Take a photo of a barcode or cover
hay quá đọc liền tù tì cả ngày =))
cách kể chuyện từ điểm nhìn của các nhân vật phụ khá là lạ và thú vị kiểu nhìn nhân vật chính theo nhiều góc cạnh hơn. trong lúc đọc truyện tác giả thả rất nhiều hint nên hầu như có thể đoán ra được nhưng vẫn khiến người ta mơ hồ ngẫm nghĩ về con người thực sự của Ryoji và Yukiho. truyện k mạnh về trinh thám nhưng phản ánh nhiều về tâm lý con người xã hội tệ nạn các kiểu
nói chung là tăm tối lắm nhưng hay vcl uhu kịch bản material !!
cách kể chuyện từ điểm nhìn của các nhân vật phụ khá là lạ và thú vị kiểu nhìn nhân vật chính theo nhiều góc cạnh hơn. trong lúc đọc truyện tác giả thả rất nhiều hint nên hầu như có thể đoán ra được nhưng vẫn khiến người ta mơ hồ ngẫm nghĩ về con người thực sự của Ryoji và Yukiho. truyện k mạnh về trinh thám nhưng phản ánh nhiều về tâm lý con người xã hội tệ nạn các kiểu
nói chung là tăm tối lắm nhưng hay vcl uhu kịch bản material !!
This is one of my top 5 books of all time <3 It's similar to [b:The Miracles of the Namiya General Store|44287550|The Miracles of the Namiya General Store|Keigo Higashino|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1564085721l/44287550._SX50_.jpg|58078756] with the interconnectedness, but the plot is way way WAY darker. I remember my secondary school teacher recommended this book to me (even though it was r21... but go off) and then I read this whole thing in one sitting (so basically one whole day, didn't stop to eat or anything) it was amazing. The plot is honestly so well thought out, I didn't expect the twists at all (although, take into account I was a stupid sec sch student). Higashino is a damn good author and is particularly good at connecting seemingly disparate character arcs and settings, but this is his masterpiece. I reread it once a year for the plot. <3 9.6/10 it takes a while to get into it but once it gets going... damn
Chciałam napisać, że “Journey Under the Midnight Sun” to kryminał idealny. Jednak nawet i takie stwierdzenie nie oddałoby sprawiedliwości tej doskonałej powieści - bo dzieło Keigo Higashino to w rzeczywistości o wiele więcej niż tylko kolejna książka o morderstwie - to doskonałe studium psychologiczne psychopatycznych, zdeprawowanych do szpiku kości jednostek. Z jednej strony nie jest to prosta lektura, którą można połknąć w jeden wieczór, a z drugiej jest tak niesamowicie pasjonująca, że nawet na chwilę nie chce się od niej oderwać. Na pierwszy rzut oka objętość książki (800 stron), rozpiętość samej historii (20 lat), jej wielowątkowość i mnogość postaci mogą potencjalnego czytelnika skutecznie odstraszać. A niesłusznie! Higashino już od pierwszych zdań w pełni absorbuje uwagę czytelnika, wciąga go w zawiłą i kompleksową zagadkę morderstwa, z biegiem stron rzucając kolejne tropy, które niczym puzzle powoli wskakują na właściwe miejsce w tej wyjątkowo pokrętnej układance. To lektura, która przynosi ogromną satysfakcję i mimo swojej dosyć ponurej atmosfery - i przyjemność. Nieczęsto czytelnik ma możliwość obcować z książką serwującą tak diabelsko wręcz inteligentną intrygę, której rozwikłanie wymaga maksymalnego skupienia i użycia szarych komórek. Niezwykle istotne są tu niby nic nieznaczące, drobne detale - jak np. tytuł książki czytanej przez jedną z postaci czy kolor szkieł okularów przeciwsłonecznych. Osadzenie fabuły na przestrzeni dwóch dekad pozwoliło autorowi na przemycenie do książki obrazu przemian społecznych i kulturowych mających miejsce w Japonii. Postaci przewijające się na kartach powieści oddają przekrój całego społeczeństwa Kraju Kwitnącej Wiśni - spotykamy osoby zarówno z elity jak i z najniższych sfer społecznych, pławiących się w luksusach przedsiębiorców i szarych sklepikarzy, uczniów elitarnych liceów i niesforne wychowujące się na ulicy dzieciaki, członków yakuzy i podstarzałych detektywów. I każda, podkreślam każda, z tych postaci nie
pojawia się przypadkiem, tylko i wyłącznie dla zwiększenia objętości książki, a wręcz przeciwnie - każda jest istotna dla fabuły i odgrywa ważną rolę. W ogóle cała ta książka jest doskonale przemyślana - od pierwszej do ostatniej strony. Żaden akapit, nawet żadne zdanie nie jest tu zbędne, a znalazło się w konkretnym celu. W trakcie czytania nie raz i nie dwa cofałam się nawet i o kilkaset stron do konkretnych fragmentów, bo akurat okazało się, że jakiś niby nieistotny szczegół nagle odgrywał w historii kluczową rolę. Już dawno nie miałam do czynienia z tak perfekcyjnie wymyśloną i przelaną na papier historią kryminalną. Jeśli ktoś nadal twierdzi, że kryminał to tylko i wyłącznie lekka, niewymagająca myślenia i koncentracji rozrywka dla mas - to mogę się założyć i o milion dolarów, że nie czytał ‘“Journey Under the Midnight Sun”. Genialna książka - nie, nie przesadzam!
pojawia się przypadkiem, tylko i wyłącznie dla zwiększenia objętości książki, a wręcz przeciwnie - każda jest istotna dla fabuły i odgrywa ważną rolę. W ogóle cała ta książka jest doskonale przemyślana - od pierwszej do ostatniej strony. Żaden akapit, nawet żadne zdanie nie jest tu zbędne, a znalazło się w konkretnym celu. W trakcie czytania nie raz i nie dwa cofałam się nawet i o kilkaset stron do konkretnych fragmentów, bo akurat okazało się, że jakiś niby nieistotny szczegół nagle odgrywał w historii kluczową rolę. Już dawno nie miałam do czynienia z tak perfekcyjnie wymyśloną i przelaną na papier historią kryminalną. Jeśli ktoś nadal twierdzi, że kryminał to tylko i wyłącznie lekka, niewymagająca myślenia i koncentracji rozrywka dla mas - to mogę się założyć i o milion dolarów, że nie czytał ‘“Journey Under the Midnight Sun”. Genialna książka - nie, nie przesadzam!
adventurous
mysterious
medium-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
No
Loveable characters:
No
Đây không phải là một cuốn truyện trinh thám đạc trưng. Nói như vậy bởi vì mục tiêu của tác giả rõ ràng không phải là để dẫn dắt người đọc đi tìm câu trả lời cho một bí ẩn. Nếu là một độc giả quen thuộc với thể loại này, bạn chắc hẳn có thể đoán ra được những nút thắt của truyện từ sớm.
Điểm cuốn hút thật sự của truyện, thay vào đó, là số phận éo le của các nhân vật. Chúng bi thương và quẫn bách đến nỗi không ít lần tôi phải tạm dừng đọc để bình tâm trở lại.
Đáng tiếc là để đến được những khoảnh khắc này thì bạn sẽ phải có đủ kiên nhẫn lật giở qua khá nhiều những diễn biến mà theo cảm nhận của tôi là quá dài dòng. Cơ bản là các nhân vật chính diện trong truyện không được tác giả dành nhiều đất diễn và gần như không đóng vai trò quan trọng nào trong câu chuyện cho đến gần cuối. Phần lớn thời lượng sách được tác giả dành để mô tả những chiêu trò thủ ác của các nhân vật phản diện.
Nhưng vấn đề là khi không có nhân vật nào để người đọc cảm thấy sự kết nối thì sự ức chế sẽ không khỏi xuất hiện.
Văn phong của Keigo thì vẫn không lẫn vào đâu được: gẫy gọn, góc cạnh, cuốn hút và phác họa tâm lý từng nhân vật thật sự sống động và hợp lý.
Vì vậy, hơi ngược ngạo nhưng theo tôi Bạch dạ hành là một cuốn sách trinh thám nhưng lại phù hợp hơn cho những ai không phải là fan của thể loại trinh thám. Bạch Dạ Hành không thách đố trí não mà thách đố trái tim của người đọc nhiều hơn.
Điểm cuốn hút thật sự của truyện, thay vào đó, là số phận éo le của các nhân vật. Chúng bi thương và quẫn bách đến nỗi không ít lần tôi phải tạm dừng đọc để bình tâm trở lại.
Đáng tiếc là để đến được những khoảnh khắc này thì bạn sẽ phải có đủ kiên nhẫn lật giở qua khá nhiều những diễn biến mà theo cảm nhận của tôi là quá dài dòng. Cơ bản là các nhân vật chính diện trong truyện không được tác giả dành nhiều đất diễn và gần như không đóng vai trò quan trọng nào trong câu chuyện cho đến gần cuối. Phần lớn thời lượng sách được tác giả dành để mô tả những chiêu trò thủ ác của các nhân vật phản diện.
Nhưng vấn đề là khi không có nhân vật nào để người đọc cảm thấy sự kết nối thì sự ức chế sẽ không khỏi xuất hiện.
Văn phong của Keigo thì vẫn không lẫn vào đâu được: gẫy gọn, góc cạnh, cuốn hút và phác họa tâm lý từng nhân vật thật sự sống động và hợp lý.
Vì vậy, hơi ngược ngạo nhưng theo tôi Bạch dạ hành là một cuốn sách trinh thám nhưng lại phù hợp hơn cho những ai không phải là fan của thể loại trinh thám. Bạch Dạ Hành không thách đố trí não mà thách đố trái tim của người đọc nhiều hơn.
What a wild ride of a book! Each chapter kept ramping up and I didn’t want to put it down. Book TW: SA
challenging
dark
mysterious
tense
medium-paced
Another Keigo Higashino masterpiece that leaves you hanging, astonished, and wanting more.
dark
mysterious
sad
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
No
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes