Scan barcode
dee9401's review against another edition
3.0
More of the sexism that I saw in Foundation's Edge but a better overall read even though the conclusion came about rather abruptly and wrapped things up very neatly. Having said that, I did feel compelled to finish this story and felt a resurgence of the love I had for science fiction novels when I was younger. I still like the original trilogy the best but now I will turn my attention to the two prequels. Fingers crossed for two good reads!
ultimatumman's review against another edition
3.0
Picked up the story quite a bit after Foundation's Edge. There was a lot of build up, but the end didn't quite pay off. Middle was good. Ending a little disappointing.
jimmacsyr's review against another edition
3.0
I enjoyed the book. A significant portions of the book was dedicated to dialectic arguments. It got a little old. The story arc was interesting. The time expanse for the Foundation series seems really long... seems excessive, but then some of the features takes advantage of the time span.
hhcharlesb's review against another edition
1.0
Pensé que el libro anterior era algo malo por las lineas y objetivos que tenían los protagonistas pero al menos en ese libro si estaban bien definidos, aquí es un viaje sin sentido real, lleno de acciones innecesarias, escenas sacadas de la antropología del siglo XIX, sexismo y muy mala historia para que al final del último capítulo por dos párrafos destruya el proyecto principal de la trilogía de la Fundación.
Es mucho mejor el desarrollo e historia las precuelas.
Es mucho mejor el desarrollo e historia las precuelas.
taxideadaisy's review against another edition
3.0
Slow in places, but at the same time hard to put down.
Almost contrived/predictable, or perhaps just inexorable?
3.5 stars.
Almost contrived/predictable, or perhaps just inexorable?
3.5 stars.
mhshokuhi's review against another edition
2.0
خب، این جلد هم تموم شد. بسته به ترتیب مورد نظر (براساس چاپ یا براساس زمان داستان) برای خوندن این می‌تونه کتاب پنجم باشه یا آخر و به نظرم بهتره که به ترتیب چاپ خونده بشه و در نتیجه پنجم باشه که حالا سعی می‌کنم بدون اسپویل توضیح بدم چرا.
شنیده بودم که این جلد (و جلد بعدی که هنوز شروع نکردم) یه مقدار زیاد خسته کننده است یا پایانش خوب نیست که خب هر دو گزینه درست بود. البته خسته‌کنندگی ماجرا از اونجایی هست که برخلاف بقیه مجلدهای قبلی، وقایع مهم یا تأثیرگذار یا وابسته به زیرکی زیاد شخصیت‌ها رو مشاهده نمی‌کنیم، دیالوگ‌ها خیلی زیادن و یجور سفرنامه است که به خاطر تفاوتش ممکنه افراد مشکل داشته باشند و کند و خسته‌کننده براشون به نظر بیاد، من شخصاً مشکلی نداشتم حالا، چیزهای بسیار بسیار خسته‌کننده‌تر خوندم :دی
حالا درسته به انتها ختم میشه و همه چی رو می‌خواد توضیح بده، اما دلایلی که قبول می‌کنه شخصیت اصلی داستان (گولِن تراویز) برای کل ماجراهایی که ما رو دنبال خودش کشیده این چند جلد، اصلاً راضی‌کننده و منطقی نیست، به شخصیتش نمیاد و حتی شخصیت خود آسیموف.
دلایل توی Mass Effect بسیار بهتر و قابل درک‌تر هستند و هر گزینه نتیجه مشخص و دلایل مشخص داره و از این لحاظ داستان مس افکت رو چندین برابر بالاتر می‌دونم در این راستا به همین خاطر. توی ریویو کتاب قبل (Foundation's Edge) خب از شباهت ماجرا تعریف کردم که خواستید ببینید.
یه سری ایده جالب برای سرنوشت‌های مختلف بشریت داره که باحالن، اما در نهایت فقط همین قسمت داستان هست که هیجان‌انگیز هست. در کل جلد بدی نیست اما در مقایسه با بقیه چیزی برای گفتن نداره و پایان نامناسبی بود به نظرم. تراویز خالص نماینده individuality بود، همه کارهاش رو خودش انجام می‌داد، کامپیوتر برای خودش بود، و... اول کار حتی مخالف ignorance جمع بود، بعد اینطوری؟ باید اعصابش منفجر می‌شد و می‌زد زیر میز، مثل هر انسان عاقل دیگه‌ای!
داشت دنبال دلیل ماجرا می‌گشت، دلیل رو هم پیدا کرد، عامل خارجی زشت و مزاحم، در نتیجه باید می‌زد توی دهنش و بگه من اسباب بازی تو نیستم اما رفت قبول کرد :| خب چرا؟ :| فقط به این خاطر که شاید یکی بیاد و بعدش زورمون بهش برسه؟ خب می‌خوام نرسه
شنیده بودم که این جلد (و جلد بعدی که هنوز شروع نکردم) یه مقدار زیاد خسته کننده است یا پایانش خوب نیست که خب هر دو گزینه درست بود. البته خسته‌کنندگی ماجرا از اونجایی هست که برخلاف بقیه مجلدهای قبلی، وقایع مهم یا تأثیرگذار یا وابسته به زیرکی زیاد شخصیت‌ها رو مشاهده نمی‌کنیم، دیالوگ‌ها خیلی زیادن و یجور سفرنامه است که به خاطر تفاوتش ممکنه افراد مشکل داشته باشند و کند و خسته‌کننده براشون به نظر بیاد، من شخصاً مشکلی نداشتم حالا، چیزهای بسیار بسیار خسته‌کننده‌تر خوندم :دی
حالا درسته به انتها ختم میشه و همه چی رو می‌خواد توضیح بده، اما دلایلی که قبول می‌کنه شخصیت اصلی داستان (گولِن تراویز) برای کل ماجراهایی که ما رو دنبال خودش کشیده این چند جلد، اصلاً راضی‌کننده و منطقی نیست، به شخصیتش نمیاد و حتی شخصیت خود آسیموف.
دلایل توی Mass Effect بسیار بهتر و قابل درک‌تر هستند و هر گزینه نتیجه مشخص و دلایل مشخص داره و از این لحاظ داستان مس افکت رو چندین برابر بالاتر می‌دونم در این راستا به همین خاطر. توی ریویو کتاب قبل (Foundation's Edge) خب از شباهت ماجرا تعریف کردم که خواستید ببینید.
یه سری ایده جالب برای سرنوشت‌های مختلف بشریت داره که باحالن، اما در نهایت فقط همین قسمت داستان هست که هیجان‌انگیز هست. در کل جلد بدی نیست اما در مقایسه با بقیه چیزی برای گفتن نداره و پایان نامناسبی بود به نظرم. تراویز خالص نماینده individuality بود، همه کارهاش رو خودش انجام می‌داد، کامپیوتر برای خودش بود، و... اول کار حتی مخالف ignorance جمع بود، بعد اینطوری؟ باید اعصابش منفجر می‌شد و می‌زد زیر میز، مثل هر انسان عاقل دیگه‌ای!
داشت دنبال دلیل ماجرا می‌گشت، دلیل رو هم پیدا کرد، عامل خارجی زشت و مزاحم، در نتیجه باید می‌زد توی دهنش و بگه من اسباب بازی تو نیستم اما رفت قبول کرد :| خب چرا؟ :| فقط به این خاطر که شاید یکی بیاد و بعدش زورمون بهش برسه؟ خب می‌خوام نرسه
clarks_dad's review against another edition
2.0
I really wanted to give this book like a four, but upon further reflection I just can't. Foundation and Earth is the conclusion of Asimov's masterpiece Foundation Series (I haven't read the two prequels yet) and it takes the series in a completely new direction. Which is wonderful, and also problematic. The Seldon Plan and the Galactic Empire on which the series were founded become side notes, mentioned in parenthesis and trivial in the wake of Golan Trevize's solving the ultimate human mystery in the story line: Where is Earth and why can't people find it any more. I have to admit, I loved the mystery and I loved the futuristic archeology, mythbusting and history work that went into the characters finding the planet and unraveling its mysteries. But the writing was just not A+ typical Asimov.
Golan Trevize becomes increasingly annoying. He is arrogant, pedantic, self-absorbed and just plain mean spirited. Hardly four pages go by when he doesn't have a philosophical argument with Bliss about whether or not its better for humanity to remain isolated individuals or to join together in a superorganism that spans the galaxy, giving up their individuality and humanity to become something far bigger and better. It's repetitive, esoteric and slows down the pace of the story for no good purpose. Once the argument is outlined, at the end of the last novel in the series no less, he then proceeds to beat the dead horse into a bloody pulp until I found myself, quite frankly, skipping pages. It got really old. Asimov also uses Trevize to give mini-astronomy lessons, which altogether weren't that bad and interesting. But he makes Trevize talk in this Sherlock Holmes sort of way where he's always giving the deductive and inductive evidence for every decision he makes - again annoying. "I decided we should go to Planet X because A) I'm hungry, B) the Stars align every so precisely in that direction, C) the women on the planet might be hot, D) the computer in it's complex model has illustrated a design flaw in the universe that intrigues me because: D1) the laws of physics forbid such anomalies, D2) blah, blah, blah, blah. You get the picture.
This novel was a plot success and a failure in the execution. I think that's my main problem with a lot of the "bad" books I read. People have good ideas and then muck it all up. I think by this point Asimov was really doing fan-service and really had no idea where the heck he was going with it. In fact, his wife comments in the afterword that he never wrote a sequel because he didn't know how to finish it, so he wrote the prequels instead. I can understand this. The plot shift at the end is dramatic and way out of left field. It's intriguing and quite genius and has enormous potential. It's a shame it couldn't be developed further. But this particular installment is in it's character development and dialogue is atrocious. Wikipedia it to clear up the mystery and move on with life.
Golan Trevize becomes increasingly annoying. He is arrogant, pedantic, self-absorbed and just plain mean spirited. Hardly four pages go by when he doesn't have a philosophical argument with Bliss about whether or not its better for humanity to remain isolated individuals or to join together in a superorganism that spans the galaxy, giving up their individuality and humanity to become something far bigger and better. It's repetitive, esoteric and slows down the pace of the story for no good purpose. Once the argument is outlined, at the end of the last novel in the series no less, he then proceeds to beat the dead horse into a bloody pulp until I found myself, quite frankly, skipping pages. It got really old. Asimov also uses Trevize to give mini-astronomy lessons, which altogether weren't that bad and interesting. But he makes Trevize talk in this Sherlock Holmes sort of way where he's always giving the deductive and inductive evidence for every decision he makes - again annoying. "I decided we should go to Planet X because A) I'm hungry, B) the Stars align every so precisely in that direction, C) the women on the planet might be hot, D) the computer in it's complex model has illustrated a design flaw in the universe that intrigues me because: D1) the laws of physics forbid such anomalies, D2) blah, blah, blah, blah. You get the picture.
This novel was a plot success and a failure in the execution. I think that's my main problem with a lot of the "bad" books I read. People have good ideas and then muck it all up. I think by this point Asimov was really doing fan-service and really had no idea where the heck he was going with it. In fact, his wife comments in the afterword that he never wrote a sequel because he didn't know how to finish it, so he wrote the prequels instead. I can understand this. The plot shift at the end is dramatic and way out of left field. It's intriguing and quite genius and has enormous potential. It's a shame it couldn't be developed further. But this particular installment is in it's character development and dialogue is atrocious. Wikipedia it to clear up the mystery and move on with life.