Scan barcode
philosophie's review against another edition
5.0
Η λογοτεχνική μου κριτική έχει φιλοξενηθεί στη σελίδα της πολυαγαπημένης Ιωάννας και μπορείτε να τη βρείτε εδώ!
To έργο του Thomas Mann Doctor Faustus, με ολοκληρωμένο τίτλο Doctor Faustus: The Life of the German Composer Adrian Leverkühn, Told by a Friend, αναμφισβήτητα ένα από τα πιο σημαντικά μυθιστορήματα του 20ου αιώνα, γράφεται από το 1943 και δημοσιεύεται το 1947. Για την ιστορία του πράγματος σκόπιμο είναι να σημειωθεί πως κατά τη διάρκεια συγγραφής του συγκεκριμένου έργου ο Thomas Mann κι η οικογένειά του βρίσκονταν στην Αμερική όπου έζησαν μέχρι και μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η κίνηση αυτή είχε καταστεί απαραίτητη καθώς o Mann ήταν ένας από τους λίγους ενεργούς δημοσίως αντιπάλους του ναζισμού, προβαίνοντας, μόλις με το ξέσπασμα του πολέμου το 1939, σε αντι-ναζιστικές ομιλίες.
Η ίδια η υπόθεση του εκτενούς αυτού έργου άπτεται άμεσα της κατάστασης που επικρατούσε στη Γερμανία, καθώς η ζωή του πρωταγωνιστή και αντι-ήρωα Leverkühn χρησιμοποιείται ως καθρέφτης των εκδηλώσεων που συμβαίνουν ταυτόχρονα στη γερμανική πολιτική σκηνή και στην κοινωνία εν γένει. Συγκεκριμένα, το μυθιστόρημα ακολουθεί το βίο και την καριέρα του Adrian Leverkühn, ενός προικισμένου συνθέτη που γεννιέται στην Γερμανία του Δεύτερου Ράιχ, από τα μαθητικά του χρόνια μέχρι το θάνατό του το 1943. Η ιστορία παρατίθεται ιδωμένη μέσα από τα μάτια του Serenus Zeitblom ο οποίος αφηγείται με κάθε λεπτομέρεια την πορεία του παιδικού, και δια βίου, φίλου του Leverkühn, σαν ένα ιδιότυπο Bildungsroman, από το ζενίθ της δημιουργικότητάς του και τη διεθνή επιτυχία ως το νευρικό-ψυχικό κλονισμό του.
Η πιο σημαντική πτυχή του μυθιστορήματος είναι η χρήση του μύθου του Faust, την πανάρχαια ιστορία ενός ανθρώπου που πουλάει την ψυχή του στο διάβολο με αντάλλαγμα τον πλούτο, τη δύναμη, τη σεξουαλική ανδρεία. Κεντρική στο μύθο του Faust είναι η σύμβαση, το quid pro quo, μεταξύ του διαβόλου και του Faust, κάτι που εκμεταλλεύεται στο έργο του ο Mann. Με αντίτιμο δηλαδή την απώλεια της σωματικής και ψυχικής υγείας του, ο Leverkühn εξασφαλίζει ανείπωτη δύναμη δημιουργικότητας. Η σύφιλη, ο όρος της προαναφερθείσας φαουστικής συμφωνίας, είναι, λοιπόν, με τη σειρά της, το σύμβολο της «ασθένειας» του ακραίου εθνικισμού που τελικά οδήγησε τους Γερμανούς να αγκαλιάσουν τόσο απροκάλυπτα τον Αδόλφο Χίτλερ και το κίνημα του ναζισμού. Όπως και στο Magic Mountain, ο Mann χρησιμοποιεί κι εδώ τη σωματική ασθένεια ως σύμβολο πνευματικής και πολιτιστικής παρακμής.
Από την πλευρά της γραφής η δυσχέρεια έγκειται αφενός στο μοντερνιστικό περίβλημα κι αφετέρου στη μουσική φρασεολογία. Την ίδια στιγμή που ο γλωσσικός λόγος είναι απλός, καθημερινός, στο κείμενο κυριαρχούν σύνθετα συντακτικά σχήματα και παρεισφρέουν δείγματα πολυγλωσσισμού. Λέξεις, δηλαδή, και φράσεις γαλλικές και λατινικές, κατά κύριο λόγο, που διατηρούν τη διαφορετικότητά τους μέσα στο κείμενο, χωρίς να επιδέχονται μετάφραση ούτε στο πρωτότυπο έργο. Τα μουσικά δη στοιχεία του Doctor Faustus μολονότι πυκνά και στρυφνά, ιδίως για τον αναγνώστη που δεν έχει ασχοληθεί με τις νότες, που δεν είναι εξοικειωμένος με τη μουσική ορολογία, δεν αποτελούν τροχοπέδη στην απόλαυση του έργου. Εντούτοις, η μουσική ορολογία είναι εξ’ ολοκλήρου συμβολική, ενώ η έκθεση της ιστορικής εξέλιξης της γερμανικής μουσικής δεν είναι παρά ένα τεράστιο και πολύπλοκο σύμβολο των πνευματικών προβλημάτων που συνεχώς ταλάνιζαν τον Mann ως ανθρωπιστή.
Κλείνοντας, οι όποιες δυσκολίες του κολοσσιαίου έργου του Mann δε θα έπρεπε καθόλου να αποθαρρύνουν τον αναγνώστη από το να αναζητήσει και να διαβάσει τον Doctor Faustus, αφού, εκτός από τις σημαντικές ιδέες που αναπτύσσονται, περί θρησκείας, μουσικής, ηθικής, ο τρόπος γραφής είναι άμεσος, με τον αφηγητή να σπάει κατά κόρον τον «τέταρτο τοίχο», να απευθύνεται στους μελλοντικούς αναγνώστες και να τους ζητάει κατανόηση κι υπομονή όταν ένα κεφάλαιο είναι, κατά τη δική του κρίση, πληκτικό.
To έργο του Thomas Mann Doctor Faustus, με ολοκληρωμένο τίτλο Doctor Faustus: The Life of the German Composer Adrian Leverkühn, Told by a Friend, αναμφισβήτητα ένα από τα πιο σημαντικά μυθιστορήματα του 20ου αιώνα, γράφεται από το 1943 και δημοσιεύεται το 1947. Για την ιστορία του πράγματος σκόπιμο είναι να σημειωθεί πως κατά τη διάρκεια συγγραφής του συγκεκριμένου έργου ο Thomas Mann κι η οικογένειά του βρίσκονταν στην Αμερική όπου έζησαν μέχρι και μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η κίνηση αυτή είχε καταστεί απαραίτητη καθώς o Mann ήταν ένας από τους λίγους ενεργούς δημοσίως αντιπάλους του ναζισμού, προβαίνοντας, μόλις με το ξέσπασμα του πολέμου το 1939, σε αντι-ναζιστικές ομιλίες.
Η ίδια η υπόθεση του εκτενούς αυτού έργου άπτεται άμεσα της κατάστασης που επικρατούσε στη Γερμανία, καθώς η ζωή του πρωταγωνιστή και αντι-ήρωα Leverkühn χρησιμοποιείται ως καθρέφτης των εκδηλώσεων που συμβαίνουν ταυτόχρονα στη γερμανική πολιτική σκηνή και στην κοινωνία εν γένει. Συγκεκριμένα, το μυθιστόρημα ακολουθεί το βίο και την καριέρα του Adrian Leverkühn, ενός προικισμένου συνθέτη που γεννιέται στην Γερμανία του Δεύτερου Ράιχ, από τα μαθητικά του χρόνια μέχρι το θάνατό του το 1943. Η ιστορία παρατίθεται ιδωμένη μέσα από τα μάτια του Serenus Zeitblom ο οποίος αφηγείται με κάθε λεπτομέρεια την πορεία του παιδικού, και δια βίου, φίλου του Leverkühn, σαν ένα ιδιότυπο Bildungsroman, από το ζενίθ της δημιουργικότητάς του και τη διεθνή επιτυχία ως το νευρικό-ψυχικό κλονισμό του.
Η πιο σημαντική πτυχή του μυθιστορήματος είναι η χρήση του μύθου του Faust, την πανάρχαια ιστορία ενός ανθρώπου που πουλάει την ψυχή του στο διάβολο με αντάλλαγμα τον πλούτο, τη δύναμη, τη σεξουαλική ανδρεία. Κεντρική στο μύθο του Faust είναι η σύμβαση, το quid pro quo, μεταξύ του διαβόλου και του Faust, κάτι που εκμεταλλεύεται στο έργο του ο Mann. Με αντίτιμο δηλαδή την απώλεια της σωματικής και ψυχικής υγείας του, ο Leverkühn εξασφαλίζει ανείπωτη δύναμη δημιουργικότητας. Η σύφιλη, ο όρος της προαναφερθείσας φαουστικής συμφωνίας, είναι, λοιπόν, με τη σειρά της, το σύμβολο της «ασθένειας» του ακραίου εθνικισμού που τελικά οδήγησε τους Γερμανούς να αγκαλιάσουν τόσο απροκάλυπτα τον Αδόλφο Χίτλερ και το κίνημα του ναζισμού. Όπως και στο Magic Mountain, ο Mann χρησιμοποιεί κι εδώ τη σωματική ασθένεια ως σύμβολο πνευματικής και πολιτιστικής παρακμής.
Από την πλευρά της γραφής η δυσχέρεια έγκειται αφενός στο μοντερνιστικό περίβλημα κι αφετέρου στη μουσική φρασεολογία. Την ίδια στιγμή που ο γλωσσικός λόγος είναι απλός, καθημερινός, στο κείμενο κυριαρχούν σύνθετα συντακτικά σχήματα και παρεισφρέουν δείγματα πολυγλωσσισμού. Λέξεις, δηλαδή, και φράσεις γαλλικές και λατινικές, κατά κύριο λόγο, που διατηρούν τη διαφορετικότητά τους μέσα στο κείμενο, χωρίς να επιδέχονται μετάφραση ούτε στο πρωτότυπο έργο. Τα μουσικά δη στοιχεία του Doctor Faustus μολονότι πυκνά και στρυφνά, ιδίως για τον αναγνώστη που δεν έχει ασχοληθεί με τις νότες, που δεν είναι εξοικειωμένος με τη μουσική ορολογία, δεν αποτελούν τροχοπέδη στην απόλαυση του έργου. Εντούτοις, η μουσική ορολογία είναι εξ’ ολοκλήρου συμβολική, ενώ η έκθεση της ιστορικής εξέλιξης της γερμανικής μουσικής δεν είναι παρά ένα τεράστιο και πολύπλοκο σύμβολο των πνευματικών προβλημάτων που συνεχώς ταλάνιζαν τον Mann ως ανθρωπιστή.
Κλείνοντας, οι όποιες δυσκολίες του κολοσσιαίου έργου του Mann δε θα έπρεπε καθόλου να αποθαρρύνουν τον αναγνώστη από το να αναζητήσει και να διαβάσει τον Doctor Faustus, αφού, εκτός από τις σημαντικές ιδέες που αναπτύσσονται, περί θρησκείας, μουσικής, ηθικής, ο τρόπος γραφής είναι άμεσος, με τον αφηγητή να σπάει κατά κόρον τον «τέταρτο τοίχο», να απευθύνεται στους μελλοντικούς αναγνώστες και να τους ζητάει κατανόηση κι υπομονή όταν ένα κεφάλαιο είναι, κατά τη δική του κρίση, πληκτικό.
drjerry's review against another edition
5.0
This is a masterpiece. I hesitate to invoke the word, as it seems so readily applied to so many things that its true import has been worn blunt. Thomas Mann was awarded the Nobel Prize in Literature for Buddenbrooks, the first novel he published at the age of twenty-six. However I must concur with the opinion of the critics who deemed Doktor Faustus the novel that "Mann was meant to write" and which appeared almost five decades after his first.
It's not an easy tome to digest. I lived in Germany for about a decade and strove to absorb as much of its culture, its language, and its artistic history as I could. The text (which I read in English translation, my native tongue) is nevertheless dense and at times bewildering even for an initiate; it is layered with allusion and reference, at times as intricate as a tractatus of Kant and as fantastical as an engraving from Dürer.
The narrative weaves itself and liberally borrows from the artistic, philosophical, musical, and literary contributions of the German masters of centuries past -- Dürer, Bach, Hegel, Beethoven, and of course Goethe -- and its story is not only a modern retelling of the Faust myth, but it forms literary requiem for the intellectual history of the nation. It takes the form of a biography, written in first person by one who was a lifelong friend of the subject, but is interspersed with dispatches from the current events of 1944-45 -- breaking the literary fourth wall so to speak -- during which Endsieg promised the German Volk becomes their own bitter fate as they watch, paralyzed and despairing, as the Allied and Soviet forces advance on Berlin on all sides.
It's not an easy tome to digest. I lived in Germany for about a decade and strove to absorb as much of its culture, its language, and its artistic history as I could. The text (which I read in English translation, my native tongue) is nevertheless dense and at times bewildering even for an initiate; it is layered with allusion and reference, at times as intricate as a tractatus of Kant and as fantastical as an engraving from Dürer.
The narrative weaves itself and liberally borrows from the artistic, philosophical, musical, and literary contributions of the German masters of centuries past -- Dürer, Bach, Hegel, Beethoven, and of course Goethe -- and its story is not only a modern retelling of the Faust myth, but it forms literary requiem for the intellectual history of the nation. It takes the form of a biography, written in first person by one who was a lifelong friend of the subject, but is interspersed with dispatches from the current events of 1944-45 -- breaking the literary fourth wall so to speak -- during which Endsieg promised the German Volk becomes their own bitter fate as they watch, paralyzed and despairing, as the Allied and Soviet forces advance on Berlin on all sides.
thegrimmreader's review against another edition
5.0
A phenomenal- perhaps in a quiet sort of way- life-changing read for me. I wept. For Adrian, for Zeitblom and most of all for my "fatherland"....
suziebanshee's review against another edition
Reading this for a class on Faust legend and times. Of course Goethe's is better.
silkemaria's review
4.0
Based on the Faust legend and set in the early 20th century the story centers on the work and life of Adrian Leverkühn, a composer who trades with the devil in order to compose brilliant genius like music.
Leverkühn's story is linked with Germany's history in the context of both world wars and the Nazi Regime. And it does it ever so well. In spite of a the sections on musical theory that went way over my head I became so attached to the story and the way it was told. Reading Mann is a struggle for me and I'm pretty sure it will remain that way, but it ist always so rewarding and worth it.
Leverkühn's story is linked with Germany's history in the context of both world wars and the Nazi Regime. And it does it ever so well. In spite of a the sections on musical theory that went way over my head I became so attached to the story and the way it was told. Reading Mann is a struggle for me and I'm pretty sure it will remain that way, but it ist always so rewarding and worth it.
sgluckman's review against another edition
challenging
dark
emotional
informative
reflective
relaxing
sad
tense
slow-paced
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
5.0
ivaelo's review against another edition
4.0
Първа среща с тоз симпатяга, и то доста тежка и неловка. Случвало ли ви се е да си говорите с някой, който е меко казано майстор в някоя област, и започне да ви залива с информация и ви нанася тежки удари с думи директно от речника, а вие просто стойте с леко отворена уста, и успявате да промълвите мъдрото и възвисено "ъхъ". Еми нещо подобно ми се случи и на мен. Макар Ман да твърди съвсем скромно, че преразказва историята на Фауст, трябва да я изровиш изпод купчина психологически портрети, музикални анализи, релегиозна критика, и още куп информация. Но едно нещо ще знам вече, когато посягам към Ман (към книгите му де), е че трябва да спя с минимум 2 речника, за да имам и бегла представа какво ми предстои.
garleighc's review against another edition
2.0
Not sure what I just read? Except it left me with a general feeling of unease that not even Bob's Burgers could assuage. I loved the first three or so chapters, which have this surreal, nostalgic fairy-tale style, but the rest of the book was hard to swallow, especially the experimental chapter where Adrian Leverkuhn actually deals with a devil. The book was weird and the only parts I truly enjoyed were the beginning and the side plots about Ines Istitorum. I don't know why I liked her so much.
stephmostav's review against another edition
5.0
Só não clico no "favoritar" porque seria muito precipitado quando ainda não cheguei a 1/3 do livro. Mas cacete, Mann tem uma habilidade com a prosa e com os diálogos que é ó, sensacional. Fico muito dividida. Enquanto Zeitblom tá narrando, quero que ele fique para sempre explicando e analisando cada aspecto da pessoa que é o Adrian (que já está entre meus protagonistas favoritos) e tudo que o cerca, mas quando começam os diálogos... ah, como são interessantes! Dá vontade de ouvir as discussões dos personagens por todo o livro, tão bons que são seus pontos de vista e ricos os debates.
Basicamente na metade do livro e posso dizer que já está entre meus favoritos da vida. O encontro entre Adrian e o Diabo é uma das cenas mais geniais que já tive o prazer de ler. E os diálogos do Mann são tãããão gostosos de ler, cara.
Foi difícil. Não porque a linguagem do livro é truncada - ao contrário do que nos diz, Zeitblom escreve muito bem. É difícil nos afeiçoar à cultura, à arte, ao espírito alemães, nos ver despertar fascínio e sedução pelo que esse povo produziu, e assistir ao que as características alemães que os tornaram possíveis também originaram o holocausto. Afinal, para que uma história gloriosa, artistas brilhantes, vitórias emblemáticas, se tudo resultou no nazismo? Além de representar uma metáfora através da vida de Adrian, Doutor Fausto é o desabafo sincero de um alemão desiludido, desnorteado, mas que ama profundamente a alma de seu povo e não sabe o que fazer quanto a isso. Fantástico.
Basicamente na metade do livro e posso dizer que já está entre meus favoritos da vida. O encontro entre Adrian e o Diabo é uma das cenas mais geniais que já tive o prazer de ler. E os diálogos do Mann são tãããão gostosos de ler, cara.
Foi difícil. Não porque a linguagem do livro é truncada - ao contrário do que nos diz, Zeitblom escreve muito bem. É difícil nos afeiçoar à cultura, à arte, ao espírito alemães, nos ver despertar fascínio e sedução pelo que esse povo produziu, e assistir ao que as características alemães que os tornaram possíveis também originaram o holocausto. Afinal, para que uma história gloriosa, artistas brilhantes, vitórias emblemáticas, se tudo resultou no nazismo? Além de representar uma metáfora através da vida de Adrian, Doutor Fausto é o desabafo sincero de um alemão desiludido, desnorteado, mas que ama profundamente a alma de seu povo e não sabe o que fazer quanto a isso. Fantástico.
More...