Take a photo of a barcode or cover
4.0 AVERAGE
4.0 AVERAGE
3 stars.
A contemporary read I didn't actually want to devour because I am afraid of the cliche plot twists and love stories, The Memory Book is one unique book. I didn't analyze it the way I normally do to books, probably because this is written like a journal. It is so attached to the narrator that I think I'd end up being subjective once I analyze it. Anyway, I like it. I like Coop ever since Sammie told him about NPC. I like how he won't take a joint so he can watch over Sammie. I like how he was bothered seeing Sammie in an NPC-ridden state. I like how he is sweet and delicate despite the stoner look.
This is the first contemporary book I've read after I started analyzing books and authors' writings. I'd like to say that this one, this one here, brings my faith to contemporary books again.
A contemporary read I didn't actually want to devour because I am afraid of the cliche plot twists and love stories, The Memory Book is one unique book. I didn't analyze it the way I normally do to books, probably because this is written like a journal. It is so attached to the narrator that I think I'd end up being subjective once I analyze it. Anyway, I like it. I like Coop ever since Sammie told him about NPC. I like how he won't take a joint so he can watch over Sammie. I like how he was bothered seeing Sammie in an NPC-ridden state. I like how he is sweet and delicate despite the stoner look.
This is the first contemporary book I've read after I started analyzing books and authors' writings. I'd like to say that this one, this one here, brings my faith to contemporary books again.
This book had a bit of a slow start and the main character was kind of irritating at the outset, but she eventually grew on me, and by the time she was having her first real episodes, I was sucked in. Her second major episode, and the first one "documented" in her writings directly, was a true gut-punch.
So many emotions
I thought this book was incredible. The characters were well developed & the story had a beautiful message. Definitely a tearjerker.
I thought this book was incredible. The characters were well developed & the story had a beautiful message. Definitely a tearjerker.
Potverdriejandubbeltjes nog aan toe.. Wat een einde.
Ik ga binnenkort wel een recensie doen, maar nu even niet. Maar ik raad hem je wel alvast aan!
-edit-
Tja.. Ik kon eerlijk gezegd niet meteen een recensie schrijven omdat ik mezelf eerst even weer bij elkaar heb moeten rapen. En op het moment dat ik dacht dat ik dat gedaan had en wou beginnen met een recensie dat het boek ook echt eer aan zou doen, kwam er heel wat gedoe tussen in mijn leven. :')!
Maar nu, bijna een maand later, komt toch écht mijn recensie!
Sammie is een slim mens; ze heeft de hoogste cijfers in haar jaar, debatteert er op los en weet precies wat ze wil. Alles gaat volgens plan, ze gaan absoluut zekerste-weten de nationale debatkampioenschappen winnen en daarna gaat ze naar New York om te studeren aan de school van haar dromen. En alles ging goed! Totdat Niemann-Pick Type C bij haar word geconstateerd.
NPC doet zich voor als het verkeerde type cholesterol zich opbouwt in de lever en de mild, en zich als gevolg daarvan een blokkade ophoopt in de hersenen. Deze ophoping verstoord hersenfuncties, motorische functies, geheugen en stofwisseling. Blijkbaar had ze er al langer last van; kleine, rare tics die zij als 'typisch Sammie' beschouwde. Over vervelende verassingen gesproken..
Maar Sammie, lieve, knappe Sammie. Sammie verteld niemand over NPC zolang dat niet nodig is, gaat stug door met school en debatteren en weigert op te geven. Stoer en onafhankelijk dat ze is. Totdat ze dingen begint te vergeten en haar mentor op school moet vragen om uitstel en zo het balletje toch begint te rollen..
Sammie heeft het er wel lastig mee, hoeveel ze zelf beweert dat ze gewoon stug door zet. Je 'merkt' haar aftakeling, je voelt haar struggles en je ziet hoe graag ze gewoon door wil gaan met haar leven. Ze wil ZO graag. Ja, ze is stug en koppig en een ietwat koele kikker tegenover haar vriendinnen. Ja, ze is arrogant en heeft er alles voor over om haar doelen te bereiken. En heel persoonlijk? Ik vind dat iets geweldigs. Ze is ambitieus as fuck! En zelfs met zo'n ziekte laat ze zich niet uit het veld slaan. Holy shit.
Dit boek, Sammies geheugenboek, kun je zien als een reeks brieven van Sammie aan Sammie. Voor de Sammie die zich niet meer kan herinneren wat er gisteren gebeurde. Voor de Sammie die niets meer weet over haar eigen familie en vrienden. Je ziet, je leest en je voelt mee met Sam en ik vertel je alvast; het gaat je rauw op je dak vallen.
Dit boek, echt waar, raad ik iedereen aan. Het is geen alledaags boek over een ziek persoon, onze Sammie is veel meer dan dat. En ik daag je uit dat te ondervinden!
Ik ga binnenkort wel een recensie doen, maar nu even niet. Maar ik raad hem je wel alvast aan!
-edit-
Tja.. Ik kon eerlijk gezegd niet meteen een recensie schrijven omdat ik mezelf eerst even weer bij elkaar heb moeten rapen. En op het moment dat ik dacht dat ik dat gedaan had en wou beginnen met een recensie dat het boek ook echt eer aan zou doen, kwam er heel wat gedoe tussen in mijn leven. :')!
Maar nu, bijna een maand later, komt toch écht mijn recensie!
Sammie is een slim mens; ze heeft de hoogste cijfers in haar jaar, debatteert er op los en weet precies wat ze wil. Alles gaat volgens plan, ze gaan absoluut zekerste-weten de nationale debatkampioenschappen winnen en daarna gaat ze naar New York om te studeren aan de school van haar dromen. En alles ging goed! Totdat Niemann-Pick Type C bij haar word geconstateerd.
NPC doet zich voor als het verkeerde type cholesterol zich opbouwt in de lever en de mild, en zich als gevolg daarvan een blokkade ophoopt in de hersenen. Deze ophoping verstoord hersenfuncties, motorische functies, geheugen en stofwisseling. Blijkbaar had ze er al langer last van; kleine, rare tics die zij als 'typisch Sammie' beschouwde. Over vervelende verassingen gesproken..
Maar Sammie, lieve, knappe Sammie. Sammie verteld niemand over NPC zolang dat niet nodig is, gaat stug door met school en debatteren en weigert op te geven. Stoer en onafhankelijk dat ze is. Totdat ze dingen begint te vergeten en haar mentor op school moet vragen om uitstel en zo het balletje toch begint te rollen..
Sammie heeft het er wel lastig mee, hoeveel ze zelf beweert dat ze gewoon stug door zet. Je 'merkt' haar aftakeling, je voelt haar struggles en je ziet hoe graag ze gewoon door wil gaan met haar leven. Ze wil ZO graag. Ja, ze is stug en koppig en een ietwat koele kikker tegenover haar vriendinnen. Ja, ze is arrogant en heeft er alles voor over om haar doelen te bereiken. En heel persoonlijk? Ik vind dat iets geweldigs. Ze is ambitieus as fuck! En zelfs met zo'n ziekte laat ze zich niet uit het veld slaan. Holy shit.
Dit boek, Sammies geheugenboek, kun je zien als een reeks brieven van Sammie aan Sammie. Voor de Sammie die zich niet meer kan herinneren wat er gisteren gebeurde. Voor de Sammie die niets meer weet over haar eigen familie en vrienden. Je ziet, je leest en je voelt mee met Sam en ik vertel je alvast; het gaat je rauw op je dak vallen.
Dit boek, echt waar, raad ik iedereen aan. Het is geen alledaags boek over een ziek persoon, onze Sammie is veel meer dan dat. En ik daag je uit dat te ondervinden!
Wow. Just wow. This book was incredible. I don't even know where to begin. I guess, it impacted me so much because of how strongly I related to Sammie. She was a planner, an organizer, a real type-
A, and a strong young woman. I saw so much of myself in her that it felt like I was struggling with her. It was crushing to read as her dreams and plans fizzled, and made me realize what my biggest fear is. But while I have a newfound terror of the future, I also have a sense of okay-ness. One thing mentioned in this book was timing. Some things have good timing while others have bad. This book kind of gave me a clearer view on the future and the unfolding of events. You can't control what happens and accepting them may be hard, but, as it's put in the book, some things just are, and now I feel like I'm better able to just be with those things.
I realize that this is more of a personal reflection of the book than an actual review, but it basically comes down to this: The book made me think and helped me learn a little something about myself, and life. Read it. It's a good one.
A, and a strong young woman. I saw so much of myself in her that it felt like I was struggling with her. It was crushing to read as her dreams and plans fizzled, and made me realize what my biggest fear is. But while I have a newfound terror of the future, I also have a sense of okay-ness. One thing mentioned in this book was timing. Some things have good timing while others have bad. This book kind of gave me a clearer view on the future and the unfolding of events. You can't control what happens and accepting them may be hard, but, as it's put in the book, some things just are, and now I feel like I'm better able to just be with those things.
I realize that this is more of a personal reflection of the book than an actual review, but it basically comes down to this: The book made me think and helped me learn a little something about myself, and life. Read it. It's a good one.
challenging
emotional
reflective
sad
fast-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Complicated
O m g.. I totally didn't see this coming. I enjoyed reading this book, but the first part didn't really got me but the middle and end were ❤️❤️❤️❤️
Oh god, all the crying. ALL OF IT. Even worse than Up (the movie).
emotional
sad
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Flaws of characters a main focus:
Yes