Scan barcode
loldesh's review against another edition
3.0
İnsan yaşlandığında belirli bir duyarlılığı yitiriyor, bir zamanlar kendisini kaygılandıran hassasiyetleri kaybediyor; genelde öğrenci olduğum zamanları pek düşünmem ama yine de belli izlenimleri edindim, insanların nezaket dolu ruh hallerine karşı duyarlıydım. Düşüncesiz olduğum bir zaman aralığını -ki buna çok küçük yaşlarım da dahildir- hatırlamıyorum, ancak dürüst olmak gerekirse söyleyebilirim ki böyle şeylerden çok ender bahsederim. Bazen üzerime düşen dehşet bir ümitsizlik çöküyor ve sanırım böyle anlar bana ilk gençlik yıllarımı hatırlatıyor; o sıralar her şey belirsiz ve can sıkıcıydı.
//
Kitap yukarıda alıntıladığım kısım gibi, ne anlatıyor bu şimdi demeye kalmadan bitiriveriyorsunuz. Potansiyeli var çok daha iyi olabilirmiş, bununla yetindiğimize üzüldüm açıkçası ama okuduğuma üzülmedim, zaman kaybı olarak addetmezdim.
//
Kitap yukarıda alıntıladığım kısım gibi, ne anlatıyor bu şimdi demeye kalmadan bitiriveriyorsunuz. Potansiyeli var çok daha iyi olabilirmiş, bununla yetindiğimize üzüldüm açıkçası ama okuduğuma üzülmedim, zaman kaybı olarak addetmezdim.
shiprim's review against another edition
5.0
Elmiger'in ikinci romanı. İlkinden daha güzel romanı.
İlk romanında yine karanlık, depresif bir hikâye anlatıyordu. İki kız kardeş, geçmişlerini arıyordu.
Burada ise yine karanlık ama daha etraflı bir öykü var: Çağımızın en büyük sorunlarından, yersizlik, aidiyetsizlik.
Kitapta kurgu yok, akış yok; yalnızca ikili, üçlü ve çoklu konuşmalar var. Yaratılan yedi-sekiz civarı karakterin durmaksızın tartışması var. Tartışmaların içi bazen dolu, bazen boş; bazen tarihi örnekler, bazense edebi eserler. Fakat tamamı, bugün yaşadıklarımıza, hissettiklerimize dair.
Arkakapak yazısında iyi yazmışım şunu: Herkesin bir şekilde birbirini tanıdığı ve yabancılaştığı bir dünyada, "öteki" olmamak ne kadar mümkün?
İlk romanında yine karanlık, depresif bir hikâye anlatıyordu. İki kız kardeş, geçmişlerini arıyordu.
Burada ise yine karanlık ama daha etraflı bir öykü var: Çağımızın en büyük sorunlarından, yersizlik, aidiyetsizlik.
Kitapta kurgu yok, akış yok; yalnızca ikili, üçlü ve çoklu konuşmalar var. Yaratılan yedi-sekiz civarı karakterin durmaksızın tartışması var. Tartışmaların içi bazen dolu, bazen boş; bazen tarihi örnekler, bazense edebi eserler. Fakat tamamı, bugün yaşadıklarımıza, hissettiklerimize dair.
Arkakapak yazısında iyi yazmışım şunu: Herkesin bir şekilde birbirini tanıdığı ve yabancılaştığı bir dünyada, "öteki" olmamak ne kadar mümkün?
zeynioooo's review against another edition
2.0
Uykuyayatanlar öncesinde kimsenin bahsettiğini duymadığım, birgün internette gezinirken bir anda karşıma çıkan ve konusu ilginç gelen bir kitaptı. Fakat ne yazıkki konusu her ne kadar ilginçte olsa kitap öyle aşırı orijinal bir eser olamadı benim gözümde
zarap's review
challenging
reflective
medium-paced
- Strong character development? It's complicated
- Diverse cast of characters? No
3.75
More...