Take a photo of a barcode or cover
3.99 AVERAGE
3.99 AVERAGE
reflective
relaxing
sad
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
Kitabı bitirdikten sonra bir rüyadan uyanmışa döndüm. Sayfaları doya doya yazarın basit olmayan sade diline hayran kalarak okudum. Karakterler ve onların uç düzeydeki farklılıkları romanı eğlenceli kılmış. Hayatımda -eğer mümkün olursa- birkaç kez daha kesinlikle okuyacağım bir kitap.
dark
reflective
relaxing
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
N/A
Flaws of characters a main focus:
Yes
"when he was at home - and he was almost always at home - he lay down all the time [...]"
2/4 of the story is about this aristocratic man,obese laying or sitting in his bed, thinking about plans,daydreams and procrastinating of things and whatever abstract in his life, nothing come to happen,a man of future that never come. Is now or never Oblomov? The context of story is all about the russian millieu and his superflous gentleman but shocking is a modern dilemmaof people of this time, so this is a tale of universal undertanding and a of course a classic.
Humans are more scared of life than death, gave us a mirror to see ourselves...
2/4 of the story is about this aristocratic man,obese laying or sitting in his bed, thinking about plans,daydreams and procrastinating of things and whatever abstract in his life, nothing come to happen,a man of future that never come. Is now or never Oblomov? The context of story is all about the russian millieu and his superflous gentleman but shocking is a modern dilemmaof people of this time, so this is a tale of universal undertanding and a of course a classic.
Humans are more scared of life than death, gave us a mirror to see ourselves...
Üzerine bu kadar fazla şey söylenmiş, zaten birçok açıdan değerlendirilip tartışılmış eserler hakkında pek konuşasım gelmiyor açıkçası. Neredeyse 200 yaşında, tuğla kalınlığında bir roman eğer hala böyle okunuyor ve beğeniliyorsa benim ne diyeceğimin bir önemi de yok. Oblomov'un bir başyapıt olduğunu inkar etmek kimsenin haddine değil artık. O yüzden kısacık bir şeyler söyleyip bitireceğim bu eleştiriyi.
Öncelikle Gonçarov'un bir karakterin düşüncelerini, duygularını, yaşadığı ikilemleri okura aktarma kabiliyeti muhteşem. Yarattığı karakterlerin çok gerçekçi olduğunu söyleyemem; İlya İlyiç Oblomov doğunun uyuşukluğunu, Andrey İvaniç Ştolts ise batının çalışkanlığını temsil etmesi için biraz uç noktalara yerleştirilmişler. Ancak bu hafif karikatürize edilmişliğe rağmen iki karakterin de iç dünyası o kadar ayrıntılı ve güzel anlatılıyor ki insanın iki karakterin de gerçekliğini kabul etmekten, onlarla yüz yüze gelmekten başka bir şansı kalmıyor. Bir de Olga var tabi, romanın arzu öznesi olarak oluşturulan bu karaktere de diğer ikisi kadar özenle yer verilmiş olması beni çok sevindirdi. Zaten en sevdiğim karakter de Olga oldu.
Diğer birçok okurun aksine ben İlya İlyiç'i sevemedim. Kendisine biçilen rolü kabul etmek yerine bütünüyle yaşamaktan vazgeçen, daha doğrusu hayalinde yaşamayı tercih eden Oblomov'u benim yapamadığımı yapıp düzene kendince başkaldırdığı, bu imkana sahip olduğu için kıskandım belki de. Kitaba başlamadan önce o ünlü Oblomovluğun bir tembellik, üşengeçlik olduğunu sanıyordum, tam olarak öyle olmadığını görmek şaşırttı beni. Zaten Gonçarov'un da Oblomov'u sevilecek bir karakter olarak tasarladığını sanmıyorum.
Oblomov epey iyi bir roman, öyle ki insanın bitirdikten sonra tekrar okuyası geliyor. Karakterlerin aklından geçenleri okurken yer yer sıkıldığımı, bazen Oblomov'un uyuşukluğundan nefret etme noktasına geldiğimi itiraf etmem lazım. Ama neden klasikler arasında sayıldığını anlamak da güç değil.
Öncelikle Gonçarov'un bir karakterin düşüncelerini, duygularını, yaşadığı ikilemleri okura aktarma kabiliyeti muhteşem. Yarattığı karakterlerin çok gerçekçi olduğunu söyleyemem; İlya İlyiç Oblomov doğunun uyuşukluğunu, Andrey İvaniç Ştolts ise batının çalışkanlığını temsil etmesi için biraz uç noktalara yerleştirilmişler. Ancak bu hafif karikatürize edilmişliğe rağmen iki karakterin de iç dünyası o kadar ayrıntılı ve güzel anlatılıyor ki insanın iki karakterin de gerçekliğini kabul etmekten, onlarla yüz yüze gelmekten başka bir şansı kalmıyor. Bir de Olga var tabi, romanın arzu öznesi olarak oluşturulan bu karaktere de diğer ikisi kadar özenle yer verilmiş olması beni çok sevindirdi. Zaten en sevdiğim karakter de Olga oldu.
Diğer birçok okurun aksine ben İlya İlyiç'i sevemedim. Kendisine biçilen rolü kabul etmek yerine bütünüyle yaşamaktan vazgeçen, daha doğrusu hayalinde yaşamayı tercih eden Oblomov'u benim yapamadığımı yapıp düzene kendince başkaldırdığı, bu imkana sahip olduğu için kıskandım belki de. Kitaba başlamadan önce o ünlü Oblomovluğun bir tembellik, üşengeçlik olduğunu sanıyordum, tam olarak öyle olmadığını görmek şaşırttı beni. Zaten Gonçarov'un da Oblomov'u sevilecek bir karakter olarak tasarladığını sanmıyorum.
Oblomov epey iyi bir roman, öyle ki insanın bitirdikten sonra tekrar okuyası geliyor. Karakterlerin aklından geçenleri okurken yer yer sıkıldığımı, bazen Oblomov'un uyuşukluğundan nefret etme noktasına geldiğimi itiraf etmem lazım. Ama neden klasikler arasında sayıldığını anlamak da güç değil.
emotional
funny
reflective
sad
slow-paced
challenging
funny
reflective
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
No
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
funny
reflective
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
Introduced me to the term Oblomovitis! It's a real word in the Russian dictionary now that came from this novel! It means "indolent apathy" which is the mindset of Oblomov, the protagonist, who basically doesn't like to do much. He's safe lying about in comfort and while he has friends both treacherous and not who visit and is quite good-hearted, he finds excuses to not do things, is not able to plunge into life, and avoids problems. His friend Stolz is not able to solve Oblomov's case for all he tries, and there's also a love triangle included. It's something that I think I understand and I like how Goncharov has given it voice.
Surprisingly I enjoyed the novel, for I found it romantic and burgeoning somehow, for its odd subject, and despite the soapy story.
Surprisingly I enjoyed the novel, for I found it romantic and burgeoning somehow, for its odd subject, and despite the soapy story.
emotional
funny
hopeful
inspiring
lighthearted
reflective
relaxing
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes