Scan barcode
mzoli's review
3.0
کتاب جالبی بود، داخلش با عادتهای ساده کلی هنرمند آشنا میشوید. چندین تا از شخصیتهای معروف رو هم پوشش میدهد. مثل فروید، یونگ، موزارت، کانت و ...
من خودم در طولانی مدت کتاب را خواندم، هر از چندی عادات و روال کار یکی از شخصیتها را میخواندم.
اولین چیزی که در مورد کتاب بدونید این هست که عادتهای ساده هنرمندان بررسی شده، مثلا اینکه چه ساعتی بلند میشوند چقدر در روز کار میکنند، خوراکشون چطوری هست و در کل چیزهایی که بیشتر در ظاهر معلوم هست. و البته همینها برای خود من خیلی جالب بودند، به خصوص نحوه کار شخصیتهایی که قبلا ازشون خوانده بودم و به نظرم شخصیت جالبی میآمدند.
یک ایرادی هم به کتاب وارد میدانم، این که برای بعضی شخصیتها عادتها و روال زندگیشون بعد از مشهور شدن آورده شده، در حالی که احتمالا روال زندگی بعد از شهرت تغییر کرده باشد و در مورد برخی واضح بود که شهرت تغییراتی به آنها تحمیل رده است.
در مورد خود عادتها چیزی که در نهایت دستگیر من شد این بود که راههای رسیدن به خدا زیاد است:d. مدلهای زندگی تنوع بالایی داشتند و سبک زندگیهای زیادی دیدم که من فکر نمیکردم باهاش بشود به همچین سطحی رسید اما طرف رسیده بود. بعضی قسمت زیادی از روز را مشغول کار جدی بودند بعضی هم مانند دکارت اعتقاد داشتند بطالت لازمه کار ذهنی خوب است.
مثلا بودند نویسندههایی که روزی چند هزار کلمه مینوشتند در مقابل هم بودند نویسندههایی که بعد از چند صد کلمه در روز دست از کار میکشیدند. یا آنهایی که فشاری به خودشان نمیآوردند و منتظر الهام(inspiration) میماندند و آنهایی که اعتقادی به الهام گیری نداشتند. به قول chuck close:
به نظر جالب میشود اگر جایی از زندگی افراد کتاب آماری استخراج کند، به نظر خودم نقطه مشترک بین اینها این بود که کار برایشان قسمت جدی و معنادار زندگی بود. به قول فروید:
یا به قول Gustav mahler:
در این بین به نظرم حرفی که از ویلیام جیمز گفته شده بود هم جالب و به نظرم از نکات اصلی کتاب آمد، جیمز حرفی زده بود با این مضمون که هر چقدر مقدار بیشتری از روال زندگی روزانهمان از روی برنامه و عادت شود، ذهنمان برای انجام کار، آزادی و قدرت بیشتری خواهد داشت.
در کل نه که بتوان نتیجه خاصی از کتاب گرفت، اما کتابِ جالب و الهام بخشی بود.
من خودم در طولانی مدت کتاب را خواندم، هر از چندی عادات و روال کار یکی از شخصیتها را میخواندم.
اولین چیزی که در مورد کتاب بدونید این هست که عادتهای ساده هنرمندان بررسی شده، مثلا اینکه چه ساعتی بلند میشوند چقدر در روز کار میکنند، خوراکشون چطوری هست و در کل چیزهایی که بیشتر در ظاهر معلوم هست. و البته همینها برای خود من خیلی جالب بودند، به خصوص نحوه کار شخصیتهایی که قبلا ازشون خوانده بودم و به نظرم شخصیت جالبی میآمدند.
یک ایرادی هم به کتاب وارد میدانم، این که برای بعضی شخصیتها عادتها و روال زندگیشون بعد از مشهور شدن آورده شده، در حالی که احتمالا روال زندگی بعد از شهرت تغییر کرده باشد و در مورد برخی واضح بود که شهرت تغییراتی به آنها تحمیل رده است.
در مورد خود عادتها چیزی که در نهایت دستگیر من شد این بود که راههای رسیدن به خدا زیاد است:d. مدلهای زندگی تنوع بالایی داشتند و سبک زندگیهای زیادی دیدم که من فکر نمیکردم باهاش بشود به همچین سطحی رسید اما طرف رسیده بود. بعضی قسمت زیادی از روز را مشغول کار جدی بودند بعضی هم مانند دکارت اعتقاد داشتند بطالت لازمه کار ذهنی خوب است.
مثلا بودند نویسندههایی که روزی چند هزار کلمه مینوشتند در مقابل هم بودند نویسندههایی که بعد از چند صد کلمه در روز دست از کار میکشیدند. یا آنهایی که فشاری به خودشان نمیآوردند و منتظر الهام(inspiration) میماندند و آنهایی که اعتقادی به الهام گیری نداشتند. به قول chuck close:
Inspiration is for amateurs
به نظر جالب میشود اگر جایی از زندگی افراد کتاب آماری استخراج کند، به نظر خودم نقطه مشترک بین اینها این بود که کار برایشان قسمت جدی و معنادار زندگی بود. به قول فروید:
I can not imagine life without work as really comfortable
یا به قول Gustav mahler:
You know that all desire and demand of life is to feel an urge to work
در این بین به نظرم حرفی که از ویلیام جیمز گفته شده بود هم جالب و به نظرم از نکات اصلی کتاب آمد، جیمز حرفی زده بود با این مضمون که هر چقدر مقدار بیشتری از روال زندگی روزانهمان از روی برنامه و عادت شود، ذهنمان برای انجام کار، آزادی و قدرت بیشتری خواهد داشت.
در کل نه که بتوان نتیجه خاصی از کتاب گرفت، اما کتابِ جالب و الهام بخشی بود.
miss_blackbird's review against another edition
3.0
Famous and/or creative people are just as weird and normal as everybody else. (dah.)
Coffee helps.
This books reads as if you're walking down a street and you're looking into the houses, getting glances of the lives lived there.
After rereading:
It's comforting to see that great people can be great procrastinators too.
Coffee helps.
This books reads as if you're walking down a street and you're looking into the houses, getting glances of the lives lived there.
After rereading:
It's comforting to see that great people can be great procrastinators too.
dsteenbergen's review
informative
fast-paced
4.0
I took this slow, reading only a handful of rituals a day. Otherwise, they tended to all blend together. I would recommend to take your time with this book, really simmer in the routines that resonate with you. It's not particularly sexy in its construction, but it is very handy and contains a plethora of primary information.
reba_reads_books's review
4.0
This book was a huge undertaking for the author, and I commend him greatly for the sheer volume of research and collaboration that went into the making of it. The index and additional resources in the back of the book are awe-inspiring, especially for biography lovers out there. I highly enjoyed this read but, admittedly, it took me forever to finish this one. I blame that on the way the book was organized--one artist/writer/creative after another, nonstop, without section or chapter breaks. If the book would've been further divided into creative type or, my personal preference, routine/ritual types, I think I would've finished this book faster and come out with a better overall understanding. There's so much data Currey had to play with here; he could've ran some stats to see what kind of creatives chose which types of routines and their level of success. But I think the point of this nonfiction undertaking was more so to say that success is relative and routines/rituals differ; it's what works for you that counts. This read was inspiring, nonetheless, and I recommend it.
chilltash's review against another edition
Just got bored of trying to make it work. Did enjoy the short chapters.