he portrays his female main characters is smart, thoughtful, complex, and action-oriented.
One thing I thought was interesting was that Aravis was such a wonderful character, but her female foil was a character who fit all the values of the culture she was raised in. It made me think of a feminist text, I think it was the writings of Mary Wolstonecraft, where she points out that you can't really expect depth from women if you don't allow them access to deep thinking and you place their value on things that you consider frivolous. It made it feel as though Lewis had created Aravis as a "not-like-other-girls" character, which was interesting and distasteful.
‘The Horse and His Boy’ wist me uitstekend te vermaken! Ik vond het leuk om Arabische invloeden terug te zien in dit verhaal, in het landschap en de bewoners. Dit is toch weer een heel andere setting dan de andere boeken! Lewis wist alle plaatsen in het verhaal heel beeldend te omschrijven, ik kon het allemaal exact voor me zien. Bovendien is het verfrissend dat in dit verhaal een inwoner van Narnia, het paard, ook een echte hoofdrol vertolkt. en niet als bijfiguur ronddwaalt. De interactie tussen de paarden en mensen heb ik met plezier gelezen, er zat ook best wat humor in!
Als je er langer over nadenkt en dieper op in gaat heeft dit boek wel degelijk haar problematische punten. De gekleurde ‘Calormen’ worden wel opvallend negatief afgeschilderd tegenover het witte (Christelijke, zie eerdere boeken) Narnia. Lewis legt hiermee dan toch de nadruk op een superieur ‘ras’ en dat is erg teleurstellend. Tegelijkertijd voelt het boek bijna Middeleeuws aan qua sfeer en gebruiken. Nou waren oorlogen tussen buren, of deze nou dezelfde huidskleur hadden of niet, de normaalste zaak van de wereld. Als je het boek met deze gedachten leest, komt het veel minder racistisch over dan dat het in feite is. Ik vind het jammer dat Lewis deze keuzes heeft gemaakt, maar ik kan niet ontkennen dat ik me heb mee laten slepen door het verhaal, wat goed geschreven was en meerdere levenslessen meegaf, en echt genoten heb. En vergeet niet, Lewis schreef ‘the Chronicles of Narnia’ in 1949-1956 toen men nog een flink bekrompen kijk op de wereld had. Met die tijdsgeest in gedachten is het wellicht begrijpelijk, maar zeker niet goedgekeurd.
Als je er langer over nadenkt en dieper op in gaat heeft dit boek wel degelijk haar problematische punten. De gekleurde ‘Calormen’ worden wel opvallend negatief afgeschilderd tegenover het witte (Christelijke, zie eerdere boeken) Narnia. Lewis legt hiermee dan toch de nadruk op een superieur ‘ras’ en dat is erg teleurstellend. Tegelijkertijd voelt het boek bijna Middeleeuws aan qua sfeer en gebruiken. Nou waren oorlogen tussen buren, of deze nou dezelfde huidskleur hadden of niet, de normaalste zaak van de wereld. Als je het boek met deze gedachten leest, komt het veel minder racistisch over dan dat het in feite is. Ik vind het jammer dat Lewis deze keuzes heeft gemaakt, maar ik kan niet ontkennen dat ik me heb mee laten slepen door het verhaal, wat goed geschreven was en meerdere levenslessen meegaf, en echt genoten heb. En vergeet niet, Lewis schreef ‘the Chronicles of Narnia’ in 1949-1956 toen men nog een flink bekrompen kijk op de wereld had. Met die tijdsgeest in gedachten is het wellicht begrijpelijk, maar zeker niet goedgekeurd.
adventurous
funny
lighthearted
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
No
Este relato de Narnia es diferente a todos los demás, de una buena forma, los personajes aunque con un desarrollo lento aprenden lecciones valiosas de ne su viaje que te permite ver más de la Edad Dorada de Narnia
adventurous
hopeful
lighthearted
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
adventurous
medium-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
No
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
Better than Lion, Witch and Wardrobe, but not as good as Magician’s Nephew
adventurous
mysterious
medium-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
No
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
No
adventurous
funny
lighthearted
fast-paced
Plot or Character Driven:
Character
Loveable characters:
Yes