Scan barcode
anusha_reads's review
dark
emotional
reflective
sad
medium-paced
4.0
BOOK 13: WHITE NIGHTS, URSZULA HONEK, Tr. KATE WEBSTER, LONGLISTED FOR #INTERNATIONALBOOKER2024
I'm awed by this brilliant piece of work. It could have been a novel, but it's a collection of short stories. There are thirteen interconnected stories. All the stories are rather gloomy, either depicting death, before or after. The lives of people in a small town surrounded by nature and forest are explored.
The end is the funeral, as it is in this book.
The relationships are confusing, and the narrative is rather detached; it projects a kind of restlessness and was probably created to have this effect.
Like a camera zooming into the lives of a few people and zooming out, things happen around a person in one story, but this same person pops up in a different story of another person, too.
To understand it better, it needs a reread!
The translation is flawless, and the approach is very different.
Some quotes to get the feel of the content:
"SURE, YOU CAN'T ALWAYS HAVE A GRIN ON YOUR FACE, BUT - AND PLEASE DON'T TELL NO ONE - I LAUGH SOMETIMES AT FUNERALS TOO. WHEN I SEE A SHRIVELLED-UP CORPSE IN HER BEST DRESS, I KNOW THAT UNDER THAT STIFF CRÊPE SHE'S WEARING HER PRETTIEST KNICKERS THAT WERE HANGING AROUND IN HER WARDROBE FOR A GOOD THIRTY YEARS. NOT FOR HER HUSBAND, BUT FOR DEATH."
"PROBABLY A FLASH OF LIGHTNING GOT HER, LIKE A STRAY BULLET. BUT WHERE SHE'D BEEN HIT IS ANYONE'S GUESS. IT'S A FAIRLY QUICK DEATH, BECAUSE WHEN LIGHTNING STRIKES, YOU PROBABLY DON'T FEEL A THING, OR ONLY FOR A MOMENT. ISN'T THAT WHAT PEOPLE THINK?"
I'm awed by this brilliant piece of work. It could have been a novel, but it's a collection of short stories. There are thirteen interconnected stories. All the stories are rather gloomy, either depicting death, before or after. The lives of people in a small town surrounded by nature and forest are explored.
The end is the funeral, as it is in this book.
The relationships are confusing, and the narrative is rather detached; it projects a kind of restlessness and was probably created to have this effect.
Like a camera zooming into the lives of a few people and zooming out, things happen around a person in one story, but this same person pops up in a different story of another person, too.
To understand it better, it needs a reread!
The translation is flawless, and the approach is very different.
Some quotes to get the feel of the content:
"SURE, YOU CAN'T ALWAYS HAVE A GRIN ON YOUR FACE, BUT - AND PLEASE DON'T TELL NO ONE - I LAUGH SOMETIMES AT FUNERALS TOO. WHEN I SEE A SHRIVELLED-UP CORPSE IN HER BEST DRESS, I KNOW THAT UNDER THAT STIFF CRÊPE SHE'S WEARING HER PRETTIEST KNICKERS THAT WERE HANGING AROUND IN HER WARDROBE FOR A GOOD THIRTY YEARS. NOT FOR HER HUSBAND, BUT FOR DEATH."
"PROBABLY A FLASH OF LIGHTNING GOT HER, LIKE A STRAY BULLET. BUT WHERE SHE'D BEEN HIT IS ANYONE'S GUESS. IT'S A FAIRLY QUICK DEATH, BECAUSE WHEN LIGHTNING STRIKES, YOU PROBABLY DON'T FEEL A THING, OR ONLY FOR A MOMENT. ISN'T THAT WHAT PEOPLE THINK?"
alexnawr's review against another edition
dark
reflective
sad
fast-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? No
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
4.75
sammaidment95's review
reflective
slow-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? No
2.75
karuzelanakoparce's review against another edition
2.0
Ładnie napisane, ale nie angażujące. Jedyne co wnosi ta książka to klimat, a to niestety trochę za mało. Żadnej puenty, z całego zbioru w sumie nic nie wynika oprócz: wieś jest brudna, zwierzęca i trochę zacofana, a to obraz trochę zakłamany i pisany pod specyficznego czytelnika. Widzę oczami wyobraźni odbiorcę Białych Nocy, który byłby zachwycony: drugie pokolenie osób, które przeprowadziły się ze wsi do dużego miasta, które jak przez mgłę pamięta wakacje na wsi u babci w latach 90 lub 00., z ktorych zapamietalo glownie świniobicie, alkoholizm oraz zakurzinych, twardych sąsiadów. Osoby zaczytane w "Pańszczyźnie" i "Chłopkach", pochylające się nad losem wsi, zupełnie jej nie rozumiejąc i nie próbując zrozumieć, nie dostrzegające ile w tej "chłopomanii" zarozumiałości. Osoby, które widzą wieś przez pryzmat nieuświadomionych uprzedzeń, z bezpiecznej odległości czytające o dzikusach, szukające w polskiej wsi meksykańskiej faweli (tak autentycznej jak i egzotycznej, vide widzowie Sprawy dla Reportera pochylający się nad "patrzcie jak biedni ludzie żyją" z przyjemnej odległości trzypokojowego mieszkania na Ursusie. Egzotycznie, bezpiecznie, dające katharsis podszyty podskórną pogardą). Wieś te 20 lat temu to nie było wesołe i przyjemne miejsce, ale ten zbiorek zalatuje niezdrowym zainteresowaniem biedą, śmiercią i przemocą, pod pozorem "literatury zaagnażowanej" i "oddającej głos", by krytycy zaklaskali uszami nad "mocną i szczerą prozą, bezkompromisowym debiutem" itd itp.
Po przeczytaniu zrobiłam sobie grę: przeskakiwałam do nowego opowiadania, po pierwszym napotkanym słowie odnoszącym się do śmierci, trumien, samobójstwa. Zabawa nie potrwała dłużej niż 4 minuty. Można tylko przewrócić oczami, ten tanatyczny zabieg przez mało subtelne nadużycie staje się niestety upośledzony.
Gdyby nie ładny, poetycki język zastanawiałabym się, czy zbiór nie jest pisany przez Chat Dżipiti: "Napisz dołującą historię o zacofanej wsi podbeskidzkiej z wątkiem tragicznej śmierci. Powtórz kilka razy". Absolutnie azapamiętywalne, pozbawione głębszych znaczeń, wypełnione shock value, błotne turpistyczne gluto. Bez wątpienia wygra kilka nagród i zostanie zapomniane gdy wichry wzniecone przez "Chłopki" ucichną.
Po przeczytaniu zrobiłam sobie grę: przeskakiwałam do nowego opowiadania, po pierwszym napotkanym słowie odnoszącym się do śmierci, trumien, samobójstwa. Zabawa nie potrwała dłużej niż 4 minuty. Można tylko przewrócić oczami, ten tanatyczny zabieg przez mało subtelne nadużycie staje się niestety upośledzony.
Gdyby nie ładny, poetycki język zastanawiałabym się, czy zbiór nie jest pisany przez Chat Dżipiti: "Napisz dołującą historię o zacofanej wsi podbeskidzkiej z wątkiem tragicznej śmierci. Powtórz kilka razy". Absolutnie azapamiętywalne, pozbawione głębszych znaczeń, wypełnione shock value, błotne turpistyczne gluto. Bez wątpienia wygra kilka nagród i zostanie zapomniane gdy wichry wzniecone przez "Chłopki" ucichną.
eunicek82's review
dark
emotional
reflective
sad
slow-paced
5.0
Wow, this was stunning. This was a standout on the International Booker long list and I’m sad that it didn’t make the shortlist. Be warned that it is quite bleak and depressing, but the writing is spare and gorgeous. The way she pieces together this small, poverty-stricken town and its citizens through 13 interconnected stories was so well done.
julianiem19's review against another edition
dark
reflective
sad
slow-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? No
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? No
3.0
dominika_zimny's review against another edition
dark
emotional
sad
slow-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? No
- Loveable characters? It's complicated
4.0
emoric's review against another edition
dark
mysterious
reflective
sad
medium-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? No
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? Yes
- Flaws of characters a main focus? It's complicated
3.75