Reviews

Μια βροχή που μοιάζει να ξεκίνησε την πρώτη μέρα του κόσμου, μια ομίχλη που τυλίγει τα πάντα με το λευκό του θανάτου, μια λάσπη έτοιμη να τραβήξει μέσα της κάθε βήμα. Ένας οικισμός στα πρόθυρα της σήψης, και τα μέλη ενός φρεσκοδιαλυμένου γεωργικού συνεταιρισμού, οι οποίοι βέβαιοι ότι έχουν φτάσει στο τέλμα ζουν ο καθένας με διαφορετικό τρόπο την απελπισία του.

Προδοσίες, βία, σχέδια διαφυγής, συνομωσίες, ψέματα. ζωές που ασθμαίνουν, ζωές σε λήθαργο, σαν το πόδι που αδυνατεί να βγει από το παχύ και βαθύ στρώμα λάσπης στο οποίο βυθίστηκε, την ομίχλη που δεν σου επιτρέπει να κοιταξεις μακριά, να φύγεις από το παρόν, από την συνείδηση του πόνου, της ήττας και του τίποτα, τη βροχή που κάθε της σταγόνα έχει σκοπό να σε πνίξει, και το μόνο που μπορεί να τα διαλύσει όλα αυτά είναι ένας Προφήτης που δεν χρειάζεται να κάνει πράξεις τα όποια λεγόμενά του, παρά μόνο να μας βεβαιώσει πως ο πόνος σε λίγο θα πάψει.

Οι κάτοικοι του σκλάβοι μιας χρονικής συγκυρίας, ενός κράτους που διαλύεται, καταλήγουν δέσμιοι του σκληρού παρόντος, κάποιες φορές όμως ο Κρασναχορκάι ψάχνει την ποίηση μέσα στο τίποτα, και το παρόν αυτό εκρήγνυται απελευθερώνοντάς τους από τη γραμμικότητα του χρόνου, δίνοντας τους την ευκαιρία να βιώσουν τον χρόνο ως μια ενιαία οντότητα, χαρίζοντάς μας κομμάτια μαγευτικού λόγου που ελλείψει σημείων στίξης, παραγράφων και μορφοποίησης, μοιάζει με ένα ποτάμι που έχει τη δύναμη να μας τραβηξει μαζί του.

Η αφήγηση πηγαινοέρχεται από περιοχή σε περιοχή καταλήγοντας πάντα σε ένα καπηλειό, σαν να χορεύει τάνγκο, πηγαίνει μπρος και πίσω στον χρόνο παίζοντας. μέχρι που το βιβλίο περιστρέφεται και καταλήγει να βλέπει στα μάτια την αφήγηση που το ίδιο αφηγείται, και εδώ είναι που ο Κρασναχορκάι, με το "καλημέρα", παίρνει θέση στους μεγάλους της σύγχρονης λογοτεχνίας. Σπάζοντας τον 4ο τοίχο, έρχεται σε επαφή με εμάς και αναρωτιέται ποιές είναι οι ιστορίες που λέμε για να κρατηθούμε στη ζωή, ποιές αυτές που λέμε για να κρατήσουμε άλλους στη ζωή, πόσο εύκολα γοητευόμαστε από το ψέμα όταν αυτό μας βεβαιώνει πως έρχονται καλύτερες μέρες, τι είναι πραγματικό;

To βιβλίο είναι από αυτά που θα χαρακτήριζα αριστουργήματα χωρίς δεύτερη σκέψη.

7anooch's review against another edition

Go to review page

4.0

I want to rate this higher, but I'm afraid I don't think I entirely understand this book. It's slow, intentionally prodding along with its characters passivity. I just think I need to reflect on it longer. An interesting read.

drewtemel's review against another edition

Go to review page

5.0

Death, he felt, was only a kind of warning rather than a desperate and permanent end.

sophiaxlm's review against another edition

Go to review page

5.0

语言意外流畅的一个故事——有着类似名气的、并无太多实际情节的书常有不好读的风险，所以这倒是个愉快的意外。同一事件从多个村民的角度被一再重述，“人们要耐心地听完一个又一个新的故事版本，所能做的只有等待”。磨坊楼上的两姐妹百无聊赖地等客，酒馆老板偷偷调高取暖器的温度好让某位夫人多解颗扣子，被“种摇钱树”故事骗走零花钱的女孩抱着死猫吞下老鼠药，一个据说已死之人突然出现，（似乎）结束了某种僵持状态。新的错觉，这才是村民们需要之物，毕竟“在我和一只甲壳虫之间，在一只甲壳虫和一条河流之间，在一条河流和一声从我头顶划过的呐喊之间，并不存在任何的差别，所有的一切都在空虚地、无意义地运转，相互依存于一个永恒的、疯狂震动的强制体系里，只是我们……以为我们能够通过自己的努力将自己从悲凉的洞穴中解救出来。”

marinalikeaboatyard's review against another edition

Go to review page

challenging dark mysterious slow-paced

Plot- or character-driven? Character
Strong character development? It's complicated
Loveable characters? No
Diverse cast of characters? Yes
Flaws of characters a main focus? No

5.0

A challenging but mind-blowing read.

Content Warnings

dougus's review against another edition

Go to review page

challenging dark mysterious reflective sad medium-paced

4.75

More...