Scan barcode
msgtdameron's review against another edition
challenging
reflective
slow-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? Yes
- Flaws of characters a main focus? Yes
4.25
The first part, 150 odd pages, is real hard stylistically. There are two conversations going on with four people involved between the two. each paragraph and sometimes sentences have a different speaker. This makes pages 40 through 190 a tough read. But around 190 the style becomes easier. Sections of dialogue are now done as sections. Complete thoughts or scenes done in each section. After page 200 the work is a fairly normal work. The subject is 1950 - 57'ish Peru. The revolution that happened and various characters who helped the dictatorship, communists, social democrats, agriculture party and those just trying to stay out of trouble. The cast includes strong men and their henchmen, prostitutes, communists, labor leaders, security chiefs, and our hero Santiago who doesn't know what he is or who he is. By the end he does know what he is not. But by then we have murder, gay sex both male and female, abortions, rape, and enough fights to keep any one happy with the violence level. Remember Llosa does write about South America in the 50's and 60's so with any world history knowledge you should know the times were violent. Great read overall.
daoa's review against another edition
5.0
En este libro tenemos uno de los mejores inicios de una novela en la literatura peruana... La realidad que retrata, para nuestro infortunio, todavía es muy vigente.
Por más que el MVLL de hoy con sus opiniones políticas y sociales tan lamentables se haya distanciado mucho del maestro que escribió este y muchos de sus libros, ellos quedarán como sello inmortal de una impronta increíble y por la que todavía vale la pena regresar a esa primera época del autor.
CONVERSACIÓN EN LA CATEDRAL es una de las obras clave de la literatura latinoamericana, una radiografía poderosa del Perú de su tiempo, y nunca es tarde para leerla o releerla. Hoy más que nunca uno no puede dejar de preguntarse aquella cuestión esencial que origina todas las otras: "¿en qué momento se jodió el Perú?".
Por más que el MVLL de hoy con sus opiniones políticas y sociales tan lamentables se haya distanciado mucho del maestro que escribió este y muchos de sus libros, ellos quedarán como sello inmortal de una impronta increíble y por la que todavía vale la pena regresar a esa primera época del autor.
CONVERSACIÓN EN LA CATEDRAL es una de las obras clave de la literatura latinoamericana, una radiografía poderosa del Perú de su tiempo, y nunca es tarde para leerla o releerla. Hoy más que nunca uno no puede dejar de preguntarse aquella cuestión esencial que origina todas las otras: "¿en qué momento se jodió el Perú?".
biasanchez's review against another edition
dark
reflective
sad
slow-paced
- Plot- or character-driven? N/A
- Strong character development? No
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
2.5
robertkhorsand's review against another edition
5.0
English Edition (No spoilers):
Mario Vargas Llosa, a literary giant with a significant influence, requires no introduction or flattery. His works speak for themselves, well-known and widely praised. Rather than reiterating established praise, let's delve into lesser-explored facets.
In Llosa's tales, characters are plentiful yet purposeful. They don't wander aimlessly but contribute meaningfully to the narrative. If you're just beginning with Llosa, consider crafting a character map to better navigate the complex relationships among the characters.
Influenced by Faulkner, Llosa seamlessly employs the 'stream of consciousness' and utilises 'flashbacks.' To those unfamiliar with Llosa, I advise starting with some of his more approachable works before tackling the challenging read that is 'Conversation in the Cathedral.'
The entire story, from start to finish, is narrated through the dialogue of Santiago Zavala and Ambrosio at the Cathedral café. Whether discussing a specific work or making a general observation about Llosa's storytelling style, this dialogue serves as a captivating narrative device. In his masterpiece, Llosa delves into characters living under Odría's dictatorship, examining the impact of self-governed rulers over time on a diverse cast, from prostitutes to students and the wealthy.
نسخه‌ی فارسی (فاقد محتوای افشا کننده):
رمانی به شدت سخت، قوی، و نهایتا سومین کتاب برتری که تا به امروز خوانده‌ام.
عالیجناب یوسا به عنوان یکی از سلاطین بر حق ادبیات، نه نیاز به تعریف و تمجید حقیر دارد و نه نیاز به معرفی آثارش توسط بنده. آثار این استاد فرهیخته هم به اندازه‌ی کافی معروف هستند و هم به اندازه‌ی کافی در موردشان نوشته شده. بنابراین بنده به جای ذکر مواردی که دوستان بارها و بارها به آن‌ها اشاره کرده‌اند، تلاش می‌کنم دست روی نقاطی بگذارم که از آن‌ها صحبت نشده و یا کم‌تر صحبت شده.
تا به امروز دو شاهکار(این کتاب و سور بز) دو رمان خوب(«چه کسی پالومینو مولرو را کشت؟» و «مرگ در آند»)، و یک ناداستان یا خطابه تحت عنوان «چرا ادبیات؟» از ایشان خوانده‌ام و به جرات می‌توانم بگویم، برخلاف برخی نویسندگان که خود در داستانی که خلق کرده‌اند گم یا غرق می‌شوند، ایشان از سطر اول تا نقطه‌ی پایان داستانش را در کنترل و تسلط کامل خود دارد، و از همه‌ی این‌ها مهم‌تر می داند که چه می‌نویسد.
شخصیت‌های استاد یوسا، بنا به شکل و ساختار آثار ادبیات امریکای لاتین تعداد زیادی دارند اما رها نیستند، گم نمی‌شوند و بی‌خود و بی‌جهت پای‌شان به داستان وا نمی‌شود.
مانند تمام آثار امریکای لاتین به دوستانم پیشنهاد می‌کنم، پیش از آغاز مطالعه‌ی چنین آثاری یک شجره‌نامه از شخصیت‌ها برای خود تهیه کنند.
عالیجناب یوسا به سبک الگو و اسطوره‌اش(عالیجناب فاکنر)، یعنی «سیال ذهن» قلم می‌زند اما هر آن‌جا که دلش بخواد از تکنیک «پس و پیش کردن زمان» نیز بهره می‌جوید.
اگر شخصی از من بپرسد، برای شروع خوانش یوسا از کدام اثر آغاز کنم؟
قطعا پاسخ من «گفتگو در کاتدرال» نخواهد بود.
این رمان اثری‌ست سنگین که بین تمامی آثار این استاد فرهیخته، بیشترین زمان و انرژی را از ایشان گرفته. اعتراف می‌کنم هنگام مطالعه‌ی چند فصل نخست به قدری دچار مشکل می‌شدم که گاهی یک پاراگراف را چهار یا پنج بار می‌خواندم تا از تغییرات راوی و پرش‌های زمانی آگاه شوم!
از نظر سختی مطالعه این کتاب را در سطح بهترین کتابی که تا به امروز خوانده‌ام یعنی «خشم و هیاهو» می‌دانم، با این تفاوت که عالیجناب فاکنر نسبت به خواننده بسیار بی‌رحم‌تر از آقای یوساست، اما قویا معتقدم اگر خواننده علاقه‌مند و صبور باشد، مزد صبر و علاقه‌اش را قطعا از آثار عالیجنابان خواهد گرفت.
تمام داستان کتاب طی دیالوگی مابین «سانتیاگو زاوالا» و «آمبروسیو» روایت می‌شود که در کافه کاتدرال پشت یک میز نشسته‌اند و حین نوشیدن آبجو، آن‌چه بر یکدیگر گذشته را برای همدیگر تعریف می‌کنند.
استاد یوسا در شاهکارش به دنبال نمایش چهره‌ی دیکتاتور پرو نیست، بلکه در حال بررسی و واکاوی شخصیت‌هایی‌ست که در دیکتاتوری اودریا زندگی می‌کنند... از فاحشه‌ها، دانشجویان، کارگرها، مردم بدبخت، افراد ثروتمندی همچون «دون فرمین زاوالا» گرفته تا «دون کایو برمودز» که بر صندلی قدرت در دیکتاتوری اودریا نشسته بود و ... .
ایشان در این رمان تاریخی، تاثیراتی که مردم در گذر زمان از حاکمان خودکامه می‌گیرند را بررسی کرده و چهره‌ی آنان را به خواننده نشان می‌دهد.
گفتار اندر سانسور کتاب در ایران
از این تریبون استفاده می‌کنم، و یکبار برای همیشه در مقابل اشخاصی که می‌گویند این کتاب سانسور نشده، و آن عده‌ای که نسخه‌ی قدیمی کتاب را دارند و ادعا می‌کنند که چون قدیمی است سانسور نشده، بایستم و با قاطعیت اعلام کنم قدیمی‌ترین نسخه‌ی موجود این کتاب نیز سانسور شده است.
من کتاب را به زبان انگلیسی مطالعه کردم اما بخش‌های زیادی از کتاب را با ترجمه‌ی آقای کوثری تطابق دادم، و نتیجه آن بود که ایشان را از لیست مترجمان مورد اعتمادم خارج کنم. در خصوص ایشان و ابهام‌هایی که با ترجمه‌اش در ذهنم ساخته بسیار نوشته‌ام، اما به رسم ادب در تلاشم ابتدا نقد‌هایم که بخشی به سانسور، و بخشی به نابودی فرهنگ اثر و ایرانیزه کردن آن برمی‌گردد را از طریق یکی از دوستان به ایشان منتقل کنم و پس از اخذ یا عدم اخذ جواب این ریویو را بروزرسانی خواهم نمود.
سی‌ام خرداد یک‌هزار و چهارصد و دو
ویرایش شده (افزودن ریویوی انگلیسی) مورخ سی‌ام آبان یک‌هزار و چهارصد و دو
Mario Vargas Llosa, a literary giant with a significant influence, requires no introduction or flattery. His works speak for themselves, well-known and widely praised. Rather than reiterating established praise, let's delve into lesser-explored facets.
In Llosa's tales, characters are plentiful yet purposeful. They don't wander aimlessly but contribute meaningfully to the narrative. If you're just beginning with Llosa, consider crafting a character map to better navigate the complex relationships among the characters.
Influenced by Faulkner, Llosa seamlessly employs the 'stream of consciousness' and utilises 'flashbacks.' To those unfamiliar with Llosa, I advise starting with some of his more approachable works before tackling the challenging read that is 'Conversation in the Cathedral.'
The entire story, from start to finish, is narrated through the dialogue of Santiago Zavala and Ambrosio at the Cathedral café. Whether discussing a specific work or making a general observation about Llosa's storytelling style, this dialogue serves as a captivating narrative device. In his masterpiece, Llosa delves into characters living under Odría's dictatorship, examining the impact of self-governed rulers over time on a diverse cast, from prostitutes to students and the wealthy.
نسخه‌ی فارسی (فاقد محتوای افشا کننده):
رمانی به شدت سخت، قوی، و نهایتا سومین کتاب برتری که تا به امروز خوانده‌ام.
عالیجناب یوسا به عنوان یکی از سلاطین بر حق ادبیات، نه نیاز به تعریف و تمجید حقیر دارد و نه نیاز به معرفی آثارش توسط بنده. آثار این استاد فرهیخته هم به اندازه‌ی کافی معروف هستند و هم به اندازه‌ی کافی در موردشان نوشته شده. بنابراین بنده به جای ذکر مواردی که دوستان بارها و بارها به آن‌ها اشاره کرده‌اند، تلاش می‌کنم دست روی نقاطی بگذارم که از آن‌ها صحبت نشده و یا کم‌تر صحبت شده.
تا به امروز دو شاهکار(این کتاب و سور بز) دو رمان خوب(«چه کسی پالومینو مولرو را کشت؟» و «مرگ در آند»)، و یک ناداستان یا خطابه تحت عنوان «چرا ادبیات؟» از ایشان خوانده‌ام و به جرات می‌توانم بگویم، برخلاف برخی نویسندگان که خود در داستانی که خلق کرده‌اند گم یا غرق می‌شوند، ایشان از سطر اول تا نقطه‌ی پایان داستانش را در کنترل و تسلط کامل خود دارد، و از همه‌ی این‌ها مهم‌تر می داند که چه می‌نویسد.
شخصیت‌های استاد یوسا، بنا به شکل و ساختار آثار ادبیات امریکای لاتین تعداد زیادی دارند اما رها نیستند، گم نمی‌شوند و بی‌خود و بی‌جهت پای‌شان به داستان وا نمی‌شود.
مانند تمام آثار امریکای لاتین به دوستانم پیشنهاد می‌کنم، پیش از آغاز مطالعه‌ی چنین آثاری یک شجره‌نامه از شخصیت‌ها برای خود تهیه کنند.
عالیجناب یوسا به سبک الگو و اسطوره‌اش(عالیجناب فاکنر)، یعنی «سیال ذهن» قلم می‌زند اما هر آن‌جا که دلش بخواد از تکنیک «پس و پیش کردن زمان» نیز بهره می‌جوید.
اگر شخصی از من بپرسد، برای شروع خوانش یوسا از کدام اثر آغاز کنم؟
قطعا پاسخ من «گفتگو در کاتدرال» نخواهد بود.
این رمان اثری‌ست سنگین که بین تمامی آثار این استاد فرهیخته، بیشترین زمان و انرژی را از ایشان گرفته. اعتراف می‌کنم هنگام مطالعه‌ی چند فصل نخست به قدری دچار مشکل می‌شدم که گاهی یک پاراگراف را چهار یا پنج بار می‌خواندم تا از تغییرات راوی و پرش‌های زمانی آگاه شوم!
از نظر سختی مطالعه این کتاب را در سطح بهترین کتابی که تا به امروز خوانده‌ام یعنی «خشم و هیاهو» می‌دانم، با این تفاوت که عالیجناب فاکنر نسبت به خواننده بسیار بی‌رحم‌تر از آقای یوساست، اما قویا معتقدم اگر خواننده علاقه‌مند و صبور باشد، مزد صبر و علاقه‌اش را قطعا از آثار عالیجنابان خواهد گرفت.
تمام داستان کتاب طی دیالوگی مابین «سانتیاگو زاوالا» و «آمبروسیو» روایت می‌شود که در کافه کاتدرال پشت یک میز نشسته‌اند و حین نوشیدن آبجو، آن‌چه بر یکدیگر گذشته را برای همدیگر تعریف می‌کنند.
استاد یوسا در شاهکارش به دنبال نمایش چهره‌ی دیکتاتور پرو نیست، بلکه در حال بررسی و واکاوی شخصیت‌هایی‌ست که در دیکتاتوری اودریا زندگی می‌کنند... از فاحشه‌ها، دانشجویان، کارگرها، مردم بدبخت، افراد ثروتمندی همچون «دون فرمین زاوالا» گرفته تا «دون کایو برمودز» که بر صندلی قدرت در دیکتاتوری اودریا نشسته بود و ... .
ایشان در این رمان تاریخی، تاثیراتی که مردم در گذر زمان از حاکمان خودکامه می‌گیرند را بررسی کرده و چهره‌ی آنان را به خواننده نشان می‌دهد.
گفتار اندر سانسور کتاب در ایران
از این تریبون استفاده می‌کنم، و یکبار برای همیشه در مقابل اشخاصی که می‌گویند این کتاب سانسور نشده، و آن عده‌ای که نسخه‌ی قدیمی کتاب را دارند و ادعا می‌کنند که چون قدیمی است سانسور نشده، بایستم و با قاطعیت اعلام کنم قدیمی‌ترین نسخه‌ی موجود این کتاب نیز سانسور شده است.
من کتاب را به زبان انگلیسی مطالعه کردم اما بخش‌های زیادی از کتاب را با ترجمه‌ی آقای کوثری تطابق دادم، و نتیجه آن بود که ایشان را از لیست مترجمان مورد اعتمادم خارج کنم. در خصوص ایشان و ابهام‌هایی که با ترجمه‌اش در ذهنم ساخته بسیار نوشته‌ام، اما به رسم ادب در تلاشم ابتدا نقد‌هایم که بخشی به سانسور، و بخشی به نابودی فرهنگ اثر و ایرانیزه کردن آن برمی‌گردد را از طریق یکی از دوستان به ایشان منتقل کنم و پس از اخذ یا عدم اخذ جواب این ریویو را بروزرسانی خواهم نمود.
سی‌ام خرداد یک‌هزار و چهارصد و دو
ویرایش شده (افزودن ریویوی انگلیسی) مورخ سی‌ام آبان یک‌هزار و چهارصد و دو
hay_jude's review
challenging
dark
emotional
informative
reflective
sad
tense
slow-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? It's complicated
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? Yes
- Flaws of characters a main focus? It's complicated
4.5
I set myself the challenge of reading this novel in Spanish during the pandemic lockdown so it has taken a long time to finish as I read each chapter in English afterwards to make sure I hadn't missed too much. It proved a big challenge but had the advantage of really making me think about and get involved with the characters as the story unfolded. The fact that the story was told in flashbacks and leapt about in different time periods which were not clearly delineated by the writer, especially in the first part of the novel, made this an even more complex read, particularly at the beginning. The conversation between Santiago and Ambrosio takes them back in time over their lives in 1950's Peru, a time of political instability and corruption and social upheaval. Whereas Santiago is a member of a wealthy family, whose father is an influential politician, Ambrosio is a servant, sometime driver to Santiago's father but later in the pay of Cayo Bermudez, a corrupt aparachnik and security chief to the dictator, General Ordria. The book examines how the corrupt politics affects the lives and relationships of the two men having the conversation.In doing so it covers Santiago's early idealism gradually being worn down into cynicism and the distance that arises between him and his family as his disillusionment sets in. Meanwhile Ambrosio, as a poor black man, has his life much more directly affected, experiencing poverty, prejudice and personal tragedy in a life where he has very little power to affect events. For Santiago it is more a question of personal choice to reject his life of privilege as his working life as a journalist reveals the darkness and corruption at the heart of government. The figure of Santiago's father, Don Fermín is revered by Ambrosio but ultimately rejected by Santiago as his involvement in political dirty dealings gradually become clear to him. This is a big sprawling novel which tells you a lot about Peruvian society at a certain time in history. I very much enjoyed it.It was worth the effort!
papa_egg's review against another edition
dark
medium-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? No
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? Yes
- Flaws of characters a main focus? Yes
3.0
I found this book incredibly hard to tune into, especially the first section which makes most use of the interlocking dialogue format.
I wasn't always completely on board, but did find the middle section, and the rise and fall of Cayo Bermudez, gripping. In particular the final chapter of his story, where his enemies enact there revenge was deeply cinematic and thrilling. Unfortunately, once he lost the novel I felt it ran out of steam, and the last hundred pages were tough going...
I wasn't always completely on board, but did find the middle section, and the rise and fall of Cayo Bermudez, gripping. In particular the final chapter of his story, where his enemies enact there revenge was deeply cinematic and thrilling. Unfortunately, once he lost the novel I felt it ran out of steam, and the last hundred pages were tough going...
genzzzis's review against another edition
challenging
dark
emotional
mysterious
reflective
tense
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? It's complicated
- Flaws of characters a main focus? Yes
4.5
petrekupry's review against another edition
5.0
ლიოსას ყველა ნაწარმოები კარგია, ეს კი მართლაც საუკეთესო
mseoanech's review against another edition
3.0
Odie leer este libro porque me obligaron en el cole ojalá me hubiese gustado pero no puedo negar que está increíblemente escrito
binstonbirchill's review against another edition
5.0
I came across this work when searching for books similar to A Brief History of Seven Killings. Conversation in the Cathedral is also a lengthy book dealing with weighty issues set in a historical context and written by a brilliant author.
Coming in with no familiarity with 1950s Peru wasn’t really a problem. There’s a lot of characters, endless government officials of varying importance, friends and family of our two interlocutors from the Cathedral (a bar) but even with all of that I never felt lost as to who characters were and where they stood (except when you’re supposed to unsure within the context of the story). Llosa does a great job of controlling the chaos, and he does create a lot of chaos with his stylistic choices.
Which brings me to why I loved this book and what sets it above a normal historical fiction novel. Throughout the book, most heavily in section one, we have multiple narratives and conversations taking place, often three or four, at the same time and with no delineation better them. Line by line and paragraph by paragraph we are constantly being swung back and forth between multiple scenes from the past taking place at different times while sometimes including the same characters, all the while our eponymous Conversation in the Cathedral is dripped in bit by bit. It’s brilliant and one of the most enjoyable and rewarding reading experiences I’ve had. Trying to hold three separate rapid fire conversations in your head is challenging but worth the effort.
The later 2/3 of the novel cuts back on the chaos of form but that’s when the historical events take over. There are great characters and through their eyes we get a very compelling picture of power and corruption in 1950s Peru. Highly recommend this if you’re up for a challenging informative read.
Coming in with no familiarity with 1950s Peru wasn’t really a problem. There’s a lot of characters, endless government officials of varying importance, friends and family of our two interlocutors from the Cathedral (a bar) but even with all of that I never felt lost as to who characters were and where they stood (except when you’re supposed to unsure within the context of the story). Llosa does a great job of controlling the chaos, and he does create a lot of chaos with his stylistic choices.
Which brings me to why I loved this book and what sets it above a normal historical fiction novel. Throughout the book, most heavily in section one, we have multiple narratives and conversations taking place, often three or four, at the same time and with no delineation better them. Line by line and paragraph by paragraph we are constantly being swung back and forth between multiple scenes from the past taking place at different times while sometimes including the same characters, all the while our eponymous Conversation in the Cathedral is dripped in bit by bit. It’s brilliant and one of the most enjoyable and rewarding reading experiences I’ve had. Trying to hold three separate rapid fire conversations in your head is challenging but worth the effort.
The later 2/3 of the novel cuts back on the chaos of form but that’s when the historical events take over. There are great characters and through their eyes we get a very compelling picture of power and corruption in 1950s Peru. Highly recommend this if you’re up for a challenging informative read.