Take a photo of a barcode or cover
3.83 AVERAGE
3.83 AVERAGE
adventurous
lighthearted
mysterious
reflective
relaxing
fast-paced
Plot or Character Driven:
Plot
fajnie napisane i bardzo fajnie sie czytalo, ale w porownaniu do filmu bardzo slabo rozbudowane i dosc monotonne
adventurous
inspiring
fast-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
No
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
No
Αφόρητο, βαρετό και εκνευριστικό cringe παραλήρημα, ενός πιθανώς creepy παιδόφιλου με αγάπη για τα παραισθησιογόνα.
Η μικρή Αλίκη, πέφτει σε μια κουνελότρυπα (μην αρχίσω τώρα με τα connotations) και βγαίνει σε ένα μαγικό κόσμο, όπου συναντά ενοχλητικά «παράξενους» χαρακτήρες και σαν καλό κορίτσι τρώει και πίνει ό,τι της λένε άγνωστοι, ακόμη και πριν εφευρεθούν τα ρούφια. Είναι απορίας άξιον που δεν καταλήγει με μια συλλογή από αφροδίσια και τρίδυμα.
Η ανάγνωση είναι ένα διαρκές αγκομαχητό, κάθε συνδιαλλαγή είναι παρανοϊκή, βαρετή, ή παρανοϊκά βαρετή, σε σημείο να απορεί κανείς γιατί αυτό το βιβλίο έγινε κλασικό και συνεχίζει να «πουλάει» ακόμα.
Δεν κατάφερα να βρω αξιόλογη δομή ή συνοχή στο βιβλίο (όχι ότι προσπάθησα πολύ, δεδομένου του ιδρώτα που μου κόστισε απλώς για να καταφέρνω να γυρίζω τη μία σελίδα μετά την άλλη χωρίς να καρφώσω στα μάτια μου έστω ένα πηρούνι).
Η Αλίκη είναι ένα αντιπαθέστατο και αυθάδες τσογλάνι που όχι απλώς δε θες να ταυτιστείς μαζί της, αλλά ενδόμυχα εύχεσαι να πνιγεί με τα παραισθησιογόνα που της πασάρουν, αλλά από την άλλη όλοι οι χαρακτήρες κινούνται στο εύρος «ενόχλησης – απέχθειας», οπότε… ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ Η ΑΛΙΚΗ;;; Και είναι δυνατόν σε ένα παιδικό βιβλίο με παιδάκι πρωταγωνιστή, ο πιο ενδιαφέρων χαρακτήρας να είναι η Ντάμα Κούπα; Αλήθεια; Ρήλη;;;;
Αν θέλετε μια ιστορία με παιδιά που βρίσκονται σε ένα κόσμο διαφορετικό από το δικό μας και δεν προσπάθησε να τα περάσει ένα χέρι ματσακόνι ο Λιούις Κάρολ, δοκιμάστε το «Ιστορία Χωρίς Τέλος» του Μίχαελ Έντε, που και αριστούργημα είναι, και νόημα βγάζει (και μάλιστα… ΠΟΛΥ νόημα), ή αν σας αρέσουν τα κουνελάκια δώστε μια ευκαιρία στο Watership Down του Richard Adams, που είναι επίσης αριστούργημα μεστό νοημάτων. Ή, αν προτιμάτε ενήλικες που μπαίνουν σε άλλους κόσμους και γίνονται μπάχαλα, τη σειρά World of Tiers του εξαιρετικού και πολυγραφότατου Philip José Farmer. Όρεξη να ‘χετε, λύσεις υπάρχουν.
Τώρα, αν έχετε αποξηραμένα μανιτάρια (ου μην και τριπάκια με τον "Πανόρα" επάνω) στο κομοδίνο σας και μπανίζετε νεαρές που μόλις έχουν βγάλει την πάνα, ΟΚ, τι να πω, μακάρι η πιο ακραία σας εκδήλωση να είναι η ανάγνωση αυτού του ασυνάρτητου φληναφήματος. Ή αν σας το διάβασε κάποια χαροκαμένη θεία όταν ήσαστουν (sic) 4-5 χρονών και δεν το ξεπεράσατε ποτέ, ίσως πρέπει να δείτε τι έχει παράξει η παγκόσμια λογοτεχνία έκτοτε, θα εκπλαγείτε.
Στα θετικά του βιβλίου είναι συνήθως οι εικονογραφήσεις (αναλόγως έκδοσης) και σίγουρα… το μικρό του μέγεθος που συντομεύει το μαρτύριο.
Κάποτε γράφτηκε ένα βιβλίο με θέμα «χάος, αναρχία, σαπούνι». Και ήταν καλό. Το παρόν, θα είχε υπότιτλο αντίστοιχα «χάος, παραλήρημα, παραισθησιογόνα». Και δεν ήταν καλό.
Η μικρή Αλίκη, πέφτει σε μια κουνελότρυπα (μην αρχίσω τώρα με τα connotations) και βγαίνει σε ένα μαγικό κόσμο, όπου συναντά ενοχλητικά «παράξενους» χαρακτήρες και σαν καλό κορίτσι τρώει και πίνει ό,τι της λένε άγνωστοι, ακόμη και πριν εφευρεθούν τα ρούφια. Είναι απορίας άξιον που δεν καταλήγει με μια συλλογή από αφροδίσια και τρίδυμα.
Η ανάγνωση είναι ένα διαρκές αγκομαχητό, κάθε συνδιαλλαγή είναι παρανοϊκή, βαρετή, ή παρανοϊκά βαρετή, σε σημείο να απορεί κανείς γιατί αυτό το βιβλίο έγινε κλασικό και συνεχίζει να «πουλάει» ακόμα.
Δεν κατάφερα να βρω αξιόλογη δομή ή συνοχή στο βιβλίο (όχι ότι προσπάθησα πολύ, δεδομένου του ιδρώτα που μου κόστισε απλώς για να καταφέρνω να γυρίζω τη μία σελίδα μετά την άλλη χωρίς να καρφώσω στα μάτια μου έστω ένα πηρούνι).
Η Αλίκη είναι ένα αντιπαθέστατο και αυθάδες τσογλάνι που όχι απλώς δε θες να ταυτιστείς μαζί της, αλλά ενδόμυχα εύχεσαι να πνιγεί με τα παραισθησιογόνα που της πασάρουν, αλλά από την άλλη όλοι οι χαρακτήρες κινούνται στο εύρος «ενόχλησης – απέχθειας», οπότε… ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ Η ΑΛΙΚΗ;;; Και είναι δυνατόν σε ένα παιδικό βιβλίο με παιδάκι πρωταγωνιστή, ο πιο ενδιαφέρων χαρακτήρας να είναι η Ντάμα Κούπα; Αλήθεια; Ρήλη;;;;
Αν θέλετε μια ιστορία με παιδιά που βρίσκονται σε ένα κόσμο διαφορετικό από το δικό μας και δεν προσπάθησε να τα περάσει ένα χέρι ματσακόνι ο Λιούις Κάρολ, δοκιμάστε το «Ιστορία Χωρίς Τέλος» του Μίχαελ Έντε, που και αριστούργημα είναι, και νόημα βγάζει (και μάλιστα… ΠΟΛΥ νόημα), ή αν σας αρέσουν τα κουνελάκια δώστε μια ευκαιρία στο Watership Down του Richard Adams, που είναι επίσης αριστούργημα μεστό νοημάτων. Ή, αν προτιμάτε ενήλικες που μπαίνουν σε άλλους κόσμους και γίνονται μπάχαλα, τη σειρά World of Tiers του εξαιρετικού και πολυγραφότατου Philip José Farmer. Όρεξη να ‘χετε, λύσεις υπάρχουν.
Τώρα, αν έχετε αποξηραμένα μανιτάρια (ου μην και τριπάκια με τον "Πανόρα" επάνω) στο κομοδίνο σας και μπανίζετε νεαρές που μόλις έχουν βγάλει την πάνα, ΟΚ, τι να πω, μακάρι η πιο ακραία σας εκδήλωση να είναι η ανάγνωση αυτού του ασυνάρτητου φληναφήματος. Ή αν σας το διάβασε κάποια χαροκαμένη θεία όταν ήσαστουν (sic) 4-5 χρονών και δεν το ξεπεράσατε ποτέ, ίσως πρέπει να δείτε τι έχει παράξει η παγκόσμια λογοτεχνία έκτοτε, θα εκπλαγείτε.
Στα θετικά του βιβλίου είναι συνήθως οι εικονογραφήσεις (αναλόγως έκδοσης) και σίγουρα… το μικρό του μέγεθος που συντομεύει το μαρτύριο.
Κάποτε γράφτηκε ένα βιβλίο με θέμα «χάος, αναρχία, σαπούνι». Και ήταν καλό. Το παρόν, θα είχε υπότιτλο αντίστοιχα «χάος, παραλήρημα, παραισθησιογόνα». Και δεν ήταν καλό.
adventurous
funny
lighthearted
medium-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
No
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
No
adventurous
funny
lighthearted
This was a fun bedtime read aloud with my 7yo! Multiple parts genuinely had me laughing out loud while other sections I just scratched my head. Gotta love Lewis Carroll!
adventurous
funny
hopeful
lighthearted
fast-paced
adventurous
mysterious
fast-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Complicated
funny
lighthearted
mysterious
fast-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
No
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
No
This book feels like an acid trip, with every piece of dialogue feeling like a bit that was being played on Alice. By the end, I could sense and follow the fucked up logic of the Wonderland creatures.
Very light-hearted read but you really just have to flow with it. You don't read this book, the events happen and you try to follow along.
Very light-hearted read but you really just have to flow with it. You don't read this book, the events happen and you try to follow along.
adventurous
funny
lighthearted
fast-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
No
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
No
adventurous
lighthearted
medium-paced
I like that you never know what happens next. Alice's choices seem weird at times, but you have to remember that her being a child and the revelation [spoiler:] that it was all a dream do make it "make sense" again. The characters are very peculiar and strange, unlike anything I've read before.
Read as free ebook on snewd.com.
Read as free ebook on snewd.com.