Scan barcode
steph_stamp's review against another edition
emotional
sad
slow-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? No
- Loveable characters? Yes
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? No
2.5
gongo's review against another edition
5.0
Quiero leer algunos de los poemas todos los días de mi vida antes de dormir.
anaphabetic's review against another edition
5.0
El libro está compuestos de más de 100 escenas cortas que varían en su temática (la muerte, escenas locales, la belleza de la naturaleza, etc.), aunque la mayoría se centran en la relación del autor con su burro. Dicho así no parece muy emocionante, es más, la idea de pequeñas escenas descriptivas sobre la relación de un hombre con su burro no es nada motivadora, pero Juan Ramón Jiménez tiene una prosa poética que simplemente quita el aliento. Las descripciones son hermosas y conmovedoras por igual. Realmente se puede llegar a sentir en la propia piel la relación del poeta con Platero. Hace precisamente lo que un buen poema debe hacer: sugerir, emocionar y transmitir. Sin duda una obra que merece la pena leer y que recomiendo a todo el mundo que haya pensado en coger este clásico alguna vez (y a los que no se lo han planteado también).
ozielbispo's review against another edition
5.0
,Platero e Eu' é um poema em prosa, em que Juan Ramón Jiménez, Nobel de literatura em 1956, descreve o ambiente e a vida da gente simples da sua pequena aldeia andalusa na cidade de moguer na Espanha, e também a afeição que o une ao pequeno e peludo burrito Platero, que lhe serve de confidente, companheiro e amigo, juntos eles vão passar por momentos felizes e tristes, vão ver a beleza e a tragédia da vida, como sentir tristeza pela morte de uma garota da aldeia, empatia pela mãe de um marinheiro perdido no mar e compaixão por um homem furioso que se embriaga pela primeira vez. Como observa Juan Ramón Jiménez no prólogo do livro:" A alegria e a tristeza são irmãs gêmeas, igual às orelhas de Platero.”Não leia este livro em público, pois ele vai fazer você chorar em algum momento…Esta edição é a completa com 138 pequenos e deliciosos capítulos. É um livro para crianças e adultos.
Livro maravilhoso.
Livro maravilhoso.
kunigunde's review against another edition
emotional
hopeful
relaxing
fast-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? No
- Loveable characters? Yes
- Diverse cast of characters? It's complicated
- Flaws of characters a main focus? No
4.0
silverchild's review against another edition
emotional
funny
hopeful
informative
inspiring
lighthearted
reflective
relaxing
sad
slow-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? No
- Loveable characters? Yes
- Diverse cast of characters? It's complicated
- Flaws of characters a main focus? No
5.0
«Ονογραφία
Διαβάζω σ' ένα λεξικό: "Ονογραφία: μτφ. λέγεται ειρωνικά για να περιγράψει τον όνο".
Καημένε, γάιδαρε! Κι ας είσαι τόσο καλός, τόσο ευγενικός, τόσο έξυπνος! Ειρωνικά... Γιατί; Ούτε μια σοβαρή περιγραφή δεν αξίζεις εσύ, που η σωστή, σοβαρή περιγραφή σου θα 'ταν ανοιξιάτικο παραμύθι; Τον καλό άνθρωπο θα 'πρεπε να λένε γάιδαρο! Τον κακό τον γάιδαρο θα 'πρεπε να λένε άνθρωπο! Ειρωνικά... Από εσένα, που είσαι τόσο πνευματώδης, φίλος με τον γέρο και το παιδί, το ρυάκι και την πεταλούδα, τον ήλιο και τον σκύλο, το λουλούδι και το φεγγάρι, που είσαι υπομονετικός και στοχαστικός, μελαγχολικός και γλυκός, ο Μάρκος Αυρήλιος των λιβαδιών...
Ο Πλατέρο, που δίχως αμφιβολία καταλαβαίνει, με κοιτάζει επίμονα με μια τρυφερή σκληρότητα στα μεγάλα του αστραφτερά μάτια και μέσα στο μικρό, κυρτό, βαθυπράσινό τους στερέωμα σπίθες πετά με τη λάμψη του μικρούτσικος ο ήλιος. Αχ, μακάρι να 'ξερε η όμορφη, τριχωτή του κεφάλα ότι εγώ προσπαθώ ν' αποκαταστήσω τ' όνομά του, ότι εγώ είμαι καλύτερος απ' αυτούς τους ανθρώπους που γράφουν λεξικά, σχεδόν το ίδιο καλός όσο κι εκείνος!
Και σημείωσα στο περιθώριο του βιβλίου: Ονογραφία: μτφ. πρέπει να λέγεται με ειρωνία - φυσικά! -, για να περιγράψει τον ηλίθιο άνθρωπο που γράφει λεξικά».
Διαβάζω σ' ένα λεξικό: "Ονογραφία: μτφ. λέγεται ειρωνικά για να περιγράψει τον όνο".
Καημένε, γάιδαρε! Κι ας είσαι τόσο καλός, τόσο ευγενικός, τόσο έξυπνος! Ειρωνικά... Γιατί; Ούτε μια σοβαρή περιγραφή δεν αξίζεις εσύ, που η σωστή, σοβαρή περιγραφή σου θα 'ταν ανοιξιάτικο παραμύθι; Τον καλό άνθρωπο θα 'πρεπε να λένε γάιδαρο! Τον κακό τον γάιδαρο θα 'πρεπε να λένε άνθρωπο! Ειρωνικά... Από εσένα, που είσαι τόσο πνευματώδης, φίλος με τον γέρο και το παιδί, το ρυάκι και την πεταλούδα, τον ήλιο και τον σκύλο, το λουλούδι και το φεγγάρι, που είσαι υπομονετικός και στοχαστικός, μελαγχολικός και γλυκός, ο Μάρκος Αυρήλιος των λιβαδιών...
Ο Πλατέρο, που δίχως αμφιβολία καταλαβαίνει, με κοιτάζει επίμονα με μια τρυφερή σκληρότητα στα μεγάλα του αστραφτερά μάτια και μέσα στο μικρό, κυρτό, βαθυπράσινό τους στερέωμα σπίθες πετά με τη λάμψη του μικρούτσικος ο ήλιος. Αχ, μακάρι να 'ξερε η όμορφη, τριχωτή του κεφάλα ότι εγώ προσπαθώ ν' αποκαταστήσω τ' όνομά του, ότι εγώ είμαι καλύτερος απ' αυτούς τους ανθρώπους που γράφουν λεξικά, σχεδόν το ίδιο καλός όσο κι εκείνος!
Και σημείωσα στο περιθώριο του βιβλίου: Ονογραφία: μτφ. πρέπει να λέγεται με ειρωνία - φυσικά! -, για να περιγράψει τον ηλίθιο άνθρωπο που γράφει λεξικά».
prcr's review against another edition
5.0
Surprisingly beautiful, pastoral and poignant poetic prose. Delicate and moving.
anetq's review against another edition
3.0
Prosadigte om mig og mit æsel... Det er da fint, men jeg har nu læst nobelpristagere, der gjorde større indtryk.